Inhoud
Boxschildpadden (Terrapene carolina) zijn landbewonende reptielen die gebieden in het Midden-Westen en het oosten van de Verenigde Staten bewonen, evenals delen van Zuid-Canada en Oost-Mexico. Ze kunnen 75 tot 80 jaar oud worden en hebben in de loop van de tijd een aantal gedragsstrategieën en fysieke aanpassingen ontwikkeld om hen te helpen overleven.
gravende
Box schildpadden zijn schemerig, wat betekent dat ze het meest actief zijn bij zonsopgang en zonsondergang. Overdag graven ze zich in de grond om hitte te voorkomen. 'S Nachts graven ze ondiepe kuilen om in te liggen en bedekken zichzelf met bladeren en ander plantafval. De schildpadden graven ook in de grond om te overwinteren en overwinteren slechts een paar centimeter onder de grond. De schildpadden worden beschermd tegen roofdieren en extreme temperaturen wanneer ze ondergronds zijn. In gebieden met bosbranden ontsnappen ingegraven schildpadden vaak aan vuur.
Shell-sluiting
De onderste schaal van een doosschildpad (de plastron) is scharnierend. Hierdoor kan het sluiten tegen de binnenrand van de bovenste schaal (het schild). De schildpad doet dit wanneer hij een bedreiging waarneemt en trekt ook zijn kop, staart en ledematen in de schaal. Het geeft een sissend geluid terwijl het de schaal sluit, vanwege lucht die vrijkomt als de schaal samentrekt.
Homing Instinct
Een doosschildpad woont binnen een bereik, d.w.z. een gebied waar het zijn leven leeft van geboorte tot dood. Het koppelt, voedt en overwintert binnen dit bereik. Thuisbereiken kunnen zo klein zijn als drie hectare of zo groot als 100 hectare. Boxschildpadden hebben een sterk thuisinstinct ontwikkeld waarmee ze prominente kenmerken van hun thuisbereik kunnen identificeren, zoals oriëntatiepunten en locaties van voedsel en onderdak.
Andere aanpassingen
Naast gedragsaanpassingen hebben boxschildpadden fysieke aanpassingen ontwikkeld die helpen overleven. Hun ogen zijn bijvoorbeeld naar voren gericht. Dit geeft ze een verrekijker, wat helpt bij de jacht. Een scherpe bek van schildpadden is ontwikkeld om planten te bijten en prooien te verpletteren. Er wordt gedacht dat een vermogen van de shell om te regenereren na te zijn verbrand een aanpassing is om het overleven van kistschildpadden in gebieden met brandgevaar te helpen. Een aanpassing die wetenschappers verbijstert, is het vermogen van de schildpad om zijn ledematen te sluiten tijdens lange perioden van koude temperaturen om te overleven.