Inhoud
Bacteriën zijn eencellige organismen die bij mensen ziekten kunnen veroorzaken en toch ook essentieel zijn voor onze goede gezondheid omdat ze een belangrijke rol spelen in onze spijsvertering. Bacteriën zijn prokaryotische cellen; ze hebben geen kern omsloten door een membraan. In plaats van DNA in chromosomen te hebben, bevindt bacteriële genetische informatie zich in een lus van cellulair materiaal dat plasmide wordt genoemd. Het plasmide, nucleaire materialen, water, enzymen, voedingsstoffen, afvalstoffen en ribosomen circuleren allemaal in de bacterie in een dikke vloeistof genaamd cytoplasma.
Het doel van cytoplasma
Bacteriën hebben een eenvoudige interne organisatie die bestaat uit gespecialiseerde onderdelen in plaats van afzonderlijke organen omringd door membranen. Deze gespecialiseerde onderdelen worden organellen genoemd. Het cytoplasma is waar de organellen de processen uitvoeren die nodig zijn voor het leven van de bacterie. De componenten van het cytoplasma zijn verantwoordelijk voor celgroei, metabolisme, verwijdering van afval en replicatie (reproductie) van de cel.
Het bacteriële genoom
Het genoom is het belangrijkste kenmerk in het cytoplasma. Het bevindt zich in een centraal deel van de cel dat nuclioïde wordt genoemd. Het genoom is een klont of DNA-spoel die alle functies van de bacteriecel bestuurt en de eiwitten produceert die de bacterie nodig heeft om te overleven. De klont DNA bevindt zich niet in een afzonderlijke, ommuurde kern in bacteriële cellen zoals in dierlijke en plantencellen; bacterieel DNA is vrij zwevend.
ribosomen
Ribosomen zijn korrelvormige organellen die verantwoordelijk zijn voor het lezen van de instructies of aanwijzingen in de lange strengen van DNA en het aansturen van de productie van bacteriële eiwitten. Grote aantallen ribosomen zweven vrij in het cytoplasma. Wanneer ze nodig zijn, vervullen de ribosomen hun doel door zich te hechten aan genetisch materiaal, een platform te bieden voor eiwitsynthese en vervolgens weg te drijven totdat ze weer nodig zijn.
plasmiden
Plasmiden zijn kleine genetische structuren die in veel bacteriën voorkomen en die strengen opgerold DNA bevatten. Plasmide-DNA wordt niet gebruikt bij reproductie. In plaats daarvan vervullen plasmiden andere specifieke en belangrijke functies. Wanneer bacteriën zich voortplanten, hebben plasmiden speciale eigenschappen, zoals resistentie tegen antibiotica, weerstand tegen zware metalen en factoren die nodig zijn voor infectie van dieren of planten. Deze eigenschappen verlenen bepaalde voordelen en bescherming aan de bacteriën.
Opslagkorrels
Opslagkorrels bieden ruimtes voor het vasthouden van voedingsstoffen en andere energieproducerende stoffen. Deze stoffen worden opgeslagen als glycogeen (een energiebron van polysacharide of koolhydraten), lipiden (vetten), polyfosfaat (een stabilisator die helpt water vast te houden) of, in sommige gevallen, zwavel of stikstof.