Inhoud
Micro-organismen zijn de kleinste organismen op aarde. In feite betekent de term micro-organisme letterlijk 'microscopisch organisme'. Micro-organismen kunnen bestaan uit prokaryotische of eukaryotische cellen en ze kunnen eencellig of meercellig zijn. Voorbeelden van micro-organismen omvatten algen, schimmels, protozoën, bacteriën en virussen. Micro-organismen spelen vele unieke en complexe rollen binnen een ecosysteem, en ze kunnen een verscheidenheid aan functies vervullen, zoals fotosynthese, het afbreken van afval en het infecteren van andere organismen.
Prokaryotische micro-organismen
Prokaryoten vertegenwoordigen misschien wel de vroegste levensvormen op aarde. Ze zijn onderverdeeld in twee categorieën: bacteriën en archaea. Een prokaryotische cel mist een kern om het DNA van de cellen vast te houden en mist elke vorm van georganiseerde verpakking of behuizing om de rest van de celmachine te bevatten. Omdat prokaryotische cellen dit extra materiaal missen, zijn ze bijna altijd kleiner dan andere celtypen; alle prokaryoten zijn micro-organismen en ze zijn bijna altijd eencellig.
Eukaryotische micro-organismen
Eurkaryotische cellen zijn groter en complexer dan prokaryotische cellen. Het DNA van een eukaryotische cel is netjes verpakt in zijn kern, en er zijn verschillende structuren die de cellulaire machines herbergen die eukaryotische micro-organismen zelfvoorzienend kunnen maken. De structuren die zich in eukaryotische cellen bevinden, kunnen het endoplasmatisch reticulum, golgi-apparaat, mitochondria en ribosomen omvatten, evenals chloroplasten in fotosynthetische cellen. Voorbeelden van eukaryotische micro-organismen omvatten schimmels, algen, protozoa en verschillende microscopische parasitaire wormen.
virussen
Hoewel virussen als micro-organismen kunnen worden beschouwd, is er discussie over de vraag of ze daadwerkelijk in aanmerking komen als 'levend'. Virussen zijn nog kleiner en eenvoudiger dan prokaryotische cellen en bevatten slechts een kleine hoeveelheid genetisch materiaal gewikkeld in een eiwitcapsule. Ze kunnen zichzelf niet reproduceren; ze hebben een gastheercel nodig om hun DNA of RNA in te injecteren. Het virus vertrouwt op de cellulaire machines van de gastheercel om het virale genetische materiaal ervoor te repliceren.
Micro-organismen en het milieu
Micro-organismen zijn bijna overal te vinden. Er zijn bacteriën overal op onze huid, zelfs op onze wimpers. Een gezond menselijk spijsverteringskanaal is afhankelijk van de hulp van bepaalde microben om het voedsel dat we eten af te breken en te verwerken. Micro-organismen die chloroplasten bevatten en fotosynthese uitvoeren, zoals algen en eencellige planten, verwerken koolstofdioxide en produceren energie voor zichzelf en het meeste andere leven op aarde. Bodemmicroben breken plantaardige en dierlijke materie af in kleinere en kleinere deeltjes, en veranderen het uiteindelijk in materie die andere organismen als voedingsstoffen kunnen gebruiken. Nog andere microben zijn verantwoordelijk voor het binnendringen van ons lichaam en ons ziek maken. Er is een grote verscheidenheid aan micro-organismen, maar ze zijn allemaal geïnteresseerd in één ding: reproduceren. Het gebeurt gewoon zo dat sommigen van hen invloed hebben op de wereld om hen heen terwijl ze die taak uitvoeren.