Inhoud
Het verhaal van de jaren 1800 wordt onderbroken door talloze goudkoorts die verbeelding aanwakkerde en leidde tot enorme migraties. Goudkoorts was in de 19e eeuw net zo besmettelijk als roodvonk. Voor sommigen was de remedie rijk. Voor anderen leverden de gouden velden niets anders op dan een gebroken hart. Vanaf het midden van de 19e eeuw ontstonden acht bonanza's op drie verschillende continenten. Een paar daarvan zijn vooral memorabel vanwege hun economische en historische betekenis.
Californië goud
In 1848 ontdekte John Marshall goud in wat nu Coloma, Californië is, terwijl hij voor John Sutter aan de American River werkte. Toen het nieuws bekend werd, overspoelden goudzoekers de regio in 1849, wat resulteerde in de grootste migratie van mensen die de Verenigde Staten ooit hadden gezien. Tussen 1849 en 1852 werd meer dan $ 200 miljoen dollar aan goud uit de Sierra Nevada-bergen uitgegraven - bijna $ 5,5 miljard in moderne dollars. Toen het oppervlak werd afgetapt, kregen mijnbouwbedrijven de overhand met de komst van hydraulische mijnbouw, een proces dat rivierwater gebruikte om gaten diep in de aarde te blazen. Degenen die hun individuele dromen om het rijk te maken niet konden realiseren, gingen werken voor het loon. Hydraulische mijnbouw bleef grote rijkdom uit de grond brengen, maar verwoestte het landschap en de rivieren. Het werd verboden in 1884 en maakte een einde aan grote mijnbouwactiviteiten in de regio.
Pikes Peak of Bust!
Voordat het Colorado werd, was de Pikes Peak-regio van de gebieden Kansas en Nebraska het toneel van een kortstondige goudkoorts die duurde tussen 1858 en 1861. Nadat William Russell en zijn twee broers goud hadden gevonden in kreken aan de voet van de Rocky Mountains, prospectors haastte zich naar de regio in overdekte wagens met "Pikes Peak of Bust!" tekenen in de hoop op een nieuwe boom. Hoewel bescheiden in totale inkomsten vergeleken met de California Gold Rush, produceerde de kreek die alleen al naar die staat werd genoemd voor $ 8 miljoen aan goud - meer dan $ 200 miljoen in de valuta van vandaag. De haast kwam tot uiting toen placer-goud - de goudklompjes en vlokken die in beken en rivieren werden gevonden - schaars werd en het gewonnen kwartserts er niet in slaagde om enig edelmetaal te produceren.
De Black Hills
De Black Hills Gold Rush begon in 1874 in South Dakota nadat generaal George A. Custer een expeditie naar de heuvels leidde en goud vond in French Creek. Hoewel de Black Hills tot de Lakota Nation behoorden, was het verlangen naar goud zo intens dat goudzoekers de regio overspoelden, negerend de eis van het 1868 Verdrag van Fort Laramie om eerst Lakota toestemming te vragen. De boom, die aanleiding gaf tot de stad Deadwood, produceerde de grootste goudmijn in de VS - de Homestake. Het opereerde van 1876 tot 2002 en groef ongeveer 40 miljoen ons goud op, herkenbaar aan opvallende tinten roze en groen.
Witwatersrand
Een diepe goudmijn die zich bijna 250 mijl uitstrekt, werd in 1886 ontdekt op een boerderij in de regio Transvaal in Zuid-Afrika. Het gebied werd een bestemming voor duizenden goudzoekers uit verschillende landen die een belang wilden hebben in de rijkste goudmijn ter wereld. Ze vestigden een reeks mijnkampen langs een bocht die bekend staat als de Witwatersrand. Onder hen was er een genaamd Johannesburg - nu de Zuid-Afrikaanse hoofdstad. Wat voorheen een agrarisch gebied was, werd een rijke producent van een derde van 's werelds goud - 1,5 miljard ounces. De mijnbouw gaat vandaag nog steeds in de regio door.
De Klondike
Alaska was de laatste grens voor Amerikanen in 1896 toen George Carmack beweerde dat de Klondike-rivier uitmondde in een kreek in de Yukon, een deel van Canadas Northwest Territories. Tegen 1897 begon de eerste van honderdduizenden goudzoekers aan de lange, moeizame reis naar dat afgelegen gebied, met temperaturen die soms onder de 50 graden vielen. Degenen die het hebben gemaakt, hebben Dawson City opgericht, dat in twee jaar groeide tot 30.000 inwoners. Aangepast aan moderne valuta, produceerde de Klondike meer dan een miljard dollar aan goud. Tegen 1900 waren er geen belangen meer te claimen en degenen die laat aankwamen, moesten voor anderen gaan werken toen de drukte uitbrak.
Andere goudkoorts
De Great Australian Gold Rush begon in 1851 in New South Wales. Gedurende de volgende 50 jaar bleven gouden ontdekkingen over het hele continent opspringen, op plaatsen zoals New South Wales, Victoria, Coolgardie en Queensland, die economische bloei en enorme bevolkingsgroei teweegbrachten . In Nieuw-Zeeland werd de Central Otago Gold Rush ontstoken toen de provinciale overheid een grote monetaire beloning aanbood aan iedereen die goud in het gebied vond. De Zuid-Amerikaanse archipel, Tierra del Fuego, was ook de plaats van een goudkoorts in de late jaren 1800 nadat de Chileense Ramón Serrano Montaner daar goud vond. De stormloop duurde tot het begin van de 20e eeuw.