Inhoud
Gerbils zijn muisachtige knaagdieren uit de familie Cricetidae, die in de drogere regio's van Azië en Noord-Afrika wonen. In het wild zijn er bijna 100 verschillende soorten gerbil, maar de meeste huisdieren zijn Mongoolse gerbils, Meriones unguiculatus. Het zijn zeer sociale dieren en beide ouders zorgen voor de jongen.
Aanpassingen aan temperatuur
De meeste gerbils leven in een droog klimaat dat overdag meestal erg heet is en in de noordelijke gebieden kunnen de temperaturen 's nachts erg koud worden. Gerbils blijven meestal in hun holen tijdens de heetste delen van de dag en de koelste delen van de nacht. De temperaturen in het hol zijn gematigder dan de temperaturen buiten.
Water
Omdat veel woestijnratten in woestijnen leven, is het vermogen om water efficiënt te verwerken een belangrijke overlevingsaanpassing. Gerbils hebben meestal geen toegang tot waterlichamen in het wild, dus halen ze het meeste van hun water uit de planten die ze eten. Veel van dat water wordt vastgehouden in de vetcellen van hun lichaam. Gerbils produceren slechts kleine hoeveelheden zeer geconcentreerde urine en hun ontlasting is erg droog, dus er gaat weinig water verloren in hun afval. Voedsel kan ook schaars zijn in de woestijn, dus gerbils hamsteren zaden en plantaardig materiaal in de holen.
Fysieke aanpassingen aan gevaar
Gerbils hebben verschillende fysieke aanpassingen die hen helpen roofdieren te vermijden. Gerbils hebben veel minder geur dan andere knaagdieren, zoals ratten en muizen. Hun kleuring in het wild is meestal lichtbruin, wat goed past in de woestijnomgeving en ze minder zichtbaar maakt voor roofvogels. Ze hebben een uitstekend gehoor, wat hen kan waarschuwen voor gevaar, evenals een goed perifeer zicht. Dankzij hun sterke achterpoten zijn gerbils ook uitstekende springpaarden. Hun lange staarten helpen hen tijdens het springen hun evenwicht te bewaren. Als een gerbil door de staart wordt gevangen, zal een deel van de staart wegglijden, waardoor de gerbil kan ontsnappen. In tegenstelling tot hagedissen zal de staart van een woestijnrat niet teruggroeien.
Gedragsaanpassingen aan gevaar
Als een gerbil gevaar voelt, zal hij vaak met zijn staart bonzen. Het bonzen waarschuwt andere gerbils in de buurt dat er gevaar aanwezig is, en de andere gerbils zullen ook beginnen te bonzen of duiken voor ingangen naar hun holen. In elk hol zal slechts één familie gerbils leven, maar de holen zijn zeer uitgebreid en bevatten nestgebieden en opslagplaatsen voor voedsel. Er is altijd meer dan één ingang tot een hol, dus als een roofdier zoals een slang het hol binnenkomt, kan de familie gerbils ontsnappen.