Inhoud
Het zonnestelsel bevat naast de bekende planeten een grote verscheidenheid aan objecten. Deze objecten variëren in grootte, samenstelling en gedrag. Deze objecten kunnen ook botsen met de aarde, met verschillende gevolgen. De kleinste objecten produceren vallende sterren, terwijl de grootste catastrofale vernietiging kan veroorzaken. Deze kosmische objecten staan bekend als meteoren, kometen en asteroïden.
IJzige kometen
Kometen zijn als vuile sneeuwballen, bestaande uit rotsen, stof en bevroren gas. Terwijl ze de hitte van de zon naderen, begint het ijs op hun oppervlak te smelten. Dit vormt een gaswolk die wordt uitgerekt door zonnewinden om hun beroemde staart te vormen. Kometen van korte duur zijn overblijfselen van de vorming van het zonnestelsel ongeveer 4,6 miljard jaar geleden. Ze zijn afkomstig van een gordel van ijzige voorwerpen voorbij Neptunus, waar ze in een baan dichter bij de zon werden geslagen. Hun banen in de zon zijn meestal minder dan 200 jaar en zijn voorspelbaar. Kometen op lange termijn kunnen afkomstig zijn uit een regio die bekend staat als de Oortwolk, die 100.000 keer verder van de zon ligt dan de aarde. Hun banen kunnen wel 30 miljoen jaar duren.
Rocky Meteors
Meteoren, ook bekend als vallende sterren, zijn kleine stukjes steen en puin die de atmosfeer van de aarde zijn binnengekomen. Ze raken de atmosfeer met hoge snelheden, waar wrijving ervoor zorgt dat ze opbranden. De meeste meteoren hebben de grootte van een erwt of kleiner en verbranden volledig voordat ze het oppervlak bereiken. Af en toe treffen grotere meteoren het oppervlak en worden hun overblijfselen meteorieten genoemd. Volgens NASA schatten wetenschappers dat dagelijks tussen de 1.000 en 10.000 ton meteorietmateriaal de atmosfeer binnenkomt.
Cirkelende asteroïden
Asteroïden, soms aangeduid als kleine planeten, zijn grote rotsachtige massa's zonder atmosferen die rond de zon draaien, maar zijn te klein om planeten te worden genoemd. Er kunnen miljoenen asteroïden in de belangrijkste asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter zijn. Overgebleven van de vorming van het zonnestelsel, worden ze gevormd uit verschillende combinaties van klei, steen, nikkel en ijzer. Ze variëren in grootte van minder dan een halve mijl tot bijna 600 mijl in diameter. Meer dan 150 hebben kleine manen. De zwaartekracht van Jupiter, af en toe de zwaartekracht van Mars en interactie met andere objecten kunnen ze uit de riem slaan, waardoor ze mogelijk in het pad van de aarde worden geplaatst.
Interactie met de aarde
Komeetinslagen zijn door sommigen theoretiseerd als de bron van zowel het water van de planeet als de bouwstenen van het leven. De grootste meteoriet ooit hersteld was in Zuidwest-Afrika, met een gewicht van bijna 120.000 pond. Ongeveer 65 miljoen jaar geleden produceerde een asteroïde een krater met een diameter van meer dan 100 mijl op het schiereiland Yucatan en is door veel wetenschappers in verband gebracht met het uitsterven van de dinosauriërs. In de VS is de Chesapeake Bay de locatie van een 56-mijl brede krater die ongeveer 36 miljoen jaar geleden door een asteroïde is gecreëerd. Volgens NASA zijn er op dit moment 1,238 bekende potentieel gevaarlijke asteroïden (PHA's), die asteroïden groter dan 500 voet zijn die binnen 4,6 miljoen mijl van de aarde passeren.