Inhoud
Bilbies (Macrotis lagotis) zijn kleine, nachtelijke buideldieren met lange oren die lijken op die van konijnen met een lange snuit die eruitziet als een opossum of muis.
Als Australische inboorlingen hebben bilbies veel namen, waaronder de grotere konijn-bandicoot, dalgyte en grotere bilby. Bilbies zitten in de familie Thylacomyidae (bestellen PERAMELEMORPHIA).
Bilby levensduur
Bilbies leven ongeveer zeven jaar maar staan erom bekend dat ze tot 11 jaar oud worden in gevangenschap. Vrouwelijke bilbies zijn geslachtsrijp op zes maanden oud, terwijl mannetjes baby's kunnen krijgen op acht maanden oud.
De levensduur van wilde bilbies is niet helemaal bekend. In het wild zijn bilbies een veel voorkomende prooi voor geïntroduceerde wilde katten en vossen.
Fokgedrag
In gevangenschap kunnen bilbies altijd fokken en hebben ze maximaal vier nesten per jaar. In het wild broeden ze echter van maart tot mei.
Bilbies leven ofwel een eenzaam leven of delen hun nest met een partner en nakomelingen. Ze creëren hun nesten in de holen waarin ze overdag leven.
Zwangerschapstijd
Zwangerschapsduur in buideldieren is korter dan placentale zoogdieren. Placenta zoogdieren voeden jong via bloedtoevoer, terwijl buidelzoogdieren verschillen doordat ze een dooierachtige placenta hebben. Kleine buideldiertjes kruipen vervolgens van het moederkanaal naar de spenen in haar zak om zich verder te ontwikkelen.
Terwijl de draagtijd in hun moeder slechts 14 dagen is, brengen babybilbies nog 11 tot 12 weken door met gehecht aan een van hun acht spenen.
Baby Bilbies
Bilbies worden meestal geboren in nesten van een of twee baby's en soms drie of vier. Een baby Bilby wordt een Joey genoemd. Vrouwelijke bilbies hebben een achterwaarts gericht zakje, tegenover een kangoeroe, die haar jongen beschermt tegen vuil terwijl ze bezig is met het graven van holen en voedsel zoeken.
De joeys maken tussen 11 en 12 weken los van de spenen van hun moeder. Joeys worden gespeend van hun moedersmelk en beginnen vast voedsel te eten tegen 15 weken oud.
Jeugd Bilbies
Bilbies zijn alleseters die het grootste deel van hun waterbehoefte uit hun dieet halen. Ze zoeken plantenbollen, graszaden, fruit, schimmels, insecten, wormen, kleine hagedissen en andere dieren met hun lange plakkerige tongen.
Jeugdbilbies blijven enkele weken in het nest bij hun moeder nadat ze zijn gespeend. De juvenielen blijven in het nest terwijl de moeder hen 's nachts voedsel brengt. Zodra de jonge bilbies klaar zijn, verlaten ze het nest om hun holen te creëren, baby's te krijgen en de bilby levenscyclus te voltooien.
Bilby Burrows
Bilbies gebruiken hun holen overdag voor bescherming tegen hitte en roofdieren. Holen zijn meestal ongeveer twee tot drie meter diep in een spiraalvormige formatie. De opening voor holen wordt meestal naast graspollen of termietenheuvels geplaatst.
Wanneer roofdieren proberen om bilbies uit hun holen te graven, gebruikt de bilby hun krachtige graafvaardigheden om hun gat dieper te maken en te ontsnappen aan de vooruitgang van de roofdieren. Bilbies repareren en hergebruiken hun holen jarenlang.
Bilby Conservation
Vóór de komst van Europeanen waren bilbies wijdverbreid in Australië en bedroegen ongeveer 70 procent van het landschap. Nu worden ze als kwetsbaar beschouwd en is hun distributie met 80 procent afgenomen.
De afname van de bevolking is te wijten aan habitatverlies, landconversie en verhoogde predatie. Naast katten en vossen worden bilbies voorafgegaan door adelaars, pythons, monitorhagedissen en dingo's.
Natuurbeschermers voeren distributie-enquêtes uit om wilde bilby-populaties te volgen en historische bilby-habitats te bepalen. Bilbies worden meestal geassocieerd met habitats met zand, grond, zandige klei of grindachtige substraten waarin ze zich gemakkelijk kunnen ingraven.
Bilbies worden ook geassocieerd met habitats die bepaalde bevatten Acacia spp. en Senna spp. bomen die ze gebruiken voor voedsel. Dit type habitat- en distributie-informatie helpt natuurbeschermers bij het plannen van herstel van habitats en projecten voor herintroductie van Bilby.