Inhoud
- Cirrostratus Definitie
- Cirrostratus-wolken identificeren
- Hoogte Waar Cirrostratus wolken vormen
- Weerpatronen die Cirrostratus-wolken veroorzaken
- Optische effecten van Cirrostratus-wolken
Cirrostratuswolken beginnen als gevederde merries die kunnen groeien en zich in dunne plaatachtige wolken kunnen ophopen. Naast het voorspellen van een mogelijke verandering in het weer, kunnen cirrostratuswolken het licht van de zon of de maan reflecteren, waardoor kleurrijke en soms griezelige effecten ontstaan. Deze fascinerende wolken komen hoog in de troposfeer voor, waar watermoleculen bevriezen tot ijskristallen.
Cirrostratus Definitie
Wolken worden gedefinieerd door hoogte, vorm en ure. Wolkenhoogten worden geïdentificeerd als cirrus op hoog niveau (boven 20.000 voet), middenniveau alt (tussen 6.500 en 20.000) en laag niveau (onder 6.500) wolken. De vorm of de vorm van wolken zijn stratus (vellen of lagen) en cumulus (hoop). Nimbus, een andere meteorologische term, betekent regenwolk. Door deze termen te combineren, worden verschillende typen en verhogingen van wolken geïdentificeerd. Cirruswolken zijn hoge wolken. Cirrostratus betekent letterlijk hoge (cirro-, van cirrus) bladachtige of gelaagde (stratus) wolken.
Cirrostratus-wolken identificeren
Cirruswolken vormen de zogenaamde merriesstaartenwolken hoog in de atmosfeer. Deze gevederde, delicaat ogende wolken verschijnen boven andere wolkenformaties. Naarmate meer vocht condenseert en bevriest, kunnen de cirrusveren beginnen samen te vallen in dikkere wolken. Cirrostratus treedt op wanneer de staarten van de merries groeien en elkaar overlappen om een vel hoge, dunne wolken te worden. Cirrostratuswolken blijven dun genoeg om zonlicht door te laten schijnen en schaduwen te zien. Als de wolken meer verdikken, zorgt hun zwaardere massa ervoor dat ze naar beneden bewegen in de atmosfeer om altostratus te worden.
Hoogte Waar Cirrostratus wolken vormen
De meeste wolken treden op wanneer waterdamp, de gasvorm van water, in voldoende hoeveelheden condenseert om te worden gezien. Wolken, behalve enkele onweersbuien, komen voor in de troposfeer, de laagste laag van de atmosfeer. Cirruswolken ontwikkelen zich boven de 20.000 voet, nabij de top van de troposfeer. Op deze hoogte bevriest waterdamp in ijskristallen. Alleen de toppen van cumulonimbus (beter bekend als onweersbuien, donderkoppen of donderwolken) stijgen hoger dan cirrostratus en reiken tot 50.000 voet of meer boven zeeniveau.
Weerpatronen die Cirrostratus-wolken veroorzaken
Cirrostratuswolken ontstaan vaak wanneer een warm front, een massa warmere lucht, op en over koudere lucht beweegt. De warmere lucht houdt meer waterdamp vast dan de koudere lucht. Terwijl de warmere lucht stijgt, koelt de lucht echter af en begint de waterdamp te condenseren, waardoor wolkenmassa's worden gevormd met inbegrip van cumulus, of gezwollen katoenbalachtige wolken, en stratus, of bladachtige wolken. Hoe hoger de warme lucht stroomt, hoe groter de kans dat zich cirruswolken zullen vormen. Wanneer voldoende cirruswolken zich vormen en elkaar overlappen, vormen de cirruswolken de stratus of vellen cirrostratuswolken.
Cirruswolken kunnen zich ook vormen in lage-druksystemen wanneer lucht in het midden van het systeem naar boven wordt gedwongen. Als de lucht hoog genoeg wordt om ijskristallen te vormen, kan zich cirrus vormen. Cirrus kan ook verschijnen op en rond onweersbuien als winden op het hoogste niveau ijskristallen van de top van deze torenhoge cumulonimbuswolken blazen.
Straalstrepen kunnen de vorming van cirruswolken veroorzaken. Jetstreaks bestaan uit sneller bewegende lucht in de jetstream, vergelijkbaar met stroomversnellingen in een rivier. Deze straalstrepen markeren turbulente gebieden in de atmosfeer. Weersvoorspellers evalueren deze jetstrepen op mogelijke veranderingen in het weer. Piloten gebruiken de cirruswolken die zijn ontwikkeld door jetstreaks als waarschuwingssignalen voor turbulentie.
Optische effecten van Cirrostratus-wolken
De ijskristallen die cirrostratuswolken vormen komen voor als kleine (ongeveer 10 micrometer) hexagonale kristallen. Wanneer zonlicht door een dunne laag cirrostratuswolken schijnt, kan een ring of halo rond de zon verschijnen. Een soortgelijk effect treedt soms op wanneer zonlicht weerkaatst van de maan en door cirrostratuswolken. Het licht breekt de ijskristallen in de cirrostratuswolk af, waardoor het effect van een ring ontstaat. De folklore van het weer zegt dat de ring betekent dat er regen op komst is en hoe dichter de ring bij de zon of maan staat, hoe eerder de regen zal aankomen. Hoewel folklore niet altijd betrouwbaar is, duiden cirrostratuswolken wel op een mogelijke weersverandering.
Een ander ongewoon effect van cirrostratuswolken zijn sundogs. Wanneer de ijskristallen in cirrostratuswolken gelijkmatig uitlijnen, kan zonlichtreflectie een regenboogeffect creëren aan weerszijden van de zon. Een soortgelijk maar zeldzaam fenomeen kan optreden wanneer de zon laag aan de horizon staat. Als de ijskristallen in de cirrostratus gelijkmatig zijn uitgelijnd, kan er een zonnepop verschijnen. Een zonnepluk lijkt een zuil of lichtas te zijn die zich boven en onder de zon uitstrekt.