Inhoud
Met zijn enorme tanden is de iconische smilodon, ook ten onrechte een sabeltandtijger genoemd, misschien wel de bekendste van verschillende soorten sabeltandkatten en katachtige dieren. Smilodons leefde tussen 1,8 miljoen en 10.000 jaar geleden. Ze hadden veel aanpassingen voor het leven tijdens de ijstijd, waarvan vele niet te vinden zijn bij moderne katten.
Algemene informatie
Paleontologen hebben smilodon-fossielen ontdekt in veel delen van Noord-Amerika en Europa. Ze zijn het op één na meest voorkomende fossiel dat wordt gewonnen uit La Brea-teerputten in Zuid-Californië. Hoewel ze soms de sabeltandtijger worden genoemd, waren smilodons niet gerelateerd aan tijgers, die tot een andere subfamilie behoren. Wetenschappers geloven dat smilodons ongeveer een voet korter waren dan moderne leeuwen, maar bijna twee keer zoveel wogen. In tegenstelling tot moderne katten zoals cheeta's en leeuwen die lange staarten hebben die hen in evenwicht houden wanneer ze prooi achtervolgen, hadden smilodons korte staarten, wat suggereert dat ze hun prooi in een hinderlaag lokken in plaats van hem te achtervolgen.
Tanden
De smilodons mesvormige hoektanden waren ongeveer 7 centimeter lang. Sinds de soort voor het eerst werd ontdekt in de jaren 1880, hebben wetenschappers gedebatteerd over hoe smilodons deze tanden gebruikten.Een mogelijk gebruik was als wapens, omdat deze tanden een ovale dwarsdoorsnede hebben die lijkt op een mes in plaats van een ronde dwarsdoorsnede zoals de tanden van een moderne kat. Smilodontanden waren goed voor het snijden van vlees, maar ook extreem kwetsbaar. Een andere mogelijkheid is dat deze tanden werden gebruikt voor sociale weergave zoals hoorns of geweien.
Doodgedrag
In 2007 toonden onderzoekers van de Universiteit van New South Wales en de Universiteit van Newcastle aan dat de smilodonsbeet slechts een derde zo krachtig was als een moderne leeuwenbeet. In 2010 toonden onderzoekers van de Universiteit van Californië in Los Angeles echter aan dat smilodon goed gespierde, sterke voorpoten had. Ze geloven dat smilodons hun prooi besprongen en het vasthielden met hun krachtige voorpoten terwijl ze een dodelijke beet leverden met hun vlijmscherpe tanden. Smilodons jaagden waarschijnlijk op groot wild zoals bizons en kamelen en stierven waarschijnlijk uit toen veel van hun prooidieren stierven tijdens de laatste ijstijd.
Sociaal gedrag
Moderne katten, waaronder tijgers en huiskatten, zijn solitaire jagers. Er zijn echter aanwijzingen dat smilodon een sociaal dier was. Bijvoorbeeld, fossielen gewonnen uit teerputten in La Brea vertonen aanwijzingen voor artritis en ernstige fracturen. Deze kwalen zouden verlammend zijn geweest en solitaire jagers zouden niet lang bij hen hebben gewoond. Maar veel van deze botten vertonen ook tekenen van genezing en hergroei, wat suggereert dat de dieren relatief lang leefden nadat ze gewond waren geraakt. Het is waarschijnlijk dat smilodons gewonde dieren hielp of op zijn minst liet eten. Hun sociale leven was echter niet noodzakelijk vreedzaam. Sommige fossielen hebben gaten met sabeltandjes die suggereren dat smilodons, zoals moderne leeuwen, soms tegen elkaar vochten om voedsel of vrienden.