Inhoud
Regels voor chemische binding zijn van toepassing op atomen en moleculen en vormen de basis voor de vorming van chemische verbindingen. De chemische binding die wordt gevormd tussen twee of meer atomen is een elektromagnetische aantrekkingskracht tussen twee tegengestelde ladingen. Elektronen hebben een negatieve lading en worden aangetrokken tot of in een baan gehouden door de positief geladen kern van een atoom.
Regels voor elektronen
Fotolia.com "> ••• atoomafbeelding door Oleg Verbitsky van Fotolia.comNegatief geladen elektronen omcirkelen of draaien rond de positief geladen kern (centrummassa) van een atoom. De elektronen worden in hun baan gehouden door de aantrekking tot de kern. Bij de vorming van een chemische verbinding trekt een tweede atoom ook de elektronen zodat de meest stabiele configuratie van de elektronen van beide atomen zich in het midden bevindt. In zekere zin worden de elektronen gedeeld door de twee kernen en wordt een chemische binding gevormd. Deze chemische verbindingen tussen atomen dicteren de structuur van materie.
Covalente en Ionische obligaties
Covalente en ionische bindingen zijn sterke chemische bindingen. In een covalente binding worden de elektronen tussen twee atomen gedeeld en bestaan ze in de ruimte tussen de twee kernen. De negatief geladen elektronen worden aangetrokken tot beide kernen, hetzij gelijk of ongelijk. Het ongelijke delen van elektronen tussen atomen wordt een polaire covalente binding genoemd. Ionische bindingen omvatten niet het delen van elektronen maar eerder elektronenoverdracht. Een elektron van één atoom verlaat zijn atoombaan, waardoor een leegte ontstaat die de toevoeging van elektronen van andere atomen mogelijk maakt. De binding tussen atomen is een elektrostatische attractie omdat één atoom iets positiever en één iets negatiever wordt.
Zwakkere sterkten
Voorbeelden van zwakke chemische bindingen zijn dipool-dipool-interacties, de Londense dispersiekracht, Van der Waals en waterstofbinding. In de bovengenoemde polaire covalente binding is het delen van elektronen niet gelijk. Wanneer twee van dergelijke moleculen in contact komen en tegengesteld geladen zijn, is er een dipool-dipool interactie die ze samen aantrekt. De andere voorbeelden van zwakke moleculaire krachten, de Londense dispersiekracht, Van der Waals en waterstofbinding, zijn het resultaat van waterstofatomen die via een polaire covalente binding aan een ander atoom zijn gebonden. Deze bindingen zijn zwak maar zeer belangrijk in biologische systemen.