Inhoud
Geofysica is de studie van wat zich in de aarde bevindt. Wetenschappers bestuderen oppervlakte-rotsen, observeren de bewegingen van de planeten en analyseren zijn magnetische velden, zwaartekracht en interne warmtestroom, allemaal om meer te weten te komen over het interieur van de planeten. De aarde bestaat uit verschillende structurele of samengestelde lagen - de termen kunnen door elkaar worden gebruikt - die elk hun eigen eigenschappen hebben.
De korst
De korst is de buitenste laag van de aarde. Als je op vuil of in een veld loopt, loop je over de aardkorst. De korst bestaat hoofdzakelijk uit aluminiumsilicaten. De continentale korst, die droog land vormt, is tussen de 35 en 70 kilometer dik (22 tot 44 mijl), terwijl de oceanische korst, die de zeebodem vormt, tussen de 5 en 10 kilometer (3,1 en 6,2 mijl) dik is.
De mantel
De mantel is verdeeld in twee secties, de bovenste en de onderste mantel. De onderste mantel wordt geïdentificeerd door een hogere dichtheid te hebben dan de bovenste. Beide secties samen zijn 2.900 kilometer dik en vormen 80 procent van het volume van de aarde. Het bestaat voornamelijk uit ferro-magnesiumsilicaten. De mantel is niet gesmolten, maar nadert het smeltpunt, zodra je 100 tot 200 kilometer onder het oppervlak van de planeten komt. De mantel bevat convectiemateriaal, dat warmte circuleert en mogelijk beweging in de tektonische platen veroorzaakt.
Buitenste kern
De buitenste kern is 2.300 kilometer (1.400 mijl) dik. Het bestaat uit gesmolten, vloeibare metalen - ijzer en nikkel - en kleine zwavel. Geofysici geloven dat de buitenste kern verantwoordelijk is voor het regelen van het aardmagnetisch veld. Hoewel wetenschappers materiaal uit de buitenkern niet uit de eerste hand kunnen analyseren, kunnen ze ervan uitgaan dat het vloeibaar is op basis van het gedrag van afschuif- en drukgolven wanneer ze er doorheen gaan.
De innerlijke kern
Net als de buitenkern bestaat deze compositorische laag van de aarde uit metaal. In tegenstelling tot de buitenste kern is het echter solide metaal. De binnenste kern bestaat bijna volledig uit ijzer, maar er wordt gedacht dat ongeveer 10 procent zwavel, nikkel of zuurstof is. Zijn 1200 kilometer (750 mijl) dik, waardoor de twee delen van de kern samen meer dan de helft van de diameter van de aarde vormen.