Erfelijkheid: definitie, factor, soorten en voorbeelden

Inhoud

• Erfelijkheidsdefinitie in de biologie
• Menselijke eigenschappen en erfelijkheid
• Geschiedenis van erfelijkheid
• Erfelijkheid en genetica
• Soorten erfelijkheid
• Erfelijkheidsvoorbeelden
• Niet-Mendeliaanse erfenis
• Andere overervingspatronen
• Dodelijke allelen
• Erfelijkheid en milieu
• Mendels Bijdragen

Wanneer een ouder met blauwe ogen en ouder met bruine ogen hun genen voor oogkleur doorgeven aan hun nakomelingen, is dit een voorbeeld van erfelijkheid.

De kinderen erven de genen die bestaan ​​uit deoxyribonucleïnezuur (DNA) van de ouders, en ze kunnen blauwe of bruine ogen hebben. Genetica is echter complex en meer dan één gen is verantwoordelijk voor de kleur van de ogen.

Evenzo bepalen veel genen andere eigenschappen zoals haarkleur of lengte.

Erfelijkheidsdefinitie in de biologie

Erfelijkheid is de studie van hoe ouders hun eigenschappen doorgeven aan hun nakomelingen door genetica. Er zijn veel theorieën over erfelijkheid geweest en de algemene concepten van erfelijkheid verschenen voordat mensen cellen volledig begrepen.

Hedendaagse erfelijkheid en genetica zijn echter nieuwere gebieden.

Hoewel de basis voor het bestuderen van genen in de jaren 1850 en in de 19e eeuw verscheen, werd het grotendeels genegeerd tot het begin van de 20e eeuw.

Menselijke eigenschappen en erfelijkheid

Menselijke eigenschappen zijn specifieke kenmerken die individuen identificeren. De ouders geven deze door via hun genen. Sommige gemakkelijk te identificeren menselijke eigenschappen zijn lengte, oogkleur, haarkleur, haartype, oorlelbevestiging en tongrollen. Wanneer je vergelijkt gemeenschappelijke versus ongewone eigenschappen, kijk je meestal naar dominante versus recessieve eigenschappen.

Een dominante eigenschap, zoals bruin haar, komt bijvoorbeeld vaker voor in de populatie, terwijl een recessieve eigenschap, zoals rood haar, minder vaak voorkomt. Niet alle dominante eigenschappen komen echter vaak voor.

Als je genetica gaat bestuderen, moet je de relatie tussen DNA en begrijpen erfelijk eigenschappen.

De cellen van de meeste levende organismen bevatten DNA, de stof waaruit je genen bestaan. Wanneer cellen zich voortplanten, kunnen ze het DNA-molecuul of genetische informatie doorgeven aan de volgende generatie. Uw cellen hebben bijvoorbeeld het genetische materiaal dat bepaalt of u blond haar of zwart haar hebt.

Je genotype zijn de genen in de cellen, terwijl je fenotype de fysieke kenmerken zijn die zichtbaar zijn en worden beïnvloed door zowel de genen als de omgeving.

Er zijn variaties tussen de genen, dus DNA-sequenties verschillen. Genetische variatie maakt mensen uniek, en het is een belangrijk concept bij natuurlijke selectie, omdat gunstige eigenschappen meer kans hebben om te overleven en door te geven.

Hoewel identieke tweelingen hetzelfde DNA hebben, kan hun genexpressie variëren. Als de ene tweeling meer voeding krijgt dan de andere, kan hij of zij langer zijn ondanks dezelfde genen.

Geschiedenis van erfelijkheid

Aanvankelijk begrepen mensen erfelijkheid vanuit een reproductief perspectief. Ze bedachten basisconcepten, zoals het stuifmeel en de stampers van planten die vergelijkbaar zijn met het ei en het sperma van mensen.

Ondanks het fokken van hybride kruisingen in planten en andere soorten, bleef genetica een mysterie. Jarenlang geloofden ze dat bloed erfelijkheid overdroeg. Zelfs Charles Darwin dacht dat bloed verantwoordelijk was voor erfelijkheid.

In de jaren 1700 schreven Carolus Linnaeus en Josef Gottlieb Kölreuter over het kruisen van verschillende plantensoorten en ontdekten dat de hybriden tussenliggende eigenschappen hadden.

Het werk van Gregor Mendel in de jaren 1860 hielp het begrip te verbeteren hybride kruisen en erfenis. Hij weerlegde gevestigde theorieën, maar zijn werk werd niet volledig begrepen bij publicatie.

Erich Tschermak von Seysenegg, Hugo de Vries en Carl Erich Correns herontdekten het werk van Mendels in de vroege 20e eeuw. Elk van deze wetenschappers bestudeerde plantenhybriden en kwam tot vergelijkbare conclusies.

