Een elektrode is een onderdeel van een elektrisch circuit dat elektrisch contact maakt met een niet-metalen deel van het circuit. Niet-metalen delen omvatten elektrolyten, halfgeleiders of een vacuüm. Er zijn verschillende specifieke elektroden, afhankelijk van het specifieke type elektrode dat het circuit voedt. Elektroden kunnen ook een meer specifieke naam hebben op basis van hun functie.
Maak elektroden voor een elektrolytische cel. Een elektrochemische cel bestaat uit een batterij met een draad aangesloten op elke terminal. De vrije uiteinden van de draad worden in een elektrolytische oplossing geplaatst. De elektroden zijn de gedeelten van de draden die feitelijk in de oplossing zijn.
Identificeer de anode en kathode in een elektrolytische cel. De elektrode verbonden met de negatieve pool van de batterij wordt de anode genoemd en de elektrode verbonden met de positieve pool van de batterij wordt de kathode genoemd.
Bouw een efficiëntere elektrode door deze om een kleine cilinder te wikkelen, zoals een pen. Hierdoor kan een elektrode een kortere lengte hebben, terwijl hetzelfde oppervlak behouden blijft. Oppervlakte is een maat voor de efficiëntie van een elektrode.
Vervaardig elektroden als onderdeel van een primaire elektrochemische cel, zoals een niet-oplaadbare batterij. Maal een mengsel van mangaandioxide, kaliumhydroxide en grafiet tot een fijn poeder en pers het in tabletten. Deze tabletten vormen dan de kathode van een alkalinebatterij. Gebruik een gel die voornamelijk bestaat uit zinkpoeder voor de anode van de batterij. Scheid de kathode en anode met een laag papier en plaats ze in een metalen container. Sluit de container om de batterij te maken.
Neem elektroden op als onderdeel van een secundaire cel, zoals een oplaadbare batterij. De vervaardiging van elektroden in secundaire cellen is vergelijkbaar met die van elektroden in primaire cellen. De elektrochemische reactie is echter omkeerbaar in een secundaire cel. Daarom zal de elektrode die de anode is terwijl de batterij wordt opgeladen, de kathode worden terwijl de batterij wordt ontladen. Op dezelfde manier wordt de elektrode die de kathode is terwijl de batterij wordt opgeladen, de anode terwijl de batterij wordt ontladen. In een nikkel-cadmiumbatterij bevat de kathode bijvoorbeeld cadmium en bevat de anode nikkel. De batterij produceert een elektrische stroom wanneer het cadmium naar de anode stroomt en nikkel naar de kathode stroomt. Het aanleggen van een elektrische stroom zorgt ervoor dat het nikkel en cadmium terugvloeien naar hun oorspronkelijke elektroden, waardoor de batterij wordt opgeladen.