Inhoud
- Cloudnamen geven meestal beschrijvingen
- Hoe de twee soorten wolken worden gevormd
- Verschil in wolken op grote hoogte
Een bepaalde Canadese volkszangeres kan klagen dat ze helemaal geen 'wolken kent', maar wetenschappers kennen wolken heel goed. Ze vormen zich wanneer vocht in de lucht condenseert in druppeltjes rond microscopisch kleine stofdeeltjes. Er zijn veel soorten wolken, en ze vormen allemaal volgens hetzelfde proces, maar ze kunnen er heel anders uitzien dan de grond. Het verschil in wolken hangt af van de hoogte waarop ze worden gevormd en van de algemene atmosferische omstandigheden.
Cirruswolken zijn wispy, sluierachtige wolken die zich vormen in de bovenste troposfeer, terwijl cumuluswolken gestapeld, dicht en pluizig zijn en ze veel dichter bij de grond vormen. Als je een middag doorbrengt op zoek naar vormen in de wolken, kijk je waarschijnlijk naar stapelwolken. Kijk echter door de openingen tussen de wolken, en misschien zie je een laag dunnere wolken hoog boven hen. Dat zijn cirruswolken.
Cloudnamen geven meestal beschrijvingen
Het voorvoegsel "cirro" komt uit het Latijn en verwijst naar een krul van haar, en cirruswolken zijn niet het enige type dat dit voorvoegsel heeft. Cirrostratuswolken zijn meestal groot, dun en slecht gedefinieerd, terwijl cirrocumuluswolken heel gemakkelijk vanaf de grond te zien zijn. Cirrostratuswolken kunnen moeilijk te zien zijn terwijl cirrocumulus dichter zijn en gemakkelijk te herkennen zijn; ze zien eruit als hoogvliegende wattenbollen. Cirruswolken bevinden zich ergens in het midden qua dichtheid en zichtbaarheid.
Het voorvoegsel 'cumulo' verwijst daarentegen naar de gestapelde aard van de wolken waarop het voorvoegsel van toepassing is. Wolken kunnen altocumulus of cirrocumulus zijn als ze zich op grotere hoogten vormen, terwijl die die zich nabij de grond vormen en klein blijven cumulus humilis zijn, of cumuluswolken bij mooi weer. Ze hebben allemaal een vlakke bodem en groeien verticaal. Als een cumuluswolk groot genoeg wordt, kan het een torenhoge cumuluswolk worden en naarmate het dichter en zwaarder wordt, wordt het een cumulonimbuswolk of een stormwolk.
Hoe de twee soorten wolken worden gevormd
Alle wolken vormen zich uit gecondenseerd water, maar in het geval van cirruswolken is het water bevroren omdat de temperatuur in het gebied waarin ze zich vormen ongeveer -76 graden Fahrenheit (-60 graden Celsius) is. De ijskristallen die de wolken vormen, breken zonlicht, dus je kunt vaak regenbogen zien in het midden van cirruswolken. De ijskristallen rijden op de harde wind in de bovenste troposfeer, zodat cirruswolken vaak snel verdwijnen nadat ze zich hebben gevormd, en ze worden nooit erg dicht.
Sommige waterdruppeltjes die een cumuluswolk vormen, kunnen ook worden ingevroren, maar de meeste zijn in vloeibare toestand. Wanneer de luchtvochtigheid hoog is, stijgt het vocht op warme luchtstromen en vormt het lagen, en de toppen van de wolk bereiken steeds hoger, soms in de lagere stratosfeer. Terwijl een grote stapelwolk rijpt, botsen de water- en ijsdruppeltjes en produceren ze een elektrische lading die tot donder en bliksem leidt.
Verschil in wolken op grote hoogte
In gebieden met veel vocht kunnen zich cumuluswolken vormen op dezelfde hoogte als cirruswolken, maar de twee zien er heel anders uit dan de grond. In tegenstelling tot de gevederde aard van cirruswolken zijn stratocumuluswolken gezwollen en goed gedefinieerd. Ze zien er donker uit op de bodem, omdat ze te dicht zijn voor zonlicht om door te dringen. De toppen zijn echter meestal ook zichtbaar en ze zijn wit, omdat ze zonlicht kunnen reflecteren.
Geen van deze soorten wolken zijn regenwolken of sneeuwwolken, maar als je ze ziet, liggen regenwolken of sneeuwwolken misschien niet ver achter. Dit geldt met name als ze vergezeld gaan van een wazige lucht. De nevel is de vroege vorming van stratuswolken, en dit zijn degenen die meestal neerslag brengen.