Inhoud
- The Nuts and Bolts of the Geocentric View: The Ptolemaic System
- De Copernicaanse revolutie zet de zon centraal
- Galileo treedt de strijd in
- Galileo werd vervolgd door de inquisitie
- Galileo Galileis overtuigingen over het zonnestelsel
- Sommige van Galileos Andere prestaties
- Enkele interessante feiten over Galileo Galilei
Galileo Galilei (1564 - 1642) leverde zulke belangrijke bijdragen aan het menselijk begrip van de plaats van de kosmos en de aarde dat hij vaak de eer ontvangt voor heliocentrism, het beeld dat de aarde om de zon draait en niet andersom.
Wat Galileo daadwerkelijk deed was observatie ondersteunen voor een theorie die was voorgesteld door de Poolse astronoom Nicolaus Copernicus (1473 - 1543), die twintig jaar stierf voordat Galileo werd geboren.
Copernicus voltooide zijn verhandeling net voordat hij stierf, en het werd verboden door de katholieke kerk, maar desondanks bracht het een beweging voort die uiteindelijk resulteerde in de goedkeuring van het heliocentrische model. De beweging werd bekend als de Copernicaanse revolutie en duurde ongeveer 100 jaar.
Galileos belangrijkste bijdragen aan de revolutie waren observatiegegevens, die hij verkreeg met een telescoop die hij zelf had gebouwd. Hij was de eerste astronoom die de hemel aftastte met een lichtvergrotend instrument en wordt soms de vader van de observationele astronomie genoemd. Hij publiceerde zijn observaties, en ze waren zo belangrijk dat de katholieke kerk hem als ketter probeerde en hem voor de rest van zijn leven huisarrest gaf.
Om Galileos prestaties in perspectief te plaatsen, helpt het om het politieke en sociale klimaat te begrijpen dat gedurende zijn leven heerste. De kerk was een krachtig conservatief instituut en de invloed ervan werd in heel Europa gevoeld. Het was geabonneerd op de opvatting dat de aarde sinds de oprichting het centrum van het universum was en niet wilde veranderen. Iedereen die het standpunt betwistte, werd onderworpen aan marteling en executie.
The Nuts and Bolts of the Geocentric View: The Ptolemaic System
Er is bewijs dat een Griekse astronoom, Aristarchus van Samos (c. 310 BCE - c. 230 v.Chr.), Geloofde dat de aarde rond de zon draait. Geen van zijn geschriften heeft het overleefd, maar hij wordt genoemd door Griekse filosofen Archimedes, Plutarch en Sextus Empiricus. Zijn visie, net als die van Democritus, die in atomen geloofde, was in strijd met Aristoteles en Plato, wiens filosofieën het westerse denken domineerden gedurende de eerste 1500 jaar van het christelijke tijdperk.
De Aristotelische opvatting was dat de aarde zich in het centrum van het universum bevindt en omgeven was door een reeks concentrische bollen, die elk overeenkwamen met een van de planeten. Christelijke denkers vonden dit een goed idee, misschien omdat het de scheppingsverhalen in de Bijbel ondersteunde, maar het heeft niet heel goed de bewegingen van de planeten verklaard, vooral retrograde bewegingen, wanneer de planeten hun bewegingsrichting lijken om te keren.
Langs kwam Perzische astronoom Ptolemy (c. 100 CE - c. 170 CE) om voor te stellen dat elke planeet in een grote cirkel om de aarde draaide en ook om een kleinere cirkel met het middelpunt op de grote cirkel. Hij noemde de grote cirkel de uitscheidings en de kleinere de epicycle. Bovendien kan het centrum van de eerbiedige afstand van de aarde worden gecompenseerd met een hoeveelheid die bekend staat als de Equant.
Door deze te combineren in een gecompliceerd schema dat het Ptolemeïsche systeem werd, konden de posities van de planeten redelijk goed worden voorspeld en astronomen gebruikten dit model totdat Copernicus kwam.
De Copernicaanse revolutie zet de zon centraal
Zoals alle wetenschappers en filosofen zocht Copernicus naar de eenvoudigste antwoorden op waarom het universum is zoals het is, en het Ptolemeïsche systeem was allesbehalve eenvoudig. Hij realiseerde zich dat een kleine verandering in perspectief alles was dat nodig was om dat op te lossen - tenminste het meeste.
