De aanpassingen van schildpadden

Inhoud

• Beweging
• Ademen
• Gezichtsvermogen
• Voeden
• Verdediging

Schildpadden zijn herkenbare dieren met een schaal, vier goed ontwikkelde ledematen en geen tanden. De bovenste schaal van een schildpad wordt een schild genoemd, terwijl de onderste schaal een plastron is. Schildpadden worden op een aantal gespecialiseerde manieren aangepast vanwege hun habitats in oceanen, zeeën, brak water of in estuaria van grote rivieren.

Beweging

Schildpadden hebben slanke en peddelachtige voorpoten om ze snel in water en klauwen voort te stuwen om op het land te kruipen. Hun voorpoten hebben zwemvliezen om te zwemmen. Er wordt gepostuleerd dat schildpadden door evolutie een groter aantal wervels hebben voor snelheid of beweging. Ze hebben acht nekwervels met zeer mobiele of flexibele gewrichten.

Ademen

Schildpadden hebben meer dan één long bovenop hun schelp om te ademen. Ze hebben ook twee sets spieren die worden gebruikt bij het ademen. Eén set spieren is verantwoordelijk voor het naar buiten strekken van het lichaam vanuit de schaal, waardoor de lichaamsholte van de schildpad uitzet, waardoor deze inademt, terwijl de andere set het lichaam naar binnen trekt om uit te ademen. Schildpadden hebben weefsels achter in hun mond waarmee ze zuurstof rechtstreeks uit water kunnen extraheren; hierdoor kunnen ze 40 minuten onder water blijven. Lederschildpadden en zachtschildpadden absorberen zuurstof uit water via hun schelpen. Dit komt omdat hun ribben zijn bevestigd aan de bovenste schaal en niet worden gebruikt om te ademen.

Gezichtsvermogen

Schildpadden zoals de Galapagos, die op het land blijven, hebben ogen naar beneden gericht, terwijl degenen die het grootste deel van hun tijd in het water doorbrengen, zoals zachte schildpadden en brekende schildpadden, ogen aan de bovenkant van hun hoofd hebben. Ze hebben een goed nachtzicht omdat hun ogen veel staven in het netvlies en de kegelcellen hebben voor onderscheidende kleuren. Hierdoor kunnen ze een lichtspectrum zien dat onzichtbaar is voor mensen.

Voeden

Turtle hatchlings zijn vleesetende terwijl volwassenen alleseters zijn. Schildpadden hebben geen tanden, maar hun vogelachtige snavels en kaken zijn krachtig, waardoor ze voedsel gemakkelijk kunnen verpletteren, kauwen of scheuren. Zwarte en groene zeeschildpadden hebben fijn gekartelde kaken aangepast voor een vegetarisch dieet van algen en zeegrassen. Hawksbill-schildpadden hebben een smal hoofd met kaken die elkaar ontmoeten in een scherpe hoek die is aangepast om voedsel te halen uit spleten in koraalriffen. Ze voeden zich met manteldieren, inktvissen, garnalen en sponzen.

Verdediging

Harde en ruwe schelpen bieden schildpadden bescherming. Hun schelpen hebben snelle reflexen waarmee ze zich binnen kunnen bundelen wanneer ze door andere dieren worden bedreigd. Deze schelpen hebben twee scharnieren die naar boven trekken en de zachte delen van de schildpad bedekken. Sommige soorten schildpadden hebben ook sterke kaken en klauwen voor verdediging. Chelonian-schildpadden hebben andere verdedigingsploegen zoals camouflage en bijten ontwikkeld als extra veiligheidsmaatregelen.