Inhoud
De kleine aardworm is enorm belangrijk voor de landbouw. Het speelt een grote rol bij het productief houden van de bodem, het vergemakkelijken van beluchting, verdichting en waterinfiltratie en het produceren van organisch materiaal om de groei van gewassen te verhogen. De regenworm heeft bepaalde structurele, fysiologische en gedragskenmerken ontwikkeld om hem te helpen groeien, reproduceren en overleven in zijn omgeving.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Aardwormen zijn zachte, gesegmenteerde wormen, meestal roze, bruin of rood van kleur en slechts enkele centimeters lang. Ze graven overdag diep in de grond en komen 's nachts weer tevoorschijn om te voeden.
Structurele kenmerken
Een regenwormenlichaam is gestroomlijnd en elk segment bevat een aantal borstelharen die setae worden genoemd. De gestroomlijnde vorm helpt de aardworm door de grond te reizen en de haren verbeteren de grip als de grond nat is.
Circulaire spieren omringen elk segment van een regenwormenlichaam. Deze spieren werken samen met een andere groep spieren die over het hele lichaam loopt om de regenworm te helpen bewegen.
Om zichzelf te voeden, duwt een regenworm zijn keelholte uit zijn mond om zijn voedsel te pakken, neemt het voedsel terug in zijn mond en maakt het nat met speeksel.
Fysiologische kenmerken
Sommige aardwormkenmerken zijn geëvolueerd om het te helpen zijn lichaamsfuncties, zoals ademhaling, te reguleren en zichzelf te beschermen, bijvoorbeeld door chemicaliën uit te scheiden.
Veel regenwormen laten slijm vrij om ze gemakkelijker door de grond te laten bewegen. Sommige soorten regenwormen en hun slijm creëert een bindende substantie om te voorkomen dat de wanden van hun hol instorten. In sommige soorten regenwormen, zoals de Octochaetus multiporus, die inheems is in Nieuw-Zeeland, kan het slijm het ook beschermen tegen bacteriën in de grond.
Om te overleven veranderende omgevingscondities, zoals hete of droge grond, gaat een regenworm soms door diapauze of winterslaap. Het wordt inactief, reist dieper de grond in, rolt zichzelf in een strakke bal, laat beschermend slijm vrij en zijn metabolische snelheid daalt tot lager waterverlies. De regenworm blijft zo totdat zijn omgeving bewoonbaarder wordt.
Gedragskenmerken
Een regenworm kan niet zien of horen, maar is gevoelig voor trillingen en licht. De meeste soorten blijven 's nachts en' s morgens vroeg in de grond, holen of stapels bladeren. Een regenworm absorbeert en verliest vocht door zijn huid en migreert of reproduceert wanneer de grond nat is met dauw.
Een regenworm kan leven onder onderwater omstandigheden als het zuurstofgehalte van het water hoog genoeg is, maar het beweegt naar de oppervlakte om verstikking te voorkomen wanneer de grond extreem nat is.
Een regenworm is een hermafrodiet, wat betekent dat het zowel vrouwelijke als mannelijke voortplantingssystemen heeft. Parende regenwormen wisselen sperma uit door naast elkaar te liggen.