Inhoud
Als je een tijdje naar een cel kijkt, zie je dat deze tussen groei en deling doorloopt. Tijdens deze cycli is veel of werk nodig om te zorgen voor de genetische code die zich in het DNA van een cel bevindt, of deoxyribonucleïnezuur. Een paar taken, replicatie en transcriptie genoemd, zijn opwarmacties die moeten plaatsvinden voordat de cel genetische s begint te ontrafelen. Het proces dat vertaling wordt genoemd, decodeert genetische informatie en de eerste stap in de vertaling is "initiatie".
RNA
Ribonucleïnezuur of RNA is een molecuul dat suikers bevat. Een van de vier verschillende basen - ringachtige moleculen die stikstof bevatten - hangt af van elke suikereenheid. De vier basen zijn adenine (A), cytosine (C), guanine (G) en uracil (U). Tijdens translatie regelt de batvolgorde van basen in messenger RNA of mRNA de volgorde van aminozuren in eiwitten. De mRNA-basisopstelling komt van DNA. Zowat elk trio basen langs de mRNA-streng wijst op een bepaald aminozuur. De mRNA-triplet AUG codeert bijvoorbeeld voor het aminozuur methionine, dat altijd het leidende aminozuur is wanneer de cel eiwitten maakt.
ribosomen
Een ribosoom is een klein celdeel dat bestaat uit twee subeenheden die ribosomaal RNA of rRNA en eiwit bevatten. Cellen hebben veel ribosomen, die eiwitfabrieken zijn. Transfer RNA, of tRNA, fungeert als een sleepwagen die aminozuren naar het assemblagegebied van ribosomen-eiwitten sleept. Het ribosoom heeft drie verschillende werklocaties voor het vasthouden van tRNA-moleculen. De P-site grijpt naar het eerste tRNA. De A-plaats grijpt het volgende benodigde tRNA en de P-plaats verplaatst het volgende aminozuur naar het groeiende eiwit. Het geleegde tRNA verplaatst zich vervolgens naar de E-plaats waar het ribosoom het naar de stoeprand trapt. De P-site is altijd ingesteld om te beginnen met het aminozuur methionine.
Het voorbereiden van
Een beetje opruimen van de behoeften die moeten worden gedaan vóór de vertaling. De cel moet het vers gemaakte mRNA repareren voordat het in een ribosoom wordt opgenomen. De voorste en achterste uiteinden krijgen upgrades die de streng beschermen tegen aanvallen door onvriendelijke enzymen. Bovendien verwijderen editor-enzymen onnodige delen uit de mRNA-streng. Het uitgekiende mRNA hecht zich aan de kleine ribosomale subeenheid met behulp van eiwitten die initiatiefactoren worden genoemd. Eén factor glijdt op de voorkant van het mRNA om te zorgen dat deze eerst in het ribosoom wordt geladen. De grote ribosomale subeenheid voegt zich bij de partij en creëert een volledig geladen ribosoom die klaar is voor actie. De ribosoom-geassocieerde mashup van initiatiefactoren, mRNA, en de eerste tRNA waaraan methione is bevestigd, wordt het translatie-pre-initiatiecomplex genoemd.
inwijding
Translatie begint wanneer het pre-initiatiecomplex op het ribosoom is opgesteld en het initiële tRNA-methioninemolecuul in de P-plaats is neergeslagen. Om het gewenste eiwit op te bouwen, moeten geschikte aminozuren worden aangeworven en in de juiste volgorde in een keten worden gebonden. Tijdens de verlengingsfase reist het ribosoom de mRNA-streng af, leest het en voegt aminozuren toe aan de eiwitstreng. Het eiwit wordt steeds langer totdat het ribosoom een "stopsignaal" op de mRNA-streng raakt, waarna het ribosoom het nieuwe eiwit uitspuwt.