Inhoud
Sommige bronnen van water zijn duidelijk, zoals meren en rivieren, terwijl andere, zoals gletsjers, een beetje meer verwijderd zijn van de dagelijkse ervaring. Met zoveel mensen die in de buurt van water wonen, lijkt het soms onwaarschijnlijk dat watertekorten een ernstig probleem kunnen zijn. Inzicht in de beschikbare waterbronnen voor menselijk gebruik laat zien hoe beperkt zoet water eigenlijk is. Ondanks de overweldigende hoeveelheid water op aarde, is zeer weinig ervan geschikt voor consumptie. Nieuw onderzoek en technologie zoeken momenteel naar antwoorden op dit dilemma.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Naast zichtbare waterbronnen zoals oceanen en rivieren, worden enorme hoeveelheden water opgeslagen als grondwater en in poolijs.
Grondwater
••• Jupiterimages / BananaStock / Getty ImagesGrondwater verwijst naar elke waterbron die onder de bodemlaag ligt. Grondwater kan in de bodem zelf of tussen rotsen en andere materialen voorkomen. De meeste gemeenschappen halen hun water uit ondergrondse aquifers, of rotsformaties die grote hoeveelheden zoet water kunnen bevatten. Slechts 3 procent van het water op aarde wordt beschouwd als zoet water, en slechts 30 procent van die kleine hoeveelheid wordt als grondwater gevonden. Vervuiling, zeewaterverontreiniging en overmatig gebruik bedreigen deze waardevolle hulpbron.
Oppervlaktewater
••• Ablestock.com/AbleStock.com/Getty ImagesBronnen van oppervlaktewater kunnen elke bovengrondse verzameling water zijn, zoals rivieren, meren, vijvers en oceanen. Sommige bronnen van oppervlaktewater worden ook gevoed door ondergrondse aquifers. Oppervlaktewater is goed voor 80 procent van het water dat mensen gebruiken.
Oceaanwater
Hoewel oceaanwater bijna 97 procent van al het water op aarde uitmaakt, is het geen levensvatbare bron van drinkwater tenzij zout en andere onzuiverheden worden verwijderd. Ontzilting, het proces waarbij zout uit water wordt verwijderd, is een snelgroeiende praktijk. Hoewel zout en andere microscopische deeltjes op verschillende manieren uit water kunnen worden verwijderd, is de meest veelbelovende methode via omgekeerde osmose. Dit proces dwingt zout water door filters met microscopische poriën die zout en andere microben verwijderen. Omgekeerde osmose vereist grote hoeveelheden energie, waardoor het een zeer duur proces is.
IJskappen en gletsjer smelten
••• Photos.com/Photos.com/Getty ImagesVan de 3 procent van het aardwater dat als zoet water wordt beschouwd, is 70 procent van die kleine hoeveelheid momenteel opgesloten in gletsjers en ijskappen. In theorie zou bevroren ijs- en ijskapwater kunnen worden gesmolten en gebruikt, maar de hoeveelheid energie die nodig is om te smelten en grote hoeveelheden ijs te transporteren maakt het economisch onpraktisch. Gletsjers en ijskappen spelen ook een cruciale rol in de regulering van aardse klimaten en mondiale temperaturen, waardoor hun behoud erg belangrijk is.