Inhoud
De planeet Saturnus reflecteert niet alleen zonlicht beter dan de meeste aardse planeten in het zonnestelsel, maar het straalt ook met zijn eigen licht uit. Wanneer het op zijn helderst is, met zijn ringsysteem open en in het volle zicht, kunnen weinig sterren het overtreffen. De planeet heeft een opvallende gele kleur, die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van ammoniakijs in de dikke wolken in de bovenste atmosfeer die de complexe atmosfeer omhullen.
Albedo en magnitude
Het albedo van Saturnus, dat een maat is voor de fractie van invallend licht dat een ruimteobject reflecteert, is 0,47. Dat is het minste van elk van de Joviaanse planeten, maar het is groter dan elk van de rotsachtige aardse planeten behalve Venus, dat bedekt is door dichte wolken. De schijnbare grootte van Saturnus, die een maat is voor de helderheid op aarde - gecorrigeerd voor de aardatmosfeer - varieert van min 0,5 tot 0,9. Saturnus is het helderst wanneer de ringen open zijn en het schijnt helderder dan welke ster dan ook behalve Sirius en Canopus.
Een vage gele wereld
Van verre schittert Saturnus met een oker of gouden tint, die wordt geproduceerd als zonlicht reflecteert op de bovenatmosferische wolken. De chemische stof die verantwoordelijk is voor de gelige tint is ammoniak, dat voorkomt als een spoorelement in de waterstof- en heliumrijke atmosfeer. De complexe atmosfeer van Saturnus is doordrenkt met rood en blauw veroorzaakt door de aanwezigheid van waterstofsulfide en waterdamp, en de planeet zou op Jupiter lijken als het niet zo'n zware bewolking had. Saturnus is een kleinere planeet dan Jupiter, en zijn zwaartekracht is niet zo sterk, dat is waarom de wolkenlaag dikker is en zelden scheidt om lagere lagen te onthullen.
Een energiegenerator
Hoewel Saturnus zonlicht reflecteert, produceert het ook twee tot drie keer zoveel energie als het van de zon ontvangt, wat nog meer energie is dan Jupiter produceert. In tegenstelling tot Jupiter, dat eenvoudig niet is afgekoeld sinds de formatie, heeft Saturnus een constante regen van heliumatomen, die door de zwaartekracht tot de kern worden aangetrokken. Terwijl de heliumatomen vallen en energie winnen, botsen ze met waterstofmoleculen, die overvloediger zijn, en de wrijvingskracht vertraagt ze en genereert warmte. De hitte verhoogt de gemiddelde temperatuur van de planeet tot 130 Kelvin (min 225 graden Fahrenheit). Zonder dit zou de gemiddelde temperatuur waarschijnlijk ongeveer 80 Kelvin zijn (min 315 graden Fahrenheit).
Saturnus ringen
Saturns uitgebreide ringsysteem is 273.600 kilometer (170,00 mijl) over en ongeveer 30 voet dik. In tegenstelling tot de ringsystemen van de andere Joviaanse werelden, die zijn samengesteld uit donkere rotsen en stof, bevat het Saturns-systeem een overwicht van ijsrotsen, die de overblijfselen kunnen zijn van een groot lichaam dat uit elkaar is geraakt toen het te dicht naderde. De ringen bevatten ook waterdamp, waarvan sommige worden gevoed door de manen. Water en ijs zijn beide zeer reflecterend. Een van Saturnus manen, Enceladus, is bedekt met ijs, waardoor het een van de hoogste albedo-lichamen in het zonnestelsel is.