Inhoud
- Algemene kenmerken van organische moleculen
- Nucleïnezuren: dragers van de genetische code
- Koolhydraten: de meest overvloedige organische verbinding ter wereld
- Lipiden: de "vetten" van het leven
- Eiwitten: bulk en variëteit toevoegen
Organische verbindingen vormen de dingen van levende wezens en omvatten moleculen die het element bevatten koolstof (C). Het grootste deel van de koolstof in organische verbindingen is gebonden aan waterstof (H) of zuurstof (O). Het element stikstof (N) komt ook in overvloed voor in organische verbindingen, omdat het aanzienlijk bijdraagt aan zowel alle soorten eiwitmoleculen als aan de twee nucleïnezuren.
De meest voorkomende organische verbinding op aarde in termen van chemische klasse is de koolhydraat, een van de vier zogenaamde moleculen van het leven, samen met eiwitten, lipiden en nucleïnezuren. Cellulose, een opslagvorm van koolhydraten die voorkomt in planten die mensen niet kunnen verteren, is een van de meest overvloedige koolhydraten ter wereld.
Algemene kenmerken van organische moleculen
Organische moleculen zijn meestal zeer grote moleculen, waaronder honderden tot tienduizenden individuele atomen. Omdat koolstof kan vier bindingen vormende "backbones" van deze moleculen, die lineair kunnen zijn, in een ring of in een combinatie, zijn meestal bijna volledig gemaakt van koolstof.
De oplosbaarheid van organische moleculen in water varieert; de vetzuren van lipiden zijn bijvoorbeeld beroemd hydrofobeof "waterbestendig". Sommigen van hen bevatten fosfor (P) -atomen naast de hierboven genoemde elementen. Ongeveer een derde van je lichaam bestaat uit organische moleculen.
Nucleïnezuren: dragers van de genetische code
De twee nucleïnezuren in het lichaam, en in de natuur in het algemeen, zijn ribonucleïnezuur (RNA) en deoxyribonucleïnezuur (DNA). De suikers die backbones hiervan vormen, ribose en deoxyribose, verschillen slechts door een enkel zuurstofatoom, waarbij RNA een hydroxylgroep (-OH) heeft op een plek in het molecuul waar DNA alleen een waterstofatoom (-H) heeft.
DNA is dubbelstrengs, in de vorm van een helix, en draagt de genetische "code" voor alle eiwitten die door levende wezens worden gemaakt. RNA komt in drie hoofdvormen, waarvan een, messenger RNA (mRNA), de genetische code voor een bepaald eiwitproduct van een deel van DNA naar het ribosoom draagt, waar de code is vertaalde in het juiste eiwitproduct.
Koolhydraten: de meest overvloedige organische verbinding ter wereld
Koolhydraten vormen samen de meest voorkomende organische verbinding op aarde. Verschillende organische moleculen spelen verschillende biologische rollen, en binnen de koolhydraatklasse hebben verschillende moleculen een scala aan functies, van de fundamentele bron van cellulaire voeding in alle dingen tot structurele ondersteuning in de plantenwereld.
Alle koolhydraten hebben twee H-atomen voor elk O- en C-atoom, waardoor ze de algemene moleculaire formule van (CH2O)n. Glucose is bijvoorbeeld C6H12O6. Eenvoudige suiker koolhydraten zoals fructose en glucose staan bekend als monosacchariden. Groepen suiker kunnen polysachariden vormen; glycogeen is bijvoorbeeld een opslagvorm van koolhydraten in spieren en de lever, gemaakt van lange ketens van glucosemoleculen.
Lipiden: de "vetten" van het leven
Lipids zijn meestal de meest voorkomende organische stof in het lichaam, zelfs bij magere volwassenen met relatief weinig opgeslagen vetweefsel, die 15 tot 20 procent van de lichaamsgewicht uitmaken. Ze hebben veel koolstof en waterstof, maar relatief weinig zuurstof in vergelijking met koolhydraten met vergelijkbare moleculaire massa.
Triglyceriden zijn de naam voor voedingsvetten. Deze bestaan uit een drie-koolstof suiker alcohol ruggengraat (glycerol) en drie lange vetzuren, die verzadigd kunnen zijn (d.w.z. geen dubbele bindingen hebben) of onverzadigd (d.w.z. een of meer dubbele bindingen bevatten).
Lees meer over de definitie, structuur en functie van lipiden.
Eiwitten: bulk en variëteit toevoegen
eiwitten zijn misschien wel de meest uiteenlopende macromoleculen van het leven. Ze zijn voornamelijk structureel en voegen vaste massa toe aan organen en weefsels. Velen van hen zijn enzymen, die katalyseren (versnellen) biochemische reacties in het lichaam vele malen voorbij.
Eiwitten bestaan uit stikstofrijke aminozuren, waarvan er 20 in het lichaam voorkomen. Volgens de instructies van mRNA worden ze geassembleerd door de twee subeenheden van het ribosoom, met behulp van een soort RNA genaamd overdracht RNA (TRNA). Elk aminozuur wordt één voor één toegevoegd aan de groeiende keten, die een wordt genoemd polypeptide en is bestemd om een proteïne te worden wanneer het wordt vrijgegeven door het ribosoom en verwerkt.
Lees meer over de eigenschappen van eiwitten.