Inhoud
Weekdieren bestaan uit een breed scala aan ongewervelde dieren, van slakken tot gigantische inktvissen. Een weekdier heeft meestal een zacht lichaam dat bedekt is met een exoskelet, zoals de schaal van een tweekleppig schelpdier. Wat voor soort dier in aanmerking komt als een weekdier staat ter discussie, met sommige onderzoeken die 50.000 soorten classificeren en anderen tot 200.000 soorten. Drie groepen dieren zijn echter bijna altijd opgenomen in weeklijsten: gastropoden, bivalven en koppotigen.
Gastropoden
Slakken en naaktslakken vormen de meerderheid van de gastropodenfamilie. Gastropoden zijn de grootste familie binnen de weekdierclassificatie, waarbij maar liefst 80% van alle weekdierspecies gastropoden zijn. Veel van deze wezens hebben een beschermende schil die het grootste deel van hun lichaam bedekt. Ze staan bekend om het hebben van een enkele "voet" die hen helpt over de grond te stuwen, hoewel sommige ook door water kunnen bewegen en zelfs kunnen graven. Gastropoden staan ook bekend om hun vreemde lichaamsvormen, veroorzaakt door "torsie", die optreedt in de vroege stadia van ontwikkeling. Tijdens torsie is het grootste deel van de lichaamsmassa van de gastropoden gedraaid, waardoor de anus boven het hoofd wordt geplaatst. Het spijsverteringsstelsel en het zenuwstelsel zijn ook verwrongen.
Tweekleppig weekdier
De tweekleppige weekdierenfamilie bestaat voornamelijk uit kokkels, sint-jakobsschelpen en andere oceaanwezens met een scharnierende schaal. Die scharnierende schaal is het kenmerk van tweekleppigen, en de schaal wordt geproduceerd door het weekdier zelf. Terwijl het groeit, scheidt het weekdier calciumcarbonaat af en bouwt het de schaal voortdurend opnieuw op. Bivalven gebruiken ook een "voet" voor voortbeweging - een uitsteeksel van vlees dat wordt gebruikt om tegen de oceaanbodem te duwen. Er wordt gedacht dat er minstens 9.200 verschillende soorten zijn, waarvan vele eetbaar zijn. Meer dan 150 miljoen pond bivalven werd geoogst in 2011.
Cephalopods
Cephalopoden zijn octopussen, inktvissen en nautilussen. In tegenstelling tot de kleine buikpotige en tweekleppige soorten weekdieren, kunnen koppotigen zoals de gigantische inktvis 18 meter lang worden. Cefalopoden hebben meestal drie harten die blauw, koperbindend bloed door hun lichaam slaan. Kefalopoden hebben ook de grootste hersenen van alle ongewervelde dieren en er is aangetoond dat ze in staat zijn om te leren. Deze wezens hebben ook een inktzak die kan worden gebruikt om roofdieren te verblinden, waardoor de koppotigen een kans krijgen om te ontsnappen.
Andere weekdieren
Bepaalde dieren delen kenmerken met weekdieren, maar worden niet altijd als zodanig geclassificeerd. Een voorbeeld is de monoplacophora, een oud wezen waarvan werd gedacht dat het uitgestorven was totdat een levend exemplaar werd gevonden in 1952. Er wordt gedacht dat deze clam-achtige dieren de voorouders waren van alle andere soorten weekdieren. Een ander type is de chiton, of polyplacoforen, die al minstens 500 miljoen jaar bestaat. Scaphopods zijn een ander oud type weekdier, dat ongeveer 550 miljoen jaar geleden ontstond. Naarmate er meer geavanceerde technologie ontstaat om wetenschappers te helpen bij dierclassificatie, kunnen deze wezens en misschien nog veel meer officieel worden opgenomen in de lijst met weekdieren.