Inhoud
Sommige chemische reacties verbruiken energie, en anderen geven energie af, meestal als warmte of licht. Exergonische reacties omvatten de verbranding van benzine, omdat een molecuul in de benzine, zoals octaan, meer energie bevat dan het water en koolstofdioxide-moleculen die vrijkomen na het verbranden van de benzine. Een bomengebruik van fotosynthese om zijn schors samen te stellen uit kooldioxide en water is endergonisch.
Biologische reacties
Endergonische reacties worden vaak gevonden in biologische organismen, omdat het organisme complexe moleculen zoals vetten en aminozuren moet verzamelen, volgens Johnson County Community College. Hoewel deze reacties energie verbruiken, heeft het organisme het vermogen om andere soorten moleculen, zoals suikers, als brandstof te gebruiken. Endergonische reacties kunnen nooit optreden zonder een stroombron.
Activeringsenergie
Exergonische reacties vereisen meestal nog wat energie om te starten, hoewel de reactie energie zal afgeven zodra deze is voltooid.Deze extra energie is de activeringsenergie, die een molecuul tijdelijk opslaat voordat de activeringsenergie en wat extra energie vrijkomen. Houtskool vereist een energiebron, zoals een lucifer, voordat het ontsteekt, hoewel de houtskool veel meer energie vrijgeeft zodra het begint te branden.
Omkeerbare reactie
Een endergonische reactie is ook bekend als een omkeerbare reactie. Het verbranden van een houtblok keert de reactie om die werd gebruikt om het houtblok te produceren, waarbij de koolhydraten in het hout uit elkaar worden gebroken en koolstof en water vrijkomen, met toevoeging van een kleine hoeveelheid warmte. Het is moeilijker om de exergonische reactie om te keren, waarbij het hout wordt verbrand, omdat de boom veel meer energie van de zon moet verzamelen om het hout te assembleren. Volgens de Universiteit van Nebraska, Lincoln, hangt de omkeerbaarheid af van de hoeveelheid extra energie die nodig is om de omgekeerde reactie uit te voeren, niet of de omgekeerde reactie mogelijk is.
Energy Hill-diagram
Een energieheuveldiagram geeft een visuele weergave die laat zien of een reactie exergonisch of endergonaal is. Het diagram bevat twee assen, tijd aan de onderkant en de totale energie van de chemische oplossing aan de zijkant. Voor een exergonische reactie neemt de hoeveelheid energie toe totdat de oplossing voldoende activeringsenergie heeft en dan valt deze. Voor een exergonische reactie, als de oplossing eenmaal voldoende activeringsenergie heeft, kan deze ofwel blijven stijgen of dalen tot een lager niveau dat nog steeds hoger is dan de initiële energie van de oorspronkelijke moleculen.