Inhoud
Zowel groundhogs als prairiehonden zijn leden van de eekhoornfamilie van knaagdieren, Sciuridae, wat "schaduwstaart" betekent. Alle soorten in deze familie hebben vier tenen op hun voorpoten en vijf op hun achterpoten. Hun ogen zijn hoog op hun hoofd gericht, zodat ze kunnen uitkijken naar roofdieren. Beide sciuriden eten zaden en grassen. Hoewel groundhogs - ook wel bosmarmotten genoemd - en prairiehonden veel eigenschappen en gewoonten delen, zijn ze gemakkelijk te onderscheiden door hun vele verschillen, vooral hun uiterlijk.
Verschijning
Meestal kan een grizzled bruin, groundhogs ook zwart of wit zijn. De buikvacht is meestal strokleurig en zijn voeten zijn zwart. Het zijn gedrongen dieren met een afgeplatte kop en wegen 4,5 tot bijna 9 pond, waardoor ze een van de grotere wezens in de Sciuridae-familie zijn. Groundhogs zijn 16 tot 25 inch in totale lengte inclusief hun korte pluimstaart.
De meest voorkomende van de vijf soorten prairiehonden is de zwartstaart. Ongeveer de grootte van een konijn, ze zijn veel kleiner dan een groundhog op ongeveer 2 tot 4 pond en 12 tot 15 centimeter lang. Ze hebben bruine vacht met witte buikvacht, grote ogen en stompe witte of zwarte puntige staarten, die veel korter zijn dan die van een groundhog.
Kenmerken
Groundhogs werden door indianen "monax" genoemd. Deze gravende dieren hebben sterke klauwen en dikke, gespierde benen. In sommige bodems kunnen ze zich binnen een minuut uit het zicht begraven. Hun tunnels kunnen 45 voet lang en 3 tot 6 voet diep zijn. Gevangen door een roofdier weg van een hol, zal de groundhog zelfs in een boom klimmen.
Groundhogs groeien tegen het einde van de zomer vet op grassen als ze zich klaarmaken om te overwinteren. Een van de grootste echte overwinteraars, wetenschappers bestuderen hoe ze hun hart vertragen, hun lichaamstemperatuur verlagen en hun zuurstofopname verminderen.
Prairiehonden vormen, in tegenstelling tot groundhogs, sterke familiegroepen van een man, vrouw en hun jongen en delen hetzelfde hol. Ze werken samen om voedsel te delen, andere prairiehonden te verjagen, elkaar te verzorgen en te socialiseren. Hoewel het geen echte overwinteraars zijn, brengen prairiehonden een groot deel van de winter door met het reguleren van hun lichaamstemperatuur op een manier die facultatieve torpor wordt genoemd. Ze duiken uit hun holen om grassen, wortels en zaden te eten op warme winterdagen.
Habitat
Groundhogs zijn te vinden in vele delen van Noord-Amerika, voornamelijk in de oostelijke Verenigde Staten, oostelijke provincies van Canada, het Canadese westen en Alaska. Ze leven langs de randen van bossen in open gebieden zoals velden. Ze vermijden moerassige gebieden en graven holen in de buurt van goede grasvoorraden.
Prairiehonden met zwarte staart worden gevonden in de Midwest-staten van de Verenigde Staten en tot in de westelijke provincies van Canada, in open weiden en graslanden. Ze werken samen om een 'stad' te bouwen bestaande uit tunnels en holen en brengen een groot deel van hun leven door met opgraven en herbouwen. De grootste geregistreerde prairiehondstad besloeg ongeveer 25.000 vierkante mijlen, volgens National Geographic.
gesprekken
Groundhogs fluiten schril om andere groundhogs voor gevaar te waarschuwen. Ze piepen of maken een geluid als een lage blaf tijdens het vechten of gewond en kunnen ook geluiden maken door hun tanden te knarsen.
Prairiehonden hebben veel verschillende oproepen, de meeste in de vorm van fluitjes. Ze kunnen territoriale rechten, welzijn en gevaar uitdrukken door de toonhoogte en het volume van hun fluitjes te variëren. Schildwachten worden gepost om de steden te verdedigen, en een hoge snelle blaffen betekent gevaar voor de kolonie.