Inhoud
Paardenstaarten behoren tot een plantenfamilie die wijdverbreid was in het Devoon, ongeveer 350 miljoen jaar geleden. In die tijd waren de planten overvloedig en werden ze zo groot als bomen. De paardenstaarten van vandaag, hoewel aanzienlijk kleiner, worden soms levende fossielen genoemd.
Omschrijving
Deze vroege landplanten hebben geribbelde stengels versterkt met silicium ter ondersteuning. Boven de grond is de stengel groen, waardoor de plant fotosynthetiseert. Het ondergrondse deel van de stengel is bedekt met kleine haartjes, wortelstokken genaamd, die de plant in de grond verankeren.
Stamconstructie
Het paardenstaartvasculaire systeem transporteert voedsel en water naar de verschillende plantstructuren en holle ruimtes in zowel de wortel als de stengel zorgen voor gasdispersie in de plant. De gesegmenteerde stengel heeft kleine grijze bladeren en minitakken bij elk gewricht, misschien een aanpassing om waterverlies te voorkomen.
weergave
Paardenstaarten bloeien niet. Net als varens planten ze zich voort door de verspreiding van sporen.
Sporenproducerende fase
Sporengevallen vormen kleine kegels op de stengels van de plant. De sporen zelf worden verspreid door de wind. Als ze op een natte of vochtige plek landen, kunnen ze ontkiemen en uitgroeien tot kleine planten die gametophytes worden genoemd.
gametofyten
De gametofyt groeit twee verschillende structuren, een met vrouwelijke gameten in kleine kopjes en de andere met mannelijke gameten uitgerust met staarten om te helpen bij het bewegen. Deze fase van de paardenstaart-levenscyclus, bekend als gametophyte-generatie, bestaat om genetische diversiteit te waarborgen.
Bevruchting
Paardenstaarten vertrouwen op regen voor bemesting. De komst van regen laat de mannelijke gameten vrij, die vervolgens naar de bekers zwemmen die de vrouwelijke cellen bevatten. De embryo's groeien tot de stamachtige structuur die de volwassen paardenstaart kenmerkt.