Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Wat zijn de reagentia?
- Een tweedelige reactie
- De chemische vergelijkingen
Het combineren van calciumchloride en bakpoeder - natriumbicarbonaat - in een afsluitbare plastic zak is een favoriet chemie-experiment op de middelbare school. Het produceert een gas, dus als je de zak afdicht na het combineren van de chemicaliën, zal de zak als een ballon opblazen. Een andere reden waarom leraren scheikunde op de middelbare school van dit experiment houden, is dat de combinatie warmte produceert, dus het is een uitstekend voorbeeld van een exotherme reactie. Draag een veiligheidsbril en rubberen handschoenen bij het combineren van deze twee verbindingen, omdat een van de bijproducten van de reactie zoutzuur is, dat corrosief genoeg is om uw huid te verbranden.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Combineer natriumbicarbonaat (bakpoeder), calciumchloride en water en je krijgt calciumcarbonaat (een kalkachtig neerslag) plus koolstofdioxidegas, natriumchloride (keukenzout), zoutzuur en een behoorlijke hoeveelheid warmte.
Wat zijn de reagentia?
Vrijwel iedereen is bekend met natriumbicarbonaat (NaHCO3), omdat dit het zuiveringszout is dat u gebruikt om uw koelkast te ontgeuren. Minder mensen zijn bekend met calciumchloride (CaCl2), maar dat zou wel zo moeten zijn. Net als natriumchloride is het een zout en hygroscopisch, wat betekent dat het vocht uit de lucht absorbeert. Het plaatsen van een schaal met calciumchloride in je kast is een goede manier om je kleding tegen schimmel te beschermen. Calciumchloride helpt stofbestrijding en werkt als voedseladditief, omdat het voedsel zoals augurken zout kan laten smaken zonder daadwerkelijk natriumchloride toe te voegen.
Een tweedelige reactie
De reactie tussen natriumbicarbonaat en calciumchloride moet in oplossing plaatsvinden, dus water is altijd een onderdeel van de reactie. Beide reactanten lossen gemakkelijk op in water, dus dat is geen probleem. Je kunt de ene oplossen in water en de andere toevoegen, of je kunt beide in tegenovergestelde hoeken van een plastic zak bewaren en er een flesje water tussen plaatsen zodat ze, wanneer je de zak schudt, met het water en elkaar combineren.
Wanneer u de reactanten combineert, gebeuren er twee dingen. Het eerste is dat ze samen calciumcarbonaat vormen - een verbinding die voorkomt in kalksteen, krijt, marmer en de schelpen van slakken en zeedieren - samen met natriumchloride- en waterstofionen. De waterstofionen maken de oplossing zuur, en ze combineren met overgebleven natriumbicarbonaat om kooldioxidegas, water en natriumionen te produceren. Ze combineren ook met chloor om waterstofchloride te maken.
De afgifte van koolstofdioxidegas blaast de zak op en omdat het gas wordt geproduceerd in een exotherme reactie, gaat de temperatuur van de oplossing omhoog.
De chemische vergelijkingen
In de eerste reactie combineren de reactanten zich om calciumcarbonaat, natriumchloride en waterstofionen te vormen. De vergelijking voor deze reactie is:
CaCl2 + 2 NaHC033 ---> CaCO3 + 2 NaCl + H+
De waterstofionen worden vervolgens gecombineerd met ongebruikt natriumbicarbonaat om koolstofdioxide, water en natriumionen te vormen.
H+ + NaHC033 ---> CO2 + H2O + Na+
Natriumchloride dissocieert in Cl- en Na + -ionen in water. Sommige van de vrije chloorionen combineren met waterstofionen om waterstofchloride te vormen.
H+ + Cl- ---> HCl
Een vereenvoudigde vergelijking voor het totale proces is:
NaHCO3(s) + CaCl2(s) + H2O (l) ---> CaCO3(s) + CO2(g) + NaCl (aq) + HCl (aq)