Inhoud
- Voorkomen van gehydrateerde zouten
- Benoemde gehydrateerde zouten
- Methoden voor uitdroging van gehydrateerde zouten
- Redenen voor uitdroging van gehydrateerde zouten
Een gehydrateerd zout is een kristallijn zoutmolecuul dat losjes is bevestigd aan een bepaald aantal watermoleculen. Zout wordt gemaakt wanneer het anion van een zuur en het kation van een base worden gecombineerd om een zuur-base molecuul te produceren. Een zoutmolecuul dat niet is gebonden aan watermoleculen is een anhydraat en een zoutmolecuul dat is gebonden aan watermoleculen is een gehydrateerd zout. In een gehydrateerd zout worden de watermoleculen opgenomen in de kristallijne structuur van het zout.
Voorkomen van gehydrateerde zouten
Gehydrateerde zouten komen van nature overal ter wereld voor - ook in zoet water. Bijvoorbeeld, verbindingen in de bodem of het gesteente van een gebied kunnen oplossen in het grondwater, waar de vrij zwevende chemicaliën binden om zoutmoleculen te vormen en te hydrateren met de moleculen van het grondwater. Een plaats waar dat gebeurde, om natuurlijk voorkomend Epsom-zout of magnesiumsulfaatheptahydraat te maken, is Epsom, Engeland. Omdat het menselijk lichaam veel van de chemicaliën nodig heeft die verschillende zouten vormen, maar die chemicaliën misschien moeilijk te verkrijgen of te absorberen zijn door alleen voeding, worden plaatsen waar gehydrateerde zouten van nature voorkomen vaak traditioneel gezien als plaatsen voor mensen om te genezen en curatieve baden te nemen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij Epsom. Zouten met een voldoende kristallijne structuur om watermoleculen op te nemen en gehydrateerde zouten te worden, kunnen de watermoleculen uit de waterdamp in de lucht absorberen, of gehydrateerd worden in contact met vloeibaar water.
Benoemde gehydrateerde zouten
Wanneer gehydrateerd, wordt magnesiumsulfaat magnesiumsulfaatheptahydaraat. De chemische verbinding wordt weergegeven als MgS04 (H2O) 7. Het magnesiumsulfaatmolecuul is het MgS04-gedeelte van het symbool van Epsom-zouten, en het (H20) 7 is bedoeld om aan te tonen dat het magnesiumsulfaatmolecuul is gebonden aan zeven water (H2O) -moleculen. De verhouding van de zoutmoleculen tot watermoleculen kan complexer zijn - de eenvoudigste verhouding voor gehydrateerd cadmiumsulfaat is bijvoorbeeld drie cadmiumsulfaatmoleculen tot acht watermoleculen, dus het eenvoudigste chemische symbool voor het gehydrateerde zout is (CdSO4) 3 ( H2O) 8.
Methoden voor uitdroging van gehydrateerde zouten
Het doorsnijden van de bindingen tussen een zoutmolecuul en de watermoleculen die eraan zijn gebonden in een gehydrateerd zout, wordt uitdroging genoemd. De toepassing van relatief zachte warmte is meestal voldoende om de bindingen tussen de watermoleculen en de zoutmolecule van een gehydrateerd zout te verbreken, hoewel hoeveel warmte nodig is, specifiek is voor het zout. Wanneer het gehydrateerde zout wordt verwarmd en het zout scheidt van de watermoleculen, kan de verhouding van watermoleculen tot zoutmoleculen worden gebruikt om te bepalen wat de verhouding van H20 tot zout is in die bepaalde gehydrateerde zoutverbinding.
Redenen voor uitdroging van gehydrateerde zouten
Door het drogen van een gehydrateerd zout kan het vrijgemaakte zout gemakkelijker worden ingenomen of geabsorbeerd. Mensen die bijvoorbeeld magnesium en sulfaat willen opnemen voor de gezondheidsvoordelen die de moleculen moeten bieden, kunnen het magnesiumsulfaatheptahydraat oplossen in een heet bad of combineren met heet water om een kompres te maken. Wanneer een persoon in het bad weekt met de MgSO4 die door de warmte van het bad van zijn banden met water is gescheiden, is hij in staat het vrij zwevende zout door zijn huid te absorberen.