Inhoud
Theoretisch natuurkundige Albert Einstein ontving zijn Nobelprijs voor het ontrafelen van het mysterie van de kinetische energie van foto-elektronen. Zijn uitleg heeft de natuurkunde op zijn kop gezet. Hij ontdekte dat de door licht gedragen energie niet afhankelijk was van de intensiteit of helderheid ervan - althans niet op de manier die fysici destijds begrepen. De vergelijking die hij heeft gemaakt is eenvoudig. U kunt het werk van Einstein in slechts enkele stappen dupliceren.
Bepaal de golflengte van het invallende licht. Foto-elektronen worden uitgeworpen uit een materiaal wanneer licht op het oppervlak valt. Verschillende golflengten zullen resulteren in verschillende maximale kinetische energie.
U kunt bijvoorbeeld een golflengte van 415 nanometer kiezen (een nanometer is een miljardste meter).
Bereken de frequentie van het licht. De frequentie van een golf is gelijk aan zijn snelheid gedeeld door zijn golflengte. Voor licht is de snelheid 300 miljoen meter per seconde, of 3 x 10 ^ 8 meter per seconde.
Voor het voorbeeldprobleem is de snelheid gedeeld door de golflengte 3 x 10 ^ 8/415 x 10 ^ -9 = 7,23 x 10 ^ 14 Hertz.
