Inhoud
- Morfologie van planten en dieren
- Overeenkomsten met planten- en dierencellen
- Mitose in planten
- Mitose van een dierlijke cel
- Mitose bij planten versus dieren
- In wat voor soort cellen komt mitose voor?
Van microscopische dinoflagellaten tot massieve dinosaurussen, het leven op aarde begon met één cel met een blauw van instructies voor groei en differentiatie. Planten en dieren worden grotendeels in stand gehouden door mitotische celdeling en weefselaanvulling. De mechanismen van mitose zijn echter heel anders.
Morfologie van planten en dieren
Planten zijn autotrophs met chloroplasten en chlorofyl voor fotosynthese. De overvloedige aanwezigheid van chlorofyl geeft planten een groene kleur. Plantencellen hebben ook grote vacuolen voor opslag van water en verrijking van de celwand. Cellulosewanden houden planten omhoog terwijl ze naar de zon groeien.
Dieren hebben te beschermen botten hun organen en zachte weefsels. Planten hebben alleen een behendig cytoskelet in hun cytoplasma. Omdat planten niet zelfstandig kunnen bewegen om te ontsnappen, hebben sommige planten doornen in hun buitenste celwand om grazende herbivoren te ontmoedigen.
Overeenkomsten met planten- en dierencellen
Planten- en diercellen delen enkele belangrijke overeenkomsten, met name een kern in een kernmembraan die ze maakt eukaryotische organismen. Het genetische materiaal van de cel bevindt zich in de kern, gerepliceerd en verkaveld tijdens celdeling. Planten- en dierlijke cellen zijn afhankelijk van mitochondriën in het cytoplasma om energiemoleculen te maken.
Mitose in planten
Onder gunstige omstandigheden kan een plantencel aseksueel delen door mitose in twee identieke cellen. Het voordeel van mitose is een snelle groei. Het nadeel van mitose is de beperkte biodiversiteit, die schadelijk kan zijn voor de overleving als de omstandigheden veranderen. Planten van hogere orde kunnen zich ook seksueel voortplanten door meiose.
De levenscyclus begint wanneer diploïde sporofyten delen door meiose waardoor haploïde sporen ontstaan met de helft van het aantal chromosomen. Door mitose ontwikkelen sporen zich tot meercellige gametofyten, die vervolgens haploïde gameten produceren. Bevruchting gebeurt wanneer twee haploïde gameten samenkomen en diploïde zygote vormen die zich door mitose delen om een sporofyt te vormen.
Mitose van een dierlijke cel
Dierlijke cellen, zoals menselijke cellen, gebruiken mitose om grotere cellen te laten groeien, beschadigde cellen te vervangen en beschadigd weefsel te repareren. Mitose van een dierlijke cel is een aseksueel voortplantingsproces dat twee exacte kopieën van een cel produceert. Cellulaire groei en eiwitsynthese vinden plaats in interfase van de celcyclus.
Tijdens de mitotische fasen staan zusterchromatiden in het midden van de cel. Vervolgens worden ze uit elkaar getrokken door organellen en naar tegenovergestelde polen gestuurd waar de nucleaire envelop rond het genetische materiaal hervormt. Ten slotte wordt het membraan van de dierlijke cel in het midden vastgeknepen om de twee cellen te scheiden.
Mitose bij planten versus dieren
De kern drijft mitose aan door een cel te laten delen. Het proces en doel van mitose verschilt in cellen van planten en dieren. Bij mitose wordt bijvoorbeeld rekening gehouden met het feit dat planten een stevige celwand van cellulose nodig hebben omdat planten van een hogere orde het benige skelet van een dier missen.
Voorbeelden:
In wat voor soort cellen komt mitose voor?
Het grootste deel van de celdeling die plaatsvindt in levende organismen vindt plaats in somatische (niet-reproductieve) cellen via mitose. Bijvoorbeeld, het menselijk lichaam werpt af en vervangt tot 40.000 huidcellen per dag, volgens de American Academy of Dermatology. Plantencellen groeien in grootte en aantal door mitose en voortdurende herhalingen van de celcyclus.