Inhoud
De chromosfeer is een van de buitenste lagen van de zon. Het bevindt zich direct boven de fotosfeer, de laag die mensen vanaf het aardoppervlak zien. De chromosfeer dankt zijn naam aan zijn kleur, die dieprood is. Helium werd ontdekt door de chromosfeeremissielijnen te bekijken tijdens een zonsverduistering in 1868.
Rood zien
De chromosfeer geeft een licht af genaamd een waterstof-alfa-emissie, waardoor het de rode kleur krijgt. Het licht dat het projecteert is zwak in vergelijking met het heldere licht dat door de fotosfeer wordt afgegeven. De meeste mensen kunnen de chromosfeer alleen zien tijdens een zonsverduistering. Wetenschappers kunnen met speciale apparatuur de chromosfeer waarnemen. Ze filteren alle andere golflengten die door de zon worden afgegeven uit om de chromosfeergolflengten van licht te observeren.
Chromosphere eigenschappen
De chromosfeer is een dunne laag, ongeveer 2.000 tot 3.000 kilometer (1.243 tot 1.864 mijl) dik. De temperatuur is 6.000 tot 50.000 graden Celsius (10.800 tot 90.000 graden Fahrenheit) en neemt toe met de hoogte. Wetenschappers speculeren dat de temperatuur toeneemt met de hoogte als gevolg van magneto-hydrodynamische golven. De magnetische veldlijnen in de chromosfeer worden blijkbaar verplaatst en oscilleren wanneer ze terugkeren naar hun oorspronkelijke vorm. Deze oscillatie creëert een golf van energie die de temperatuur van de chromosfeer met hoogte verhoogt.
Supergranule cellen
Supergranules zijn grote heldere en donkere gebieden in de chromosfeer. Ze zijn veel groter dan de korrels waargenomen in de fotosfeer. Het magnetische veld van de zon clusters in de supergranules. Dit maakt een web van magnetische veldlijnen op de zon. Wanneer de magnetische veldlijnen elkaar kruisen en ophopen, daalt de temperatuur in dat gebied, waardoor een donkerdere plek op de chromosfeer ontstaat.
Donkere filamenten
Filamenten zijn lange, dunne gasstralen in de chromosfeer die extreem dicht zijn. Ze lijken donkerder dan de gebieden om hen heen omdat ze niet zoveel rood licht uitzenden. Ze worden op hun plaats gehouden door het magnetische veld van de zon. Deze lijnen zijn koeler dan de gebieden er direct omheen, zodat ze donkerder lijken. Filamenten worden uitsteeksels genoemd wanneer ze aan de rand van de zon worden waargenomen.
"Dancing Flames"
Spicules zijn spikes van plasma die in de chromosfeer verschijnen. Ze hebben een diameter van ongeveer 480 kilometer (300 mijl) en kunnen meer dan 7.000 kilometer (4.300 mijl) hoog worden. Spicules geven de chromosfeer een gekarteld uiterlijk. Ze zijn extreem kortstondig. De jets bestaan slechts ongeveer 10 minuten en reizen met 30 kilometer per seconde. Meer dan 100.000 spicules kunnen op elk willekeurig moment worden waargenomen.