Wat is een andere naam voor somatische stamcellen en wat doen ze?

Inhoud

• Stamcellen: definitie
• Embryonale stamcellen
• Somatische (volwassen) stamcellen
• Functie van somatische stamcellen
• Hematopoietische somatische stamcellen
• Mesenchymale somatische stamcellen
• Neurale somatische stamcellen
• Epitheliale somatische stamcellen
• Geïnduceerde pluripotente stamcellen
• Stamcelclassificatie
• Vroeg stamcelonderzoek
• Voordelen van stamcelonderzoek
• Toepassingen van stamcelonderzoek
• Risico's van stamceltherapie

Het complexe menselijke lichaam bestaat uit somatische (lichaams) cellen en reproductieve cellen (gameten). Alle cellen in het menselijk lichaam zijn afkomstig van een enkele bevruchte eicel die bekend staat als de zygote. De zygoot splitst zich vervolgens in een blastocyst bestaande uit embryonale stamcellen die aanleiding geven tot meer dan 200 gespecialiseerde soorten cellen, volgens de International Society for Stem Cell Research.

Somatische stamcellen - ook volwassen stamcellen genoemd - vormen zich tijdens de ontwikkeling van de foetus en blijven gedurende de hele levensduur aanwezig om te helpen bij celreparatie.

Stamcellen: definitie

Andere namen voor stamcellen die preciezer zijn, zijn embryonale stamcellen, volwassen stamcellen of geïnduceerde pluripotente stamcellen, afhankelijk van de respectievelijke typologie van de cellen. Stamcellen kunnen in veel andere soorten cellen veranderen, wat van groot belang is voor onderzoekers op het gebied van regeneratieve geneeskunde.

Stamcellen hebben speciale kenmerken die hen onderscheiden van gewone, gewone cellen zoals zenuwcellen, botcellen en bloedcellen:

Embryonale stamcellen

Menselijke embryonale stamcellen zijn afgeleid van een zich ontwikkelende eicel in het blastocyststadium, ongeveer vijf dagen na de bevruchting. Embryonale stamcellen zijn ongedifferentieerd en kunnen zich voor onbepaalde tijd delen of differentiëren in gespecialiseerde cellen in het laboratorium.

Embryonale stamcellen kunnen genetisch of chemisch worden geprogrammeerd om organen en huid te laten groeien voor transplantatie en transplantaten.

Somatische (volwassen) stamcellen

Embryonale stamcellen differentiëren snel in somatische stamcellen tijdens de ontwikkeling van de foetus. Kleine hoeveelheden somatische stamcellen blijven voor onbepaalde tijd in het lichaam, maar ze veranderen in de loop van uw leven.

Somatische stamcellen helpen het lichaam interne reparaties uit te voeren en homeostase te reguleren. Voorlopercellen zijn een tussenstap tussen een zich delende stamcel en een meer gespecialiseerde cel.

In tegenstelling tot veelzijdige embryonale stamcellen, hebben somatische stamcellen een beperkt vermogen tot differentiatie. Huidige studies suggereren dat volwassen stamcellen alleen differentiëren in cellen voor het specifieke type weefsel waar ze verblijven.

Somatische stamcellen in spierweefsel kunnen bijvoorbeeld differentiëren in verschillende soorten spiercellen, maar ze kunnen geen zenuwcellen veroorzaken. Er is echter onderzoek gaande dat die veronderstelling kan ondersteunen, volgens het University of Nebraska Medical Center.

Functie van somatische stamcellen

Somatische (volwassen) stamcellen kunnen voor onbepaalde tijd meer dochtercellen produceren of zich specialiseren in bepaalde soorten cellen, zoals rode en witte bloedcellen. Volwassen stamcellen kunnen zichzelf vernieuwen, zelfs na perioden van inactiviteit wanneer reparatie of vervanging van cellen noodzakelijk is.

Somatische stamcellen in het hart en de alvleesklier komen bijvoorbeeld in actie onder bepaalde omstandigheden wanneer reparatiewerkzaamheden zijn aangewezen. In het darm- en beenmerg zijn stamcellen echter voortdurend aan het werk om zichzelf te vernieuwen.

Hematopoietische somatische stamcellen

Hematopoietische stamcellen (HSC's) zijn bloedvormende cellen die worden aangetroffen in beenmerg en circulerend bloed. Onrijpe cellen kunnen rode bloedcellen, bloedplaatjes en witte bloedcellen worden. Getransplanteerde HSC-cellen in het beenmerg van bijpassende donoren hebben talloze patiënten geholpen bij de diagnose van bloedaandoeningen en kankers zoals leukemie.

Autologe transplantatie van de eigen HSC's van de patiënt is een andere veel voorkomende therapeutische procedure waarvan de patiënten hebben geprofiteerd door het risico op afstoting van de transplantatie te verminderen.

Mesenchymale somatische stamcellen

Bronnen van menselijke mesenchymale stamcellen (hMSC's) omvatten ondersteunend en bindweefsel rond lichaamsorganen. Deze stamcellen differentiëren in mesodermale cellen zoals kraakbeen, botcellen, spiercellen en vetcellen.

Stamcelonderzoek naar het gebruik van hMSC's kan leiden tot een betere behandeling van gebroken botten en kraakbeenletsels.

