Inhoud
Nergens om naartoe te rennen
Hoewel aardwormen over de hele wereld worden gevonden en in grootte variëren van het 1-inch type dat je in je tuin zou kunnen zien tot de 11-voet Gippsland-reus van Australië, hebben ze één ding gemeen: ze zijn bijna volledig weerloos. Hun vijanden zijn talrijk, van vissers die ze gebruiken als levend aas tot hongerige vogels tot zoiets eenvoudigs als een regenbui. Omdat het geen afweer heeft zoals tanden of klauwen, en omdat het langzaam beweegt, is de regenworm een vrij eenvoudig doelwit.
Maar ergens om te verbergen
Wat regenwormen kunnen doen, is hol. Ze hebben kleine borstelharen, bekend als setae, die beide detectietoestellen zijn die bodemtrillingen en graafhulpmiddelen kunnen identificeren. De setae plakken aan vuil en de worm trekt dan zijn lichaam samen om zichzelf door de grond te dwingen. De worm scheidt ook een slijm af waardoor het sneller door het vuil glijdt. Om te ontsnappen aan de kou van de winter of een gretig roofdier, kan de regenworm tientallen meters onder het oppervlak graven. Aardwormen weten ook wanneer ze zich het veiligst kunnen verbergen: 's nachts. De enige andere keer dat je aardwormen waarschijnlijk zult zien, is na een regenbui. Dit is niet noodzakelijk vanwege wat je misschien hebt gehoord, dat de worm probeert te verdrinken. In feite haalt een regenworm zijn zuurstof door zijn huid en kan enkele weken overleven als hij onder water komt te staan. De meest waarschijnlijke reden is dat de regen ervoor zorgt dat de worm niet te droog wordt, zoals normaal in de zon, en de kans biedt om een partner te vinden. De regenworm kan ook naar de oppervlakte komen om sneller te bewegen om nieuwe grond te koloniseren of om voedsel te zoeken tijdens het weer wanneer roofdieren minder kans hebben om eruit te komen.
En iets om op te groeien
Als een worm wordt aangevallen door een roofdier, kan hij wild ronddraaien in een poging zichzelf te bevrijden, en hij kan misschien een geur produceren die zijn aanvaller uitschakelt. Dit zijn last-minute verdedigingen die waarschijnlijk niet zullen werken. Maar er is nog een ander facet van de aardworm dat misschien wel een beschermend middel is: het vermogen ervan om te regenereren. Hoewel niet alle aardwormen dit vermogen hebben, kunnen de meeste delen van zichzelf die zijn afgesneden teruggroeien. Hoewel het niet waar is dat een in tweeën gesneden aardworm twee nieuwe wormen vormt, omdat de belangrijkste interne organen zich in slechts één helft bevinden, kan het deel met die organen meestal het ontbrekende stuk regenereren.