Met een erkenning aan Aristarchus van Samos (die hij later schrapte) publiceerde Copernicus zijn verhandeling De Revolutionibus Orbium Coelestium (Over de revoluties van de hemellichamen) in 1543, het jaar van zijn dood.
In het Copernicaanse model staat de zon in het centrum van het universum, niet de aarde. Dat elimineerde grotendeels de behoefte aan epicycli en equants, maar niet volledig, omdat Copernicus geloofde dat planetaire banen cirkelvormig zijn. De waarheid is dat ze elliptisch zijn, maar dat zou pas bekend zijn als Johannes Kepler het in 1605 ontdekte.
Omdat hij stierf kort nadat zijn verhandeling was gepubliceerd, hoefde Copernicus geen enkele terugslag van de kerk te ondergaan. Waarschijnlijk heeft hij het zo gepland. Zijn boek werd inderdaad verbannen door de kerk in 1616 en het bleef op de verboden lijst tot 1835. Giordano Bruno, een Italiaanse astronoom en wiskundige die vasthield aan de Copernicaanse opvatting, had niet zoveel geluk: hij werd in 1600 verbrand op de brandstapel voor weigerend zijn Copernicaanse filosofieën te herroepen.
Galileo treedt de strijd in
Galileo was uitgesproken, flamboyant en creatief, en hij wordt gecrediteerd met vele prestaties, waaronder de bevestiging van de Copernicaanse theorie.
Bij het horen van de uitvinding van de telescoop door de Nederlanders in 1608, bouwde Galileo zijn eigen, die in staat was tot 30 × vergroting. Hij gebruikte het om Jupiter te bestuderen, die nog nooit iemand van dichtbij had gezien, en zag vier sterren eromheen. Hij besefte dat het manen waren en publiceerde in 1610 een korte verhandeling getiteld Siderius Nuncius (The Starry Messenger), die in tegenspraak was met het Aristotelische wereldbeeld en hem een beroemdheid maakte.
In het document noemde hij de manen de "Medician Stars" om gunst te krijgen bij de groothertog van Toscane, Cosimo II de Medici. Cosimo II was niet boven vleierij en hij gaf Galileo de krachtige functie van wiskundige en filosoof aan de Medicis, die hem een platform gaf om zijn theorieën te omarmen.
Galileo maakte drie andere observaties die belangrijke bevestigingen van de Copernicaanse theorie waren, en hij gebruikte zijn functie om deze bekend te maken. De eerste was dat de maan bergen had, en de tweede was dat de zon donkere gebieden had die zonnevlekken worden genoemd, beide tegenstrijdige Aristoteles, die leerden dat de planeten perfect en onberispelijk zijn.
De derde waarneming leverde misschien wel het belangrijkste van alles voor Galileos-ondersteuning van de heliocentrische theorie: hij was in staat om waar te nemen dat Venus fasen had, zoals de maan. Dit kan alleen worden verklaard als de planeten in een baan om de zon draaien, niet de aarde.
Galileo werd vervolgd door de inquisitie
Toen de kerk het Copernicus-boek in 1616 verbood, riep het Galileo naar Rome en verbood het hem om heliocentrische theorie te onderwijzen. Hij ging akkoord, maar in 1632 publiceerde hij een ander boek waarin hij de geocentrische en heliocentrische theorieën vergeleek. Hij beweerde neutraal te zijn, maar niemand werd voor de gek gehouden.
De kerk riep hem terug naar Rome en eiste dat hij zich terugtrok op straffe van marteling. Galileo was toen 70 en hij wist wat er met Bruno was gebeurd, dus ging hij voor de tweede keer akkoord. De kerk veroordeelde hem tot huisarrest voor de rest van zijn leven.
Galileo Galileis overtuigingen over het zonnestelsel
Nadat hij zijn "kijker" had geconstrueerd, wat destijds telescopen waren, deed Galileo zijn belangrijke observatie-ontdekkingen. Al deze observaties samen waren het bewijs voor hem dat de zon in het centrum van het universum stond. We weten nu dat het eigenlijk in het centrum van het zonnestelsel is, maar die zin was nog niet bedacht.