Neurale somatische stamcellen

Neurale stamcellen (NSC's) genereren neuronen en gliacellen. NSC's worden gevonden in de hersenen en het centrale zenuwstelsel.

Er zijn veelbelovende klinische onderzoeken gaande om NCS-stamceltherapie te onderzoeken als een behandeling voor ruggenmergletsel, beroerte en amyotrofische laterale sclerose (ALS).

Epitheliale somatische stamcellen

Epitheliale stamcellen worden aangetroffen in huidlagen, longen en in de epitheliale laag van de darm. Deze stamcellen vernieuwen voortdurend en reageren op verwonding of beschadiging van cellen.

Medische toepassingen van epitheliaal stamcelonderzoek omvatten het maken van huidtransplantaten om bijvoorbeeld ongevallen te helpen en slachtoffers te verbranden.

Geïnduceerde pluripotente stamcellen

In 2007 ontdekten onderzoekers hoe volwassen stamcellen genetisch opnieuw kunnen worden geprogrammeerd om zich meer als embryonale stamcellen te gedragen. Bekend als geïnduceerde pluripotente stamcellen (iPSC's), kunnen deze gemanipuleerde cellen worden bestuurd om op bepaalde manieren in laboratoriumculturen te werken.

Een somatische cel zoals een huidcel kan bijvoorbeeld worden gestimuleerd om een ​​geheel ander type cel te veroorzaken. Het veld is nog steeds erg nieuw en er is veel onbekend over de mechanismen van het proces.

Stamcelclassificatie

Stamcellen worden geclassificeerd op basis van hun vermogen om meer gespecialiseerde celtypen te veroorzaken. Embryonale stamcellen zijn voordelig in onderzoek vanwege hun onvervalste toestand en hoge potentie voor differentiatie. De eencellige zygoot wordt totipotent genoemd omdat deze een totaal levend organisme kan vormen samen met placentacellen en weefsel.

Embryonale stamcellen worden geclassificeerd als pluripotent; ze vormen somatische cellen, maar geen placentacellen. Navelstrengbloedcellen en volwassen stamcellen zijn multipotent. Hun vermogen om zich te specialiseren in verschillende soorten is beperkter dan embryonale stamcellen.

Vroeg stamcelonderzoek

Interesse in stamcelonderzoek wordt gedreven door de wens om nieuwe manieren te vinden om beschadigde cellen in huidweefsel en interne organen te herstellen die cruciaal zijn voor overleving.

In 1981 isoleerden wetenschappelijke onderzoekers voor het eerst embryonale stamcellen uit muizenembryo's, volgens de National Institutes of Health. In 1998 leerden wetenschappers hoe ze menselijke stamcellen konden afleiden uit menselijke eieren die in vitro in vruchtbaarheidsklinieken werden gemaakt en die niet langer nodig waren en voor onderzoek werden geschonken. Lijnen van stamcellen worden gekweekt en gedeeld tussen wetenschappers.

In 1948 werden somatische stamcellen voor het eerst gebruikt om bloedcellen te produceren. Volwassen beenmergcellen werden gebruikt voor stamceltransplantaties in 1968. Sindsdien zijn stamceltherapieën gebruikt om vele soorten bloedaandoeningen met succes te behandelen. Eindeloze therapeutische mogelijkheden met behulp van stamcellen zijn mogelijk, maar veel zijn nog relatief ongetest op veiligheid en effectiviteit.

Voordelen van stamcelonderzoek

Wetenschappers gebruiken geïnduceerde pluripotente stamcellijnen om normale en abnormale celdeling te bestuderen, waaronder kanker en tumorvorming. Een beter begrip van hoe ziekte optreedt, kan leiden tot effectievere preventieve maatregelen en behandelingen.

Weefsels die in het laboratorium uit stamcellen worden gegenereerd, kunnen helpen bij het testen van nieuwe medicamenteuze behandelingen en het testen op proefpersonen verminderen. Duizenden mensen die lijden aan bloedgerelateerde ziekten zoals leukemie en bloedarmoede zijn geholpen door stamceltherapieën.

Toepassingen van stamcelonderzoek

Stamcelonderzoek is een snel voortschrijdend veld met nieuwe doorbraken die binnenkort worden verwacht. Omdat stamcellen in zoveel delen van het lichaam worden aangetroffen, kunnen ze de sleutel zijn om de oorzaak van verschillende ziekten te achterhalen.

Hematopoietische stamceltherapieën zoals beenmergtransplantaties worden veel gebruikt. Sommige soorten huidtransplantaties en stamcelbehandelingen van cornea-verwondingen worden ook geaccepteerd door de medische gemeenschap.

Risico's van stamceltherapie

Het publiek moet op zijn hoede zijn voor overdreven claims en verkeerde informatie over stamceltherapieën, volgens de International Society for Stem Cell Research. Patiënten met ernstige medische aandoeningen kunnen bijzonder kwetsbaar zijn voor klinieken die beweren onmiddellijke genezing te bieden.

De website van de Amerikaanse Food and Drug Administration waarschuwt consumenten dat ze hun gezondheid in gevaar brengen door te vertrouwen op klinieken die behandelingen aanbieden die niet zijn goedgekeurd door de FDA. Tot op heden zijn alleen bepaalde producten gemaakt met de bloedvormende stamcellen in navelstrengbloed goedgekeurd door de FDA voor specifieke behandelingen.