Inhoud
Fysieke verwering is de ontbinding van mineraal en gesteentemateriaal door interne of externe mechanische middelen. Vaak stelt de fysieke verwering rotsen en mineralen bloot aan andere krachten, zoals chemische verweringsprocessen zoals oxidatie en oplossing. De effecten van fysieke verwering kunnen in detail verschillen en enigszins verwerken, maar ze leiden allemaal tot de uiteindelijke desintegratie van het materiaal waarop ze handelen.
Kraken en fissuren
Het meest voorkomende effect van fysiek verwering is de vorming van scheuren, kloven en gewrichten. Gewrichten zijn uniforme, van een patroon voorziene fracturen die geen afwijking vertonen over de spleet. Wanneer scheuren en barsten optreden in het oppervlak van een rots, versnelt het verwerings- en erosieproces door de eerder beschermde binnenstructuur van de rots die nu wordt blootgesteld aan de elementen. Dit zorgt ervoor dat het gesteente na verloop van tijd verder barst en degradeert.
Een ander effect van het kraken van fysiek verweerd gesteente is de introductie van planten- en klein dierlijk leven in de kloven van de rots. Plantenwortels en dierlijke activiteit in fysiek verweerde rotsspleten kunnen de structurele integriteit van een reeds verzwakkende rots verder ondermijnen.
Kristalgroei
Water dat door scheuren en poriën in fysiek verweerd gesteente filtert, bevat soms ionen, dat zijn atomen of moleculen met een positieve of negatieve elektrische lading. Deze ionen kunnen ervoor zorgen dat zich kristallen vormen in de scheuren en kloven van fysiek verweerd gesteente. Naarmate de kristallen uitzetten, kunnen ze de scheuren waarin ze groeien groter maken, waardoor de verweerde rots verder wordt afgebroken.
Frost Wedging
Net als bij kristalvorming oefent vorstwiggen een destructieve kracht uit op de structurele integriteit van een rots door externe expansie. Wanneer water barsten en barsten binnentreedt als gevolg van fysieke verwering en vervolgens bevriest, neemt het volume van het water toe. De toename van het volume zorgt ervoor dat het bevriezende water bestaande scheuren en kloven in de rots verder opsplitst. Vorstvorming is vooral gebruikelijk in de vele cycli van invriezen en ontdooien op grotere hoogten.