Inhoud
- Aanval van de gekloonde kool
- Raak dat brood niet aan
- Moet ik mijn ontbijt eten?
- Wetenschap uit de lucht
Wanneer studenten het zesde leerjaar bereiken, beginnen ze veel belangrijke wetenschappelijke onderwerpen te onderzoeken, zoals de samenstelling van materie, atmosferische fenomenen en de reproductiemethoden van organismen. Een veel voorkomende onderzoeksmethode is het wetenschapsproject. Deze activiteiten leren specifieke kennis, maar ze laten studenten ook zien hoe ze gegevens kunnen meten, bevindingen kunnen beoordelen en procedures kunnen volgen - de basis van rigoureuze wetenschappelijke verkenning. Ideeën voor wetenschapsprojecten zijn er in overvloed. De beste hiervan moedigen studenten aan om specifieke wetenschappelijke onderwerpen te onderzoeken terwijl ze goede wetenschappelijke methoden oefenen.
Aanval van de gekloonde kool
••• Laura Beth Drilling / Demand MediaPlanten planten zich voort via seksuele voortplanting, zoals wanneer ze zaden maken, maar ze kunnen zich ook aseksueel voortplanten in wat klonen of vegetatieve vermeerdering wordt genoemd. Om dit te laten zien, verzamel een camera, een marker, twee hersluitbare plastic zakken, twee papieren handdoeken, een spuitfles, een snijplank, een mes en een kop Napa-kool. Snijd de stengel van de onderkant van de kool en verwijder een van de bladeren. Fotografeer elk stuk. Bevochtig de papieren handdoeken met de spuitfles en wikkel er vervolgens een rond de stengel en een rond het blad. Plaats elk in zijn eigen zak en zorg ervoor dat u elke zak markeert met het soort stuk erin. Controleer de stukken elke dag een week lang en vergeet niet om foto's te maken en voortgangsnotities te maken. Tegen het einde van de week begint de stengel kleine wortels te verwijderen, terwijl het blad is verrot. De stengel kan zichzelf dan klonen. Alle kool die uit de nieuwe wortels groeit, is een exact genetisch duplicaat van de oorspronkelijke kool.
Raak dat brood niet aan
Wetenschappers schatten dat het aantal schimmelsoorten in de wereld meer dan 300.000 bedraagt, waarvan sommige gunstige eigenschappen hebben. Studenten kunnen de verschillen tussen schimmels in de lucht en op een oppervlak zien door schimmel op gesneden brood te laten groeien. Verzamel voor het experiment twee sneetjes tarwebrood, twee hersluitbare zakken, een spuitfles, een marker en een vergrootglas. Spuit het eerste sneetje brood licht in met water en doe het in een zak. Veeg het tweede sneetje brood over een huishoudelijk oppervlak, zoals een aanrecht. Spray deze plak met water en schuif het in de tweede zak. Verzegel beide zakken, label ze en plaats ze ergens donker en warm. Let op wat er in de loop van een week met de plakjes gebeurt. Wanneer de week voorbij is, gebruikt u het vergrootglas om de verschillen tussen de schimmel op elke plak te noteren. Zorg dat u de mal niet aanraakt of inademt.
Moet ik mijn ontbijt eten?
••• Laura Beth Drilling / Demand MediaAlgemeen advies dat opvoeders studenten geven, is om altijd voor een test te eten. Bepaal of dit advies klopt met deze test van het effect van voedsel op mentale prestaties. Vind 10 tot 20 vrijwilligers, voedsel voor elk en mentale taken voor elk, zoals kruiswoordpuzzels. Verdeel de proefpersonen in twee groepen en instrueer de eerste groep om ongeveer vijf uur vóór de test niet te eten. Voer de tweede groep en laat iedereen zijn taken voltooien. Scoor de taken en noteer de resultaten. Wacht een paar dagen en laat dan de eerste groep eten en de tweede groep snel. Geef ze dezelfde taken, pas ze alleen aan zodat ze nieuw lijken. Scoor de taken en noteer de bevindingen.
Wetenschap uit de lucht
Studenten kunnen eenvoudige huishoudelijke voorwerpen gebruiken om te bepalen of het type materiaal waarvan een parachute is gemaakt, invloed heeft op de luchtweerstand. Wees creatief met het parachutemateriaal; probeer een plastic zak, een bruine papieren zak, notebookpapier, een zakdoek en plasticfolie. Snijd elk materiaal in een vierkant, allemaal even groot, maak vervolgens een parachute van elk materiaal door een stuk touw van 1 voet aan elke hoek te binden en een klein object aan de onderkant van de snaren te bevestigen. Zorg ervoor dat u voor elke parachute hetzelfde object gebruikt, zodat de resultaten niet scheef staan. Laat elke parachute van dezelfde hoogte vallen en gebruik een stopwatch om de hoeveelheid tijd op te nemen die het kost om de grond te bereiken. Bepaal welk materiaal een grotere luchtweerstand had - dit is het materiaal dat het langzaamst viel.