Inhoud
Biomen zoals bossen en graslanden over de hele wereld nemen elke seconde af, voornamelijk vanwege de activiteiten van één soort: de mens. Wetenschappers definiëren biomen als uitgestrekte gebieden van de wereld waarin dieren en planten leven die specifiek zijn aangepast aan die regio's. Veel wetenschappers zijn het erover eens dat er over de hele wereld vijf grote biomen bestaan, hoewel sommigen suggereren divisies binnen de belangrijkste typen.
Aquatisch (zoetwater- en mariene biomen)
Fotolia.com "> ••• kikker in het vijverbeeld door Snezana Skundric van Fotolia.comRivieren, beken, meren en vijvers bestaan uit zoetwaterbiomen. De wetlands zoals moerassen en moerassen, die deel uitmaken van zoetwaterbiomen, ondersteunen plantensoorten die gedijen in extreem vocht. De World Biomes-website beweert dat wetlands een rijk scala aan dierenleven herbergen, variërend van insecten tot amfibieën en zoogdieren. Rivieren en beken ondersteunen vele soorten organismen, zoals zalm en meerval, die zich hebben aangepast aan het altijd bewegende zoete water dat niet wordt gevonden tussen de stille wateren van vijvers en meren.
Mariene biomen bestaan uit verschillende niveaus, elk verantwoordelijk voor het handhaven van specifieke leefomstandigheden voor specifieke organismen. Koraalriffen, samengesteld uit mutualistische combinaties van algen en dieren, omarmen de contouren van de kustlijn en bieden habitats voor kleurrijke en unieke octopussen en zeesterren soorten. De pelagische zone geeft aan wat je normaal gesproken als de open oceaan zou beschouwen. De abyssale zone die helemaal onderaan de oceanen ligt, vormt een gebied met een extreem lage temperatuur en een enorme druk. De legendarische coelacanth, een tijdgenoot van dinosaurussen en lang geleden uitgestorven, bewoont de afgrond van de Indische Oceaan. Vissen in de abyssale zone lijken in het donker te gloeien, een kenmerkende fotoluminescentie. (Zie referenties 4)
Woestijn
Woestijnen ontvangen minder dan 50 cm regen per jaar. Er zijn verschillende soorten woestijn: de hete en droge, semi-aride, kust- en koude. Volgens het Museum voor paleontologie van de Universiteit van Californië, de Atacama-woestijn van Chili, de droogste woestijn ter wereld, heeft het gemiddelde jaarlijks minder dan 1,5 cm regen. In woestijnen overtreft de snelheid van waterverdamping de snelheid van regenval. De grond is meestal grof en loopt goed weg. Het plantenleven of de flora neigt naar korte en gedrongen stengels met compacte bladeren, indicatief voor cactusachtige vegetatie. Dieren of fauna, gedijen in woestijngebieden verminderen daglichtactiviteiten ten gunste van foerageren 's nachts wanneer de temperaturen afkoelen. Verrassend genoeg bestaan woestijnen ook in de intense frigiditeit van het Noordpoolgebied, Antarctica en Groenland.
Woud
Fotolia.com "> ••• regenwoud vlinderafbeelding door michael luckett van Fotolia.comOp de website van World Biomes staat dat bossen ongeveer een derde van het land beslaan. Het dichte gebladerte van de hoogste bomen laat beperkte hoeveelheden zonlicht door naar de bosbodem. Tropische bossen ontvangen de meeste regenval en hebben slechts twee seizoenen: regenachtig en droog. Gematigde bossen huis planten soorten zoals esdoorn en eik en dieren zoals beren, vossen en herten. De boreale bossen, of taiga, beslaan grote delen van het land in noordelijke delen van Azië, Europa en Noord-Amerika.
Grasland
Verschillende grassen en kleine struiken domineren de graslanden. Dieren die graslanden bewonen zijn grazers zoals antilopen en bizons, en hun roofdieren. Insecten en kleine reptielen delen ook dit bioom. Graslandbiomen omvatten de prairies, steppen en savannes. De prairies, meestal te vinden in de Verenigde Staten, bestaan uit populaties van hoge grassen. De steppen krijgen niet zoveel regenval als de prairies. Savanna's zijn heet en droog en komen vooral voor in het binnenland van het Afrikaanse continent.
Toendra
Het koudste weer op aarde behoort tot de arctische en alpiene toendra's. Afgebeeld door zijn schaarse regenval en lage temperaturen, bezit de pooltoendra een laag van permanent bevroren ondergrond genaamd permafrost. Vanwege het korte groeiseizoen planten planten zich aseksueel voort door knopvorming. Wintertemperaturen gemiddeld ongeveer -30 graden Fahrenheit. Tijdens de warmere maanden kan de temperatuur in de lage jaren 50 schommelen.
Hoogte is de sleutel tot alpine toendra locaties; ze bestaan dichtbij de toppen van bergen wereldwijd. Alpine toendra's vertegenwoordigen minder vijandige omgevingen met groeiseizoenen die het halve jaar beslaan in vergelijking met het 60-daagse groeiseizoen van de pooltoendra.