Inhoud
- Vervuiling van calciumsulfaat
- IJzeren aangroei
- Adsorptie van organische materie
- Organische verontreiniging door de hars
- Bacteriële besmetting
Ionenuitwisseling wordt veel gebruikt voor waterbehandeling in zowel industriële als gemeentelijke waterbehandelingssystemen. Het proces biedt veel voordelen ten opzichte van andere behandelmethoden. Het is milieuvriendelijk, kan een hoog debiet van behandeld water bieden en heeft lage onderhoudskosten. Naast deze voordelen zijn er bepaalde nadelen verbonden aan ionenuitwisseling, zoals calciumsulfaatvervuiling, ijzervervuiling, adsorptie van organisch materiaal, organische verontreiniging door de hars, bacteriële verontreiniging en chloorvervuiling.
Vervuiling van calciumsulfaat
Het meest gebruikelijke regeneratiemiddel (chemische stof die wordt gebruikt om de hars op te laden) die wordt gebruikt voor kationhars is zwavelzuur. Sommige extreem hard water bevat grote hoeveelheden calcium en wanneer dit calcium reageert met het regenererende zwavelzuur, vormt het calciumsulfaat als een neerslag tijdens het regeneratieproces. Dit neerslag kan de harsparels vervuilen en de pijpen in het vat blokkeren.
IJzeren aangroei
Voedingswater uit de ondergrondse waterboringen bevat oplosbaar ijzer in de vorm van ferro-ionen. Kleine hoeveelheden van dit ijzer worden verwijderd door de ionenwisselingsverzachters, maar als dit voedingswater vóór behandeling in contact komt met lucht, worden de ijzerionen omgezet ijzer (II) ionen. Deze ijzerionen slaan neer als ijzerhydroxide na reactie met water. Deze verbinding kan de harsparels verstoppen en de harsefficiëntie beïnvloeden. Dit kan zelfs leiden tot falen van de ontharderkolom.
Adsorptie van organische materie
Voedingswater uit meren en rivieren bevat meestal grote hoeveelheden opgelost organisch materiaal. De gele of bruine kleur van dit voedingswater is te wijten aan de rotte vegetatie en ander organisch materiaal dat erin aanwezig is. Deze organische stoffen kunnen permanent worden geadsorbeerd in de harsparels, wat resulteert in een verminderde harsefficiëntie. De kwaliteit van het behandelde water wordt dus verslechterd. Deze organische verontreinigingen kunnen voorafgaand aan behandeling met hars worden verwijderd door het voedingswater te behandelen met aluin om het organische materiaal neer te slaan.
Organische verontreiniging door de hars
De ionenuitwisselingshars zelf kan soms de bron van organische verontreiniging worden. De nieuwe ionenuitwisselingshars heeft vaak organische elementen die achterblijven in de harsparels na productie. Een dergelijke verontreiniging van de hars kan worden behandeld door het behandelde water door een ultrafiltratiebehandelingsinstallatie te leiden.
Bacteriële besmetting
Ionenuitwisselingsharsen verwijderen geen micro-organismen zoals bacteriën uit het voedingswater, maar helpen soms bij de bacteriegroei. De harsbedden kunnen organische materie ophopen die dient als een bron van voedingsstoffen voor voortdurende groei van bacteriën. Wanneer na de behandeling steriel water nodig is, moet het gedemineraliseerde water dat wordt geproduceerd door de ionenuitwisselingsbehandelingsinstallatie worden behandeld met warmte, ultraviolette bestraling of zeer fijne filtratie. Ionenwisselaarharsen kunnen ook worden behandeld met desinfectiemiddelen zoals formaldehyde, maar niet met hitte of chloor, omdat deze de hars beschadigen.