Inhoud
- Aanpassing aan het mariene milieu
- Natuurlijke bedreigingen om te overleven
- Door de mens veroorzaakte bedreigingen
- Belang voor het overleven van andere soorten
- Zeegras helpen overleven
Zeegrassen zijn bloeiende planten onder water die in ondiepe kustwateren leven. Ze spelen een cruciale rol bij het behoud van de biodiversiteit van het zeeleven, omdat ze duizenden dieren- of plantensoorten beschermen of voeden, en helpen om de oceanen gezond te houden door koolstof op te sluiten en zuurstof vrij te geven. Aangepast aan het leven in zout water door evolutie van landplanten, past zeegras zich voortdurend aan aan natuurlijke veranderingen in het milieu die worden veroorzaakt door het weer en de stijgende zeespiegel. Het is echter mogelijk dat het zich niet kan aanpassen aan de ernstige en toenemende schade die nu door menselijke activiteiten wordt veroorzaakt. Het kan alleen herstellen als mensen het belang ervan inzien, herstellen wat ze hebben geruïneerd en stoppen met het veroorzaken van verdere vernietiging.
Aanpassing aan het mariene milieu
Zeegrassen zijn geëvolueerd om verschillende graden van zoutgehalte te weerstaan. Ze kunnen ook temperaturen verdragen die variëren van min 6 tot 40 graden C. Hun horizontale stengels, wortelstokken genoemd, stellen hen in staat om te gaan met het trekken van stromingen en golven. Wortels groeien naar beneden vanuit de wortelstok om de plant aan de zeebodem te verankeren, terwijl flexibele bladen recht omhoog groeien en zonder weerstand naar de stroom kunnen buigen. In gemengde zeegras-kolonies vormen kortbladige, snelgroeiende grassen een mat die sediment opvangt en de zeebodem stabiliseert, waardoor langere, langzamer groeiende soorten wortels kunnen vestigen.
Natuurlijke bedreigingen om te overleven
Klimaatverandering als gevolg van de opwarming van de aarde bedreigt zowel mariene als terrestrische ecosystemen. Stormen, aardbevingen en tsunami's kunnen zeegrasvelden verscheuren en het water vullen met modder en puin. Levende matten van zeegras helpen echter meestal de kustlijn te beschermen door het geweld van golven te verspreiden, en zeegras groeit uiteindelijk terug. Zeegras reageert op stijgende zeespiegel door kustwerven in ondieper water te verspreiden. Het sediment dat het verzamelt, helpt erosie te voorkomen en vertraagt de snelheid waarmee landoppervlak verloren gaat aan de zee.
Door de mens veroorzaakte bedreigingen
Naast het opwarmen van de aarde, brengen menselijke activiteiten zeegras direct in gevaar op manieren waarop het zich moeilijk kan aanpassen. Riolering, olielozingen en landbouw- en industrieel afval vervuilen het water en maken het troebel. Zeegras heeft helder, zonovergoten water nodig voor fotosynthese. Zonder dit sterven de planten af en rotten, wat resulteert in meer, niet minder, broeikasgassen, evenals verlies van habitat voor de andere planten en dieren die van het gras afhingen. Kustontwikkeling waarbij havens worden gebaggerd en zeeweringen en steigers worden gebouwd, kan zeegrasweiden vernietigen en stromingen verstoren. Bootpropellers kunnen ook zeegras verscheuren en diepe littekens achterlaten.
Belang voor het overleven van andere soorten
Zeegras helpt de gevolgen van de opwarming van de aarde op verschillende manieren te verminderen. Het fungeert als een koolstofput door koolstofdioxide te absorberen, terwijl het via fotosynthese zuurstof produceert. Het stabiliseert de zeebodem en beschermt kustlijnen tegen erosie en stormschade. Het filtert sediment en kalmeert golven.
Zeegrasweiden bieden voedsel en onderdak voor zeepaardjes, schildpadden, koraalriffen, zeezoogdieren zoals doejongs en zeekoeien, en duizenden vissoorten. Door als zeekwekerij te fungeren, ondersteunen de weiden zowel recreatieve en commerciële visserij als ecotoerisme. Het beschermen en bevorderen van de groei van zeegras is daarom een manier voor kustgemeenschappen - mens, plant en dier - om enkele van de effecten van klimaatverandering het hoofd te bieden.
Zeegras helpen overleven
Mensen moeten zich realiseren dat zeegras net zo belangrijk is voor mariene ecosystemen als koraalriffen en kwelders, en even cruciaal voor de zuurstof / kooldioxide-balans in de wereld als de regenwouden. De sleutel tot het herstel of onderhoud van zeegrasweiden is verlicht beheer op staats-, federaal en lokaal niveau. Dit omvat het in kaart brengen, volgen en analyseren, zodat programma's voor educatie en behoud op de meest effectieve manier kunnen worden gepland. Herplanten kan helpen, maar moet worden ondersteund door verbeteringen in de waterkwaliteit en regulering van activiteiten zoals varen en bouwen, zodat het zeegras een kans heeft om te gedijen.