Inhoud
Glow-in-the-dark items zijn overal om ons heen, of het nu de sterren zijn aan het plafond van de slaapkamers van onze kinderen of een geschilderd Halloween-kostuum. Of je nu een pols omdraait in een verduisterd theater om de tijd te controleren, of een gloeistaaf knapt tijdens een rockconcert, mensen beschouwen fosforescentie als alledaags. Maar de radioactieve en chemische reacties die worden gebruikt om deze gloed te creëren, zijn alles behalve gewoon.
Fosfor
In tegenstelling tot andere glow-in-the-dark-verbindingen die blootstelling aan licht of radioactieve bronnen vereisen, gebeurt de gloed van fosfor door chemiluminescentie. Het brandt wanneer het in contact komt met de lucht. Drie hoofdvormen van fosfor zijn rood, zwart en wit, elk met een verschillende verbrandingssnelheid en reactiviteit. Witte fosfor is giftig, terwijl rode fosfor een veiliger element is dat in alles wordt gebruikt, van lucifers, vuurwerk en schoonmaakproducten. Zwarte fosfor is het minst reactief en vereist extreem hoge temperaturen om te ontbranden.
Zinksulfide
Zinksulfide is een verbinding die bestaat uit de elementen zink en zwavel. In zijn natuurlijke vorm lijkt het op een wit of geel poeder. Wanneer de verbinding wordt blootgesteld aan licht, slaat deze de energie op en zendt deze opnieuw uit in een langzamer tempo en lagere frequentie - en wordt de gloed die je ziet als je de lichten uitdoet. Het toevoegen van een activator - een element zoals zilver, koper of mangaan - kan verschillende gloeikleuren veroorzaken. Zilver produceert blauwe verlichting, terwijl koper groen maakt en mangaan een oranjerode kleuring produceert.
Strontiumaluminaat
Hoewel zinksulfide een vroege fosforescerende verbinding was, werd later ontdekt dat strontiumaluminaat een gloed bijna 10 keer langer en tien keer helderder dan zijn voorganger handhaafde. Samengesteld uit de elementen strontium en aluminium, werkt het op dezelfde manier als zinksulfide door energie uit licht op te slaan en in kleurrijke gloed te veranderen. Het is een lichtgeel poeder en is, anders dan zijn fosforescerende eigenschappen, inert.