Terwijl hij zonnevlekken observeerde, waarvan hij zich niet realiseerde dat het gevaarlijk was, merkte hij op dat ze over het gezicht van de zon bewogen, en dat inspireerde een revolutionair idee. De zon draait om zijn as. Het feit dat de aarde een axiale rotatie heeft, maakte deel uit van de Copernicaanse theorie, maar de ontdekking dat de zon ook roteert was nieuw.
Zijn observaties van de fasen van Venus waren het bewijs dat Venus rond de zon draait, maar dit was niet bepaald nieuws voor wetenschappers van die tijd. Hoewel ze de fasen nooit hadden waargenomen, vermoedden ze al zoveel, en namen ze gewoon aan dat zowel Venus als Mercurius rond de zon draaiden terwijl de zon om de aarde draait. Samen met zijn andere observaties was observatie van de Venus-fasen echter tamelijk overtuigende ondersteuning voor het idee dat alle planeten in een baan om de zon draaien, niet alleen Venus.
Sommige van Galileos Andere prestaties
Galileo staat bekend om tal van andere wetenschappelijke doorbraken. Hij bedacht een experiment om de snelheid van het licht te meten. De meeste mensen geloofden destijds dat de snelheid van het licht oneindig was, maar Galileo niet, die geloofde dat hoewel het licht zeer snel reist, de snelheid eindig en meetbaar is. Hij bedacht een experiment, maar probeerde het nooit (en het zou waarschijnlijk niet hebben gewerkt).
Hoewel hij de telescoop niet heeft uitgevonden, vond Galileo een aantal meetapparatuur uit die tot op de dag van vandaag wordt gebruikt, waaronder het kompas en een soort thermometer die de temperatuur meet in de hoogte van zwevende containers met ethanol in een grote verticale buis gevuld met water.
Galileo was de eerste om te erkennen dat vallende lichamen allemaal aan dezelfde versnellingskracht onderworpen zijn en, bij afwezigheid van luchtweerstand, vallen ze in hetzelfde tempo. Hij was de eerste die zich realiseerde dat het traject van een kanonskogel verticale en horizontale componenten had die in een grafiek konden worden weergegeven en afzonderlijk konden worden geanalyseerd.
Enkele interessante feiten over Galileo Galilei
Galileos flamboyance ik ben een reden waarom hij zoveel eer ontvangt voor de heliocentrische theorie. Desondanks was hij zijn hele leven vurig katholiek. Hier zijn enkele andere feiten over Galileo:
Was Galileo een priester? Het antwoord is ja en nee. Toen hij jong was, ging hij medicijnen studeren aan een jezuïetenklooster, waar hij zijn priesterlijke geloften aflegde. Niet lang daarna besloot hij echter dat zijn ware roeping monnik was, geen priester. Hij werd uitgezet en zijn vader trok hem terug uit het klooster.
Was Galileo getrouwd? Galileo had een vrouw van common law en samen kregen ze drie kinderen, maar omdat hij nooit met zijn vrouw was getrouwd (misschien omdat hij zijn priesterlijke geloften nog steeds serieus nam), waren zijn kinderen onwettig. Hij kon zijn dochters niet voorzien van een bruidsschat, dus moesten ze hun hele leven in kloosters leven.
Galileo had een 'ik ook' moment. Misschien een beetje te flamboyant en creatief, werd Galileo ervan beschuldigd ongepast te zijn tegenover zijn studenten, en zijn hoogleraarschap aan de Universiteit van Pisa werd beëindigd. Toch heeft hij nog steeds fans, waaronder Albert Einstein, die Galileo de vader van de moderne fysica en van de moderne wetenschap in het algemeen noemde.
Het experiment "Scheve toren" is een mythe. Een van de beroemdste verhalen van Galileo laat hem twee ballen uit de toren van Pisa laten vallen om zijn zwaartekrachttheorie te bevestigen. Hoewel Galileo in Pisa is geboren en daar les heeft gegeven, is het bewijs dat dit daadwerkelijk is gebeurd, schaars. Het was meer waarschijnlijk een gedachte-experiment.
Was Galileo gerechtvaardigd? Hoewel hij stierf onder huisarrest, is Galileo absoluut gerechtvaardigd door de geschiedenis. Toen NASA in 1989 een sonde stuurde om Jupiter te verkennen, heette het Galileo. Interessant is dat het Vaticaan drie jaar later Galileo heeft vrijgesproken.