Erfelijkheid en genetica

Genetica is de studie van biologische erfenis, en Gregor Mendel wordt beschouwd als zijn vader. Hij vestigde de belangrijkste concepten van erfelijkheid door erwtenplanten te bestuderen. Erfelijke elementen zijn genen en eigenschappen zijn specifieke kenmerken, zoals de bloemkleur.

Vaak genoemd Mendeliaanse erfenis, vestigden zijn bevindingen de relatie tussen genen en eigenschappen.

Mendel concentreerde zich op zeven kenmerken in erwtplanten: hoogte, bloemkleur, erwtkleur, erwtvorm, podvorm, podkleur en bloempositie. Erwten waren goede proefpersonen omdat ze snelle voortplantingscycli hadden en gemakkelijk te kweken waren. Nadat hij pure erwtenlijnen van erwten had vastgesteld, kon hij ze kruisen om hybriden te maken.

Hij concludeerde dat eigenschappen als podvorm erfelijke elementen of genen waren.

Soorten erfelijkheid

Allelen zijn de verschillende vormen van een gen. Genetische variaties zoals mutaties zijn verantwoordelijk voor het creëren van allelen. Verschillen in DNA-basenparen kunnen ook de functie of het fenotype veranderen. Mendels conclusies over allelen werden de basis voor twee belangrijke erfrechtwetten: de wet van segregatie en de wet van onafhankelijk assortiment.

De wet van segregatie stelt dat allelparen scheiden wanneer gameten worden gevormd. De wet van onafhankelijk assortiment stelt dat de allelen van verschillende genen onafhankelijk van elkaar sorteren.

Allelen bestaan ​​in dominante of recessieve vormen. Dominante allelen worden uitgedrukt of zichtbaar. Bruine ogen zijn bijvoorbeeld dominant. Aan de andere kant, recessieve allelen worden niet altijd uitgedrukt of zichtbaar. Blauwe ogen zijn bijvoorbeeld recessief. Wil iemand blauwe ogen hebben, dan moet hij of zij daarvoor twee allelen erven.

Het is belangrijk op te merken dat dominante eigenschappen niet altijd gebruikelijk zijn in een populatie. Een voorbeeld hiervan zijn bepaalde genetische ziekten, zoals de ziekte van Huntington, die wordt veroorzaakt door een dominant allel maar niet gebruikelijk in de populatie.

Omdat er verschillende soorten allelen zijn, hebben sommige organismen twee allelen voor een enkele eigenschap. homozygote betekent dat er twee identieke allelen zijn voor één gen, en heterozygoot betekent dat er twee verschillende allelen voor een gen zijn. Toen Mendel zijn erwtenplanten bestudeerde, ontdekte hij dat de F₂ generatie (kleinkinderen) hadden altijd een 3: 1-verhouding in hun fenotypes.

Dit betekent dat de dominante eigenschap drie keer vaker opdook dan de recessieve.

Erfelijkheidsvoorbeelden

Punnett-vierkanten kan u helpen bij het begrijpen van homozygote versus heterozygote kruisen en heterozygote versus heterozygote kruisen. Vanwege hun complexiteit kunnen echter niet alle kruisen worden berekend met behulp van Punnett-vierkanten.

Vernoemd naar Reginald C. Punnett, kunnen de diagrammen u helpen bij het voorspellen van fenotypes en genotypes voor nakomelingen. De vierkanten tonen de waarschijnlijkheid van bepaalde kruisen.

De algemene bevindingen van Mendel toonden aan dat genen erfelijkheid overdragen. Elke ouders draagt ​​de helft van zijn of haar genen over aan de nakomelingen. Ouders kunnen ook verschillende sets genen aan verschillende nakomelingen geven. Identieke tweelingen hebben bijvoorbeeld hetzelfde DNA, maar broers en zussen niet.

Niet-Mendeliaanse erfenis

Het werk van Mendel was nauwkeurig maar simplistisch, dus moderne genetica heeft meer antwoorden gevonden. Ten eerste komen eigenschappen niet altijd uit één gen. Meerdere genen controle polygene eigenschappen, zoals haarkleur, oogkleur en huidskleur. Dit betekent dat meer dan één gen verantwoordelijk is voor het hebben van bruin of zwart haar.

Eén gen kan ook meerdere kenmerken beïnvloeden. Dit is pleiotropieen genen kunnen niet-gerelateerde eigenschappen beheersen. In sommige gevallen is pleiotropie gekoppeld aan genetische ziekten en aandoeningen. Sikkelcelanemie is bijvoorbeeld een erfelijke genetische aandoening die de rode bloedcellen aantast door ze halvemaanvormig te maken.

Naast het beïnvloeden van de rode bloedcellen, beïnvloedt de aandoening de bloedstroom en andere organen. Dit betekent dat het invloed heeft op meerdere eigenschappen.

