Inhoud
Modeontwerpers in de 21ste eeuw gebruiken vaak wetenschappelijke kennis om hen te helpen bij het creëren van fantastisch uitziende kleding die ook functioneel, duurzaam en beschermend is. Jonge studenten kunnen zich voorbereiden op mogelijke carrières in de hightech-mode-industrie door projecten te ontwikkelen die belangrijke wetenschappelijke kledingprincipes verkennen.
Zorg ervoor dat volwassenen toezicht houden op alle projecten waarbij met vuur wordt gewerkt.
Modieus warm houden
Of het nu thuis is of aan boord van een ruimtevaartuig, goede isolatiematerialen zijn van vitaal belang om warmteverlies te voorkomen. U kunt de isolerende eigenschappen van verschillende kledingmaterialen, zoals katoen, wol en rayon, testen door een koelproject te maken. Vul een pot met heet water van ongeveer 85 Celsius (185 Fahrenheit) en plaats deze in een koelkast op ongeveer 5 Celsius (41 Fahrenheit). Noteer de watertemperatuur elk kwartier gedurende een uur en herhaal deze test 10 keer. Wikkel nog een pot met heet water - dezelfde temperatuur - in een van je kledingmaterialen en noteer de watertemperatuurveranderingen zoals je deed met de eerste pot. Herhaal de test voor de andere kledingmaterialen en bekijk de resultaten als je klaar bent. De beste isolator is degene die de minste warmte laat ontsnappen.
Wanneer kleding brandt
Kleding kan je helpen er goed uit te zien, maar vergeet de andere belangrijke functie niet - je beschermen. Omdat verschillende kledingmaterialen met verschillende snelheden branden, kun je een wetenschappelijk project ontwikkelen dat de brandbaarheid van stoffen meet. Snijd verschillende kledingstalen in kleine stukjes van ongeveer 5 vierkante centimeter (2 vierkante inch). Materialen die u kunt kiezen zijn onder andere katoen, zijde en polyester. Pak een staal met een tang en steek het materiaal in brand over plaatglas. Laat iemand anders een timer gebruiken om de hoeveelheid tijd op te nemen die nodig is om het staal te verbranden. Herhaal het experiment met verschillende kledingstalen en analyseer je resultaten als je klaar bent. U zult de ontvlambaarheid van uw testmaterialen ontdekken.
Water, water, overal
Sommige materialen absorberen veel water, terwijl andere waterdicht zijn en afstoten. Neem monsters van verschillende stoffen die u wilt testen en snijd ze in vierkantjes van 15 centimeter (6 inch). Bevestig een vierkant aan de bovenkant van een beker met een rubberen band en plaats de beker in een taartvorm. Nadat je een kleine plastic beker met water hebt gevuld, giet je al het water over de stof. Afhankelijk van het absorptievermogen stromen verschillende hoeveelheden water door de stof in de beker. Stoffen zoals nylon absorberen weinig water, waardoor er veel in de beker terechtkomt. Verwijder de stof, registreer de hoeveelheid water in de beker en herhaal deze stappen met uw andere kledingstalen. Wanneer u klaar bent, bekijkt u de gegevens en beoordeelt u het absorptievermogen van uw materialen. Stoffen die het meeste water in de beker laten, zijn het minst absorberend.
Als een of meer monsters in dit project speciale weefselbehandelingen hebben, kunnen de experimentele gegevens worden beïnvloed. Een absorberend materiaal gecoat met een waterafstotende behandeling kan bijvoorbeeld minder water absorberen dan een overeenkomstig monster dat die behandeling niet heeft.
De temperatuurfactor
Veel mensen dragen lichtere kleding tijdens het werken in de hitte omdat donkere kleding meer licht absorbeert dat vervolgens wordt omgezet in warmte. Controleer dit feit door de hoeveelheid warmte te meten die zwarte en witte kledingstalen absorberen. Wikkel een stuk zwarte stof rond een glas gevuld met water en zet het vast met tape of een elastische band. Herhaal dit proces met een stuk witte stof en zorg ervoor dat elk glas dezelfde hoeveelheid water bevat. Laat de glazen een paar uur in de zon liggen en registreer vervolgens de watertemperatuur in elk glas. Uw gegevens zullen bewijzen dat donkere materialen meer warmte absorberen dan lichtere.