Inhoud
Je DNA, de genetische code die ten grondslag ligt aan alles, van je oogkleur tot een neiging tot diabetes, kan een meetbare invloed hebben op je intelligentie. De relatie is echter niet zo eenvoudig als het erven van een paar genen en meteen een genie worden. In werkelijkheid zijn de verbanden tussen genetica en intelligentiequotiënt gecompliceerd en kan een persoonsomgeving ook een grote invloed hebben op elke genetische basislijn.
Intelligentie definiëren
Een deel van het probleem met het koppelen van genen aan intelligentie is dat niemand helemaal weet hoe het concept intelligentie moet worden gedefinieerd. IQ-tests meten de prestaties over een reeks vaardigheden, en deze vaardigheden worden bestuurd door verschillende hersengebieden, niet slechts één. Twee veel voorkomende manieren om intelligentie te beoordelen, zijn onder andere bepalen hoe goed je leert en kennis toepast, en hoe goed je problemen kunt oplossen die je nog nooit eerder hebt gezien, maar er kunnen andere componenten zijn die nog niet goed zijn gedefinieerd.
Algemene erfelijkheid
Onderzoek naar tweelingen, familieleden en het grote publiek heeft allemaal een verband aangetoond tussen genetica en intelligentie, maar de exacte genen en mechanismen worden nog onderzocht. Een studie uit 2011, gepubliceerd in het tijdschrift "Molecular Psychiatry", schatte dat 41 procent van de variatie in intelligentie van het kristallijne type, waarbij het vermogen bestaat om geleerde kennis te verzamelen en te behouden, en 51 procent van de variatie in intelligentie van het vloeistoftype, die betrekking heeft op -denken en probleemoplossing zijn gebaseerd op genetica. Verder merkten de onderzoekers op dat de gegevens, die naar meer dan 3.500 volwassenen en 500.000 genetische markers keken, sterk suggereerden dat intelligentie wordt beheerst door vele genen die samenwerken, en dat elk gen op zichzelf slechts een zeer kleine impact heeft.
Specifieke genen
Een paar genen zijn gekoppeld aan een hoger IQ, maar de effecten zijn niet altijd duidelijk. In 2007 vonden onderzoekers van de Washington University School of Medicine in St. Louis bijvoorbeeld dat een gen genaamd CHRM2, dat wordt aangetroffen op chromosoom zeven, een meetbare impact had op het prestatie-IQ. Performance IQ houdt in dat personen hoog kunnen scoren op tests van visueel-motorische coördinatie, ruimtelijke perceptie, logisch redeneren en abstracte probleemoplossing. De onderzoekers waarschuwen echter dat het gen waarschijnlijk interageert met maximaal 100 anderen, dus het hebben van een bepaalde variant heeft geen invloed op het algemene IQ tenzij u ook de juiste varianten van die andere genen hebt. Dit gen had ook geen invloed op verbale vaardigheden, die een apart onderdeel van IQ-tests zijn.
overwegingen
Hoewel het idee dat je genen je intelligentie beïnvloeden niet echt ter discussie staat, geeft recent onderzoek aan dat de tot nu toe geïdentificeerde genen misschien niet zoveel impact hebben als eerder gedacht. Een artikel uit 2012, gepubliceerd in "Psychological Science", ontdekte dat veel van de eerder aan IQ gekoppelde genen, waaronder CHRM2, mogelijk niet zo'n sterke impact hebben als gedacht. Het nieuwe onderzoek blijft een verband tussen genetica en IQ aantonen, maar het gebrek aan verband met specifieke genen kan betekenen dat de interacties tussen genen of interacties van genen en omgeving er meer toe doen dan eerder werd gedacht. Een studie gepubliceerd op "PLOS One" in 2010 leverde bewijs dat epigenetica invloed kan hebben op hoeveel uw intelligentie-gerelateerde genen bijdragen aan uw algehele IQ. Epigenetische veranderingen zijn wijzigingen van het DNA-molecuul die van invloed zijn op hoe uw genen tot expressie worden gebracht, maar die de specifieke genetische code zelf niet veranderen. Deze veranderingen, die typisch optreden tijdens de ontwikkeling van de hersenen van embryo's en jonge kinderen, omvatten dingen zoals de toevoeging of verwijdering van methylgroepen op de DNA-streng en de modificatie van regulerende eiwitten op DNA.