Inhoud
Op het eerste gezicht bestaan planten uit wortels, stengels, bladeren en soms bloemen. Hoewel deze zichtbare structuren een rol spelen bij het overleven van de planten, zul je binnen die wortels, stengels, bladeren en bloemen interne structuren vinden waarmee planten ook basisfuncties als watertransport en zaadproductie kunnen uitvoeren.
Wortels
Wortels bieden de plant structurele ondersteuning om water en voedingsstoffen uit de grond op te nemen. De buitenkant van de wortels onthult veel fijne haren, die het oppervlak van de wortels vergroten en de plant meer water laten opnemen. Binnen de wortel, op cellulair niveau, laten actief groeiende gebieden genaamd meristeem de wortels constant groeien naar nieuw territorium. De opperhuid en schorscellen verplaatsen water uit de grond en in het vaatweefsel dat water door de stengel draagt.
stengels
Stengels bieden fysieke ondersteuning aan de plant en bevatten de knoppen die zich ontwikkelen tot bladeren, bloemen en extra stengels. Binnen de stengel transporteert vaatweefsel materialen naar plaatsen in de plant waar ze het meest nodig zijn. Vaatweefsel genaamd xyleem transporteert water en mineralen geabsorbeerd uit de wortels naar de stengels, bladeren en bloemen. Phloem daarentegen draagt in de bladeren geproduceerde suikers naar gebieden die energie nodig hebben, zoals het wortelstelsel van de plant.
bladeren
Het ogenschijnlijk eenvoudige blad bevat eigenlijk de cellulaire machines die nodig zijn om de plant het meest elementaire levensproces te sturen: de synthese van chemische energie uit water, kooldioxide en zonlicht. Als je een blad observeert, kun je de aders zien die xyleem en floëem bevatten die water aan de cellen leveren en suikers die tijdens de fotosynthese zijn geproduceerd wegvoeren. Binnen het blad en uit het zicht, bevat het blad lagen cellen vol met chloroplasten die worden gebruikt voor het oogsten van zonlicht en het omzetten in suiker. Bladeren bevatten ook kleine poriën, huidmondjes genaamd, waardoor de plant koolstofdioxide kan opnemen en de zuurstof vrijgeeft die tijdens de fotosynthese wordt geproduceerd.
bloemen
Bloemen bevatten complexe structuren, zowel intern als extern. Als je naar een bloem kijkt, merk je in het algemeen eerst het steriele weefsel: de straal van kleurrijke bloemblaadjes die je aandacht trekt en die van de bloemenbestuivers. In het bloemencentrum vind je een vrouwelijke stamper, omringd door knolvormige filamenten die meeldraden worden genoemd. Meeldraden produceren stuifmeel, dat op de stamper landt en naar beneden in de interne delen van de bloemen groeit om sperma vrij te geven om het ei te bevruchten. De bloemen-eierstok bevat een of meer eitjes, elk met het potentieel om zich tot een zaadje te ontwikkelen wanneer het wordt bevrucht. De wanden die de eitjes scheiden, vormen zich in de taaie coating die het zaad beschermt.
zaden
Als je in een zaadje breekt, zul je merken dat het meeste ervan een zetmeelachtige substantie bevat die endosperm wordt genoemd en dat het embryo voedt terwijl het zich ontwikkelt. Het embryo bevat een of twee primitieve bladeren die zaadlobben worden genoemd en die soms ook een rol spelen bij energieopslag.