Inhoud
Het fenomeen van de opwarming van de aarde, een geleidelijke stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde, vaak geassocieerd met broeikasgassen, heeft al veel waarneembare kortetermijneffecten veroorzaakt. Daarnaast hebben klimaatwetenschappers langetermijneffecten voorspeld door rekening te houden met de tarieven van het verbruik van fossiele brandstoffen en trends in de productie van zonne-energie. Hoewel niet alle wetenschappers het eens zijn over elke voorspelling, voorziet de meerderheid in grote verminderingen van ijsijs, grote ecologische verschuivingen en stijgende zeespiegel.
Krimpende gletsjers
Gletsjers zijn grote, semi-permanente ijsmassa's die in koude gebieden worden gevonden; gedurende vele jaren hoopt sneeuw zich op en comprimeert onder zijn eigen gewicht om ijs te vormen. Tijdens de laatste ijstijd bedekten gletsjers naar schatting 32 procent van het landoppervlak van de aarde; momenteel bedragen ze ongeveer 10 procent. Hun grote omvang en stabiliteit door de eeuwen heen heeft geleid tot wetenschappelijke interesse in deze ijzige lichamen. Verhoogde temperaturen hebben geleid tot omstandigheden waarin gletsjers sneller smelten dan nieuwe sneeuwval historisch heeft gehandhaafd of aan hun omvang is toegevoegd. Sinds het midden van de 20e eeuw zijn reducties in gletsjergrootte goed gedocumenteerd; de opwarming van de aarde kan ertoe leiden dat sommigen helemaal verdwijnen.
Langer groeiseizoen in de VS
Een studie gepubliceerd door het Ministerie van Landbouw van de Verenigde Staten voorspelt dat de oostelijke helft van de VS ongeveer vijf vorstdagen per jaar zal verliezen, en het Westen tot 2030 zal verliezen tegen 2030. Dezelfde studie beweert dat tegelijkertijd frame, zal het groeiseizoen in de VS ongeveer 15 tot 30 dagen per jaar winnen. Op gematigde breedtegraden in de 19-jarige periode van 1990 tot 2009, begon de lente 10 tot 14 dagen eerder.
Biome veranderingen
Volgens een NASA-studie zullen wereldwijde temperatuurstijgingen de plantengemeenschappen over ongeveer de helft van het aardoppervlak veranderen tegen 2100. Bossen, toendra, graslanden en andere soorten plantengemeenschappen zullen van het ene belangrijke type naar het andere veranderen. Omdat planten en dieren naast elkaar bestaan in systemen die wetenschappers biomen noemen, zullen de dieren die afhankelijk zijn van de planten zich waarschijnlijk moeten aanpassen, migreren of vergaan.Volgens NASA loopt het noordelijk halfrond, inclusief de VS, Canada en Rusland, een bijzonder hoog risico voor deze veranderingen.
Stijgende oceaanniveaus
Klimatologen hebben voorspeld dat het smelten van poolijs gedurende vele decennia grote hoeveelheden water in de oceanen van de wereld zal brengen, wat op zijn beurt hun niveau zal verhogen. De National Oceanic and Atmospheric Administration voorspelt een stijging van de zeespiegel van ongeveer 32 naar 64 inch tot het jaar 2100, met de huidige verandering van 0,12 inch per jaar. Sinds 1870 zijn de zeespiegel al met 8 centimeter toegenomen, en de trend lijkt zich te versnellen. Dit zal de grootste potentiële impact hebben op kustgebieden, die onder water komen te staan of grote kunstmatige barrières vereisen; grote menselijke populaties noemen deze regio's thuis of zijn er economisch afhankelijk van.