Geavanceerde chemische analyse-instrumenten komen snel beschikbaar voor gebruik in het veld. Vanaf 2011 zijn röntgenfluorescentie-instrumenten beschikbaar in draagbare modellen, evenals op laboratorium gebaseerde eenheden. Gegevens verkregen uit deze instrumenten zijn alleen nuttig als de gegevens interpreteerbaar zijn. XRF wordt veel gebruikt bij inspanningen voor geologische analyse, recycling en milieusanering. De basisprincipes van het interpreteren van XRF-gegevens omvatten de overweging van signalen die voortkomen uit het monster, instrumentartefacten en fysische fenomenen. De spectra van de XRF-gegevens stellen een gebruiker in staat om de gegevens kwalitatief en kwantitatief te interpreteren.
Zet de XRF-gegevens in een grafiek van intensiteit versus energie. Dit stelt de gebruiker in staat om de gegevens te evalueren en snel de grootste percentage elementen in het monster te observeren. Elk element dat een XRF-signaal geeft, verschijnt op een uniek energieniveau en is kenmerkend voor dat element.
Merk op dat u alleen intensiteiten plot voor lijnen die K- en / of L-lijnen opleveren. Deze lijnen verwijzen naar de beweging van elektronen tussen orbitalen in het atoom. Organische monsters zullen geen lijnen vertonen omdat de afgegeven energieën te laag zijn om door lucht te worden overgedragen. Elementen met een laag atoomnummer vertonen alleen K-lijnen omdat de energieën van de L-lijnen ook te laag zijn om te detecteren. Elementen met een hoog atoomnummer vertonen alleen L-lijnen omdat de energieën van de K-lijnen te hoog zijn voor detectie door het beperkte vermogen van draagbare apparaten. Alle andere elementen kunnen antwoorden geven voor zowel K- als L-lijnen.
Meet de verhouding van K (alfa) en K (beta) lijnen voor elementen om te bevestigen dat ze in een verhouding van 5 tot 1 zijn. Deze verhouding kan enigszins variëren, maar is typisch voor de meeste elementen. De scheiding van pieken binnen K- of L-lijnen is meestal in de orde van enkele keV. De verhouding voor L (alfa) en L (beta) lijnen is meestal 1 op 1.
Gebruik uw kennis van het monster en de spectra om te bepalen of de spectra van vergelijkbare elementen overlappen. De spectra van twee elementen die responsen in hetzelfde energiegebied geven, kunnen elkaar overlappen of de intensiteitscurve in dat gebied wijzigen.
Houd rekening met de resolutie van uw veldanalysator. De instrumenten met lagere resolutie kunnen twee aangrenzende elementen op het periodiek systeem niet oplossen. De verschillen tussen de energieniveaus van deze twee elementen kunnen vervagen samen met instrumenten met een lage resolutie.
Elimineer signalen die instrumentartefacten uit de spectra zijn. Deze signalen hebben betrekking op signalen die voortkomen uit artefacten in het instrumentontwerp of die het gevolg kunnen zijn van de constructie van dat specifieke instrument. Terugverstrooiende effecten van het monster veroorzaken in het algemeen zeer brede pieken in een spectrum. Deze zijn typisch voor monsters met lage dichtheid.
Lokaliseer en verwijder eventuele gevallen van Rayleigh-pieken. Dit zijn een groep pieken met een lage intensiteit die vaak voorkomen in dichte monsters. Meestal verschijnen deze pieken op een bepaald instrument voor alle monsters.