Inhoud
Een titratie is een techniek die wordt gebruikt om de concentratie van een onbekende oplossing te berekenen op basis van zijn chemische reactie met een oplossing met een bekende concentratie. Het proces omvat gewoonlijk het toevoegen van de bekende oplossing (het titrant) aan een bekende hoeveelheid van de onbekende oplossing (de analyt) totdat de reactie voltooid is. Om de concentratie van de analyt te berekenen, meet u het gebruikte volume titrant.
Plaats de analyt in een Erlenmeyer-kolf (een conische laboratoriumkolf met platte bodem en een smalle hals). Plaats de titrant in een buret (een glazen buis met schaalverdeling aan een uiteinde).
Voeg de titrant toe aan de analyt tot het eindpunt is bereikt. Dit wordt vaak aangegeven door een kleurverandering, bijvoorbeeld door een paar druppels fenolftaleïne toe te voegen, een veelgebruikte zuur-base-indicator, die verandert van roze in alkali naar kleurloos in zuur.
Gebruik de titratieformule. Als het titrant en analyt een molverhouding van 1: 1 hebben, is de formule molariteit (M) van het zuur x volume (V) van het zuur = molariteit (M) van de base x volume (V) van de base. (Molariteit is de concentratie van een oplossing, uitgedrukt als het aantal mol opgeloste stof per liter oplossing.)
Als de verhouding niet 1: 1 is, gebruikt u een aangepaste versie van de formule. Als bijvoorbeeld 35 ml 1,25 M zoutzuur (HCI) nodig is om een oplossing van 25 ml natriumhydroxide (NaOH) te titreren tot het equivalentiepunt, kunt u de concentratie NaOH berekenen met behulp van de 1: 1-formule, omdat zoutzuur en natriumhydroxide hebben een molverhouding van 1: 1 (één mol HC1 reageert met één mol NaOH).
Vermenigvuldig de molariteit van het zuur met het volume van het zuur (1,25 x 35). Neem vervolgens dit antwoord (43,75) en deel het door het volume van de basis (25). Het antwoord is 1,75 M, wat de molariteit van de base is.