Wat veroorzaakt getijden in de oceaan?

Inhoud

• De maan beïnvloedt getijden meer dan de zon
• De manenzwaartekracht in combinatie met de middelpuntvliedende kracht
• The Suns Effect on Ocean Tides
• De structuur van de aarde heeft ook invloed op de getijden in de oceaan
• De effecten van getijden

Sinds de prehistorie weten mensen intuïtief dat de maan en de getijden met elkaar verbonden zijn, maar er was een genie als Isaac Newton voor nodig om de reden te verklaren.

Het blijkt dat zwaartekracht, die mysterieuze fundamentele kracht die de geboorte en dood van sterren en de vorming van sterrenstelsels veroorzaakt, primair verantwoordelijk is. De zon oefent ook een aantrekkingskracht op de aarde uit en draagt ​​bij aan het getij van de oceaan. Samen bepalen de zwaartekrachtinvloeden van de zon en de maan de soorten getijden die optreden.

Terwijl de zwaartekracht de belangrijkste oorzaak van getijden is, spelen de eigen bewegingen van de aarde een rol. De aarde draait om zijn as en dat draaien creëert een middelpuntvliedende kracht die al het water van het oppervlak probeert te duwen, net zoals water van een draaiende sproeikop wegspuit. De eigen zwaartekracht van de aarde voorkomt dat het water de ruimte in vliegt.

Deze middelpuntvliedende kracht werkt samen met de zwaartekracht van de maan en de zon om vloed en eb te creëren, en het is de belangrijkste reden dat veel plaatsen op aarde elke dag twee vloed ervaren.

De maan beïnvloedt getijden meer dan de zon

Volgens Newton wet van zwaartekracht, de zwaartekracht tussen twee lichamen in het universum is recht evenredig met de massa van elk lichaam (m₁ en m₂) en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand (d) tussen hen. De wiskundige relatie is als volgt:

F = Gm₁m₂/ d²

waar G is de universele zwaartekrachtconstante.

Deze wet onthult dat de kracht meer afhankelijk is van afstand dan van relatieve massa's. De zon is veel massiever dan de maan - ongeveer 27 miljoen keer zo massief - maar is ook 400 keer verder weg. Als je de zwaartekrachten die ze op de aarde uitoefenen, vergelijkt, blijkt dat de maan ongeveer twee keer zo hard trekt als de zon.

De invloed van de zon op getijden kan minder zijn dan die van de maan, maar het is verre van verwaarloosbaar. Het is het duidelijkst wanneer de zon, aarde en maan op één lijn liggen tijdens de nieuwe maan en volle maan. Bij volle maan staan ​​de zon en de maan aan weerszijden van de aarde, en het hoogste tij van de dag is niet zo hoog als normaal, hoewel de tweede vloed een beetje hoger is.

Bij nieuwe maan staan ​​de zon en de maan aan dezelfde kant van de aarde opgesteld en versterken hun zwaartekracht elkaar. De ongewoon vloed staat bekend als de springtij.

De manenzwaartekracht in combinatie met de middelpuntvliedende kracht

De middelpuntvliedende kracht veroorzaakt door de rotatie van de aarde op zijn as krijgt een boost van de zwaartekracht van de manen, en dat komt omdat de aarde en de maan om elkaar heen draaien.

De aarde is zo veel massiever dan de maan dat het lijkt alsof alleen de maan beweegt, maar eigenlijk draaien beide lichamen rond een gemeenschappelijk punt dat de barycenter, dat is 1.068 (1.719 km) mijl onder het aardoppervlak. Dit creëert een extra middelpuntvliedende kracht, net zoals een bal die aan een zeer korte snaar draait zou ervaren.

Het netto-effect van deze centrifugale krachten is het creëren van een permanente uitstulping in de oceanen van de aarde. Als er geen maan zou zijn, zou de bobbel nooit veranderen en zouden er geen getijden zijn. Maar er is een maan, en hier is hoe zijn zwaartekracht de bolling op een willekeurig punt beïnvloedt EEN op de draaiende aarde:

De maan beweegt door de lucht met een gemiddelde snelheid van 13,2 graden per dag, wat overeenkomt met ongeveer 50 minuten, dus de eerste vloed op de volgende dag vindt plaats om 12:50 uur, niet om middernacht. Op deze manier, de timing van de vloed op punt EEN volgt de beweging van de maan.

The Suns Effect on Ocean Tides

De zon heeft een effect op getijden analoog aan dat van de maan, en hoewel het half zo sterk is, moet iedereen die zeetijden voorspelt hiermee rekening houden.

Als je de zwaartekrachtseffecten op getijden visualiseert als langwerpige bellen rond de planeet, zou de manenbel twee keer zo langwerpig zijn als die van de zon. Het draait rond de aarde met dezelfde snelheid als de maan rond de planeet draait, terwijl de bubbel van de zon de beweging van de aarde rond de zon volgt.

Deze bubbels werken samen als interfererende golven, soms versterken ze elkaar en annuleren ze elkaar soms.

De structuur van de aarde heeft ook invloed op de getijden in de oceaan

De getijdenbel is een idealisatie, omdat de aarde niet volledig bedekt is met water. Het heeft landmassa's die het water als het ware in bassins beperken. Zoals u kunt zien door een kopje water heen en weer te kantelen, gedraagt ​​water in een container zich anders dan water dat niet wordt begrensd door randen.

Verplaats de beker water een kant op, en al het water klotst naar een kant, verplaats het dan de andere kant op en het water klotst terug. Oceaanwater in de drie belangrijkste oceaanbekkens - de Atlantische, Stille Oceaan en de Indische oceaan - en in alle kleinere, gedraagt ​​zich op dezelfde manier vanwege de axiale spin van de aarde.

De beweging is niet zo eenvoudig, omdat deze ook onderhevig is aan wind, waterdiepte, kustlijntopografie en de Coriolis-kracht. Sommige kustlijnen op aarde, met name die aan de Atlantische kust, hebben twee vloed per dag, terwijl andere, zoals veel plaatsen aan de Pacifische kust, er slechts één hebben.

De effecten van getijden

De regelmatige eb en vloed van eb en vloed heeft een diepgaand effect op de kustlijnen van de planeet, deze voortdurend eroderend en hun kenmerken veranderend. Sediment wordt op het zich terugtrekkende getij naar zee gedragen en opnieuw op een andere plaats afgezet wanneer het getij terugkomt.

Mariene planten en dieren in getijdengebieden zijn geëvolueerd om zich aan te passen aan en te profiteren van deze regelmatige beweging, en vissers door de eeuwen heen hebben hun activiteiten moeten timen om hieraan te voldoen.

De beweging van de getijden genereert een enorme hoeveelheid energie die kan worden omgezet in elektriciteit. Een manier om dit te doen is met een dam die de beweging van water gebruikt om lucht samen te persen om een ​​turbine aan te drijven.

Een andere manier is om turbines direct in de getijdenzone te plaatsen, zodat het zich terugtrekkende en voortschrijdende water ze kan laten draaien, net zoals de wind luchtturbines draait. Omdat water zoveel dichter is dan lucht, kan een getijdenturbine aanzienlijk meer energie genereren dan een windturbine.