Inhoud
Zonnevlammen zijn plotselinge releases van energie van het oppervlak van de zon. Zonnevlammen geven de equivalente energie van miljoenen waterstofbommen af, allemaal binnen een paar seconden tot een uur of zo. De energie van een fakkel komt voornamelijk vrij in de vorm van elektromagnetische straling: in radiogolven, zichtbaar licht, gammastralen en andere soorten golven. De elektromagnetische energie en de energetische deeltjes van een zonnevlam worden de ruimte in gestuurd en kunnen de aarde kruisen.
Wat zij zijn
De zon is een ruwweg sferische verzameling van zeer energetisch geladen deeltjes die rondzwemmen in gigantische stromende stromingen die een complex magnetisch veld creëren. Het magnetische veld drijft op zijn beurt de beweging van de geladen deeltjes aan. Het resultaat is een ingewikkelde dans van energetische deeltjes die door en boven het oppervlak van de zon wervelen. Wanneer die dansende deeltjesstromen tegen elkaar wervelen, veroorzaken ze een plotselinge verandering in het pad van het magnetische veld van de zon. Die plotselinge verandering geeft energie vrij, resulterend in een zonnevlam.
De energie
De meeste energie die direct wordt vrijgegeven door een zonnevlam is in de vorm van elektromagnetische straling. Zonnevlammen geven veel vormen van elektromagnetische energie af, waaronder radiogolven, ultraviolet licht, zichtbaar licht, infraroodstraling, microgolven, röntgenstralen en gammastralen. Hoewel deze verschillende vormen van straling allemaal unieke kenmerken hebben, delen ze er één: hun snelheid. Omdat de deeltjes allemaal met de snelheid van het licht reizen - 300.000 kilometer per seconde - heeft de zonnevlam-energie 500 seconden nodig om op aarde aan te komen - iets meer dan acht minuten nadat het de zon verlaat.
Overige energie
••• NASA / Getty Images Nieuws / Getty ImagesDe zonnevlammen barsten van elektromagnetische straling en deeltjes vliegen ook. Een coronale massa-uitstoot, of CME, is de naam die wordt gegeven aan een grote golf deeltjes die worden uitgestraald door het oppervlak van de zon, en het kan soms gepaard gaan met een zonnevlam. CME's zijn vrij zeldzaam, maar er zijn bijna altijd kleinere hoeveelheden energetische deeltjes die gepaard gaan met een zonnevlam. De snelheid van de deeltjes hangt af van de sterkte en snelheid van de flare waarmee ze vliegen. De deeltjes met de hoogste energie van een fakkel kunnen binnen twee minuten na de elektromagnetische straling aankomen, terwijl CME's er drie of vier dagen over doen om op aarde aan te komen.
Wanneer zorgen te maken
Hoewel zonnevlammen zeer energiek zijn, heeft de aarde ingebouwde beschermende mechanismen. De meeste gevaarlijke elektromagnetische straling wordt geabsorbeerd door de atmosfeer en de energierijke deeltjes worden gevangen en afgeleid door het aardmagnetische veld. De verre noordelijke of zuidelijke breedtegraden zijn het meest vatbaar voor mogelijke schade, en de laatste gebeurtenis van enig belang was in 1989, toen een grote zonnevlam de dienst stopte voor 6 miljoen mensen voor maximaal negen uur in Quebec, Canada. Hoewel zeldzaam, concludeerde een studie van Oak Ridge National Laboratory uit 2010, "Electromagnetic Pulse: Effects on the US Power Grid", dat een groot zonne-evenement het elektriciteitsnet catastrofaal kan beschadigen, en deed aanbevelingen voor het "harden" van elektrische installaties om bestand zijn tegen een krachtige magnetische storm. De National Association of Regulatory Utility Commissioners, in een rapport van 2011, zei dat modellen een kans van 50 procent voorspellen dat een catastrofaal grote zonnevlam zou optreden "binnen enkele decennia."