Inhoud
- De samengestelde lichtmicroscoop
- Maxiumvergroting met een samengestelde microscoop
- De scanning elektronenmicroscoop.
- Totale vergroting met een scanning-elektronenmicroscoop
- Kiezen tussen de twee
De wereld van micro-organismen is fascinerend, van microscopische parasieten zoals de leverbot tot stafylokokkenbacteriën en zelfs organismen die zo minuscuul zijn als een virus, er wacht een microscopische wereld op je om het te ontdekken. Welk type microscoop u moet gebruiken, is afhankelijk van het organisme dat u probeert waar te nemen.
De samengestelde lichtmicroscoop
De samengestelde lichtmicroscoop gebruikt optische lenzen om licht te buigen en microscopische monsters te vergroten. De gebruikte lenzen zijn de objectieflenzen, die verschillende vergrotingen hebben, en oculaire lenzen, die een vaste vergroting hebben. Deze microscopen zijn geweldig voor het observeren van eencellige organismen zoals kleine parasieten en vele soorten bacteriën.
Maxiumvergroting met een samengestelde microscoop
Om de totale vergroting te bepalen bij gebruik van een samengestelde microscoop, vermenigvuldigt u de vergroting van de objectieflens met de oculaire lens. Als u bijvoorbeeld een monster waarneemt met een objectieflens met een vergroting van 10 maal een oculaire lens met een vergroting van tien maal, ziet u het monster met een vergroting van 100 maal. Vanwege de resolutie (het vermogen om onderscheid te maken tussen twee afzonderlijke punten) heeft een samengestelde microscoop een maximale waarneembare vergroting van 2000 keer.
De scanning elektronenmicroscoop.
In plaats van lenzen en licht te gebruiken om een monster te vergroten, gebruikt een scanning-elektronenmicroscoop elektronen om een vergroot beeld te creëren. Het monster wordt op de bodem van een kamer geplaatst en alle lucht wordt uit de kamer gepompt, waardoor het een volledig vacuüm wordt. Vervolgens wordt een elektronenstraal door de kamer afgevuurd, waar het van een reeks speciale spiegels terugkaatst totdat de straal op een enkele plek op het monster wordt gefocust. Vervolgens verplaatst een reeks scanspoelen deze gefocusseerde elektronenstraal over het monster. De elektronenstraal stoot de elektronen af die al op het monster aanwezig zijn. Wanneer deze elektronen van het monster worden geslagen, pakt de elektronendetector ze op en worden ze versterkt. De versterker zet deze elektronen om in een beeld dat op een monitor wordt weergegeven.
Totale vergroting met een scanning-elektronenmicroscoop
Golflengtes beïnvloeden resolutie. Omdat een samengestelde microscoop licht gebruikt, is de resolutie beperkt tot 0,05 micrometer. Een micrometer is een miljoenste van een meter. Elektronen hebben echter een veel kleinere golflengte en daarom is de totale vergroting van een scanning elektronenmicroscoop 200.000 keer met een resolutie van 0,02 nanometer. Een nanometer is een miljardste meter.
Kiezen tussen de twee
Wanneer u probeert te kiezen tussen een samengestelde microscoop en een scanning-elektronenmicroscoop, denk dan aan wat u probeert te doen en de beschikbare bronnen. De scanning elektronenmicroscoop is een prachtig stukje technologie, maar heeft een paar duidelijke nadelen. De eerste is kosten. Een scanning elektronenmicroscoop kan tot $ 1 miljoen kosten. Dit maakt het niet de ideale microscoop voor de thuisliefhebber. Het tweede nadeel is het gebruik. Het juiste gebruik van een scanning elektronenmicroscoop duurt jaren om te beheersen. Een samengestelde microscoop is daarentegen relatief goedkoop, vergt heel weinig training en is de perfecte maat voor de professionele en amateur-microbioloog.