Mendel dacht dat elk gen slechts twee allelen had. Er kunnen echter veel verschillende allelen van een gen zijn. Meerdere allelen kunnen één gen besturen. Een voorbeeld hiervan is de vachtkleur bij konijnen. Een ander voorbeeld is het ABO-bloedgroepsysteem bij mensen. Mensen hebben drie allelen voor bloed: A, B en O. A en B zijn dominant over O, dus ze zijn codominant.

Andere overervingspatronen

Volledige dominantie is het patroon dat Mendel beschreef. Hij zag dat het ene allel dominant was terwijl het andere recessief was. Het dominante allel was zichtbaar omdat het werd uitgedrukt. Zaadvorm in erwtenplanten is een voorbeeld van volledige dominantie; de ronde zaadallelen zijn dominant over de gerimpelde.

Genetica is echter complexer en volledige dominantie gebeurt niet altijd.

In incomplete dominantie, is een allel niet volledig dominant. Leeuwenbekken zijn een klassiek voorbeeld van onvolledige dominantie. Dit betekent dat het fenotype van de nakomelingen tussen het fenotype van de twee ouders lijkt te liggen. Wanneer een witte leeuwebek en een rood leeuwebekras, kunnen ze roze leeuwebekjes hebben. Wanneer u deze roze leeuwebekken kruist, zijn de resultaten rood, wit en roze.

In codominance, beide allelen worden gelijk uitgedrukt. Sommige bloemen kunnen bijvoorbeeld een mix van verschillende kleuren zijn. Een rode bloem en een witte bloem kunnen nakomelingen produceren met een mix van rode en witte bloemblaadjes. De twee fenotypes van de ouders worden beide uitgedrukt, dus de nakomelingen hebben een derde fenotype dat ze combineert.

Dodelijke allelen

Bepaalde kruisen kunnen dodelijk zijn. EEN dodelijk allel kan een organisme doden. In de jaren 1900 ontdekte Lucien Cuenót dat toen hij gele muizen kruiste met bruine muizen, de nakomelingen bruin en geel waren.

Toen hij echter twee gele muizen kruiste, had het nageslacht een 2: 1-verhouding in plaats van de 3: 1-verhouding die Mendel vond. Er waren twee gele muizen voor één bruine muis.

Cuenót ontdekte dat geel de dominante kleur was, dus deze muizen waren heterozygoten. Ongeveer een vierde van de muizen die zijn gefokt door de heterozygoten te kruisen stierven echter tijdens de embryonale fase. Dit was de reden waarom de verhouding 2: 1 was in plaats van 3: 1.

Mutaties kunnen dodelijke genen veroorzaken. Hoewel sommige organismen in de embryonale stadia kunnen sterven, kunnen anderen misschien jaren met deze genen leven. Mensen kunnen ook dodelijke allelen hebben en verschillende genetische aandoeningen zijn daaraan gekoppeld.

Erfelijkheid en milieu

Hoe een levend organisme uitpakt, hangt af van zowel zijn erfelijkheid als zijn omgeving. Fenylketonurie (PKU) is bijvoorbeeld een van de genetische aandoeningen die mensen kunnen erven. PKU kan intellectuele handicaps en andere problemen veroorzaken omdat het lichaam het aminozuur fenylalanine niet kan verwerken.

Als je alleen naar de genetica kijkt, zou je verwachten dat een persoon met PKU altijd een intellectuele handicap zou hebben. Dankzij vroege detectie bij pasgeborenen is het echter mogelijk dat mensen met PKU op een eiwitarm dieet leven en nooit ernstige gezondheidsproblemen ontwikkelen.

Wanneer je zowel naar de omgevingsfactoren als naar genetica kijkt, is het mogelijk om te zien hoe een persoon leeft die genexpressie kan beïnvloeden.

Hortensia's zijn een ander voorbeeld van de invloed op het milieu op genen. Twee hortensiaplanten met dezelfde genen kunnen verschillende kleuren hebben vanwege de pH van de grond. Zure grond creëert blauwe hortensia's, terwijl alkalische grond roze maakt. Bodemvoedingsstoffen en mineralen beïnvloeden ook de kleur van deze planten. Blauwe hortensia's moeten bijvoorbeeld aluminium in de grond hebben om deze kleur te krijgen.

Mendels Bijdragen

Hoewel Gregor Mendels-onderzoeken de basis hebben gelegd voor meer onderzoek, heeft de moderne genetica zijn bevindingen uitgebreid en nieuwe overervingspatronen ontdekt, zoals onvolledige dominantie en codominantie.

Begrijpen hoe genen verantwoordelijk zijn voor fysieke eigenschappen die je kunt zien, is een cruciaal aspect van de biologie. Van genetische aandoeningen tot plantenveredeling, erfelijkheid kan veel vragen verklaren die mensen stellen over de wereld om hen heen.