Inhoud
- Chemie van lithium en kalium
- Uitputting van kaliumspiegels
- Lithiumconcurrentie met kalium
- Bronnen en functies van lithium
- Symptomen van kaliumtekort
De lithium- en kaliumconcentraties zorgen voor een delicate evenwichtsoefening in het menselijk lichaam. Beide zijn sporenelementen die noodzakelijke functies vervullen in de menselijke fysiologie. Lithium kan echter ervoor zorgen dat de kaliumspiegel daalt, wat resulteert in ernstige problemen zoals hypokaliëmie (tekort aan kalium). Wanneer dit gebeurt, kunt u zich zwak voelen en kunnen uw cellulaire functies aangetast zijn.
Chemie van lithium en kalium
Lithium en kalium zijn leden van de alkalimetalen die groep I vormen in het periodiek systeem der elementen. Hun eigenschappen zijn vergelijkbaar. Ionen van deze elementen dragen een +1 lading, zijn oplosbaar en zeer reactief met water. Kalium heeft een essentiële functie in fysiologische systemen, vooral bij het transport van moleculen door het celmembraan. De kaliumpomp is belangrijk voor het handhaven van het evenwicht tussen het inwendige van de cellen en de omringende interstitiële vloeistof. Dit is van vitaal belang bij het overbrengen van elektrische signalen door spieren en een regelmatige hartslag. Wanneer het lithiumion concurreert met kaliumion, interfereert het met dit evenwicht. Lithium kan ook kalium vervangen in zenuwweefsels die elektrische stimulatie naar spieren geleiden. Dit resulteert in spierkrampen en pijn.
Uitputting van kaliumspiegels
Een elektrolyt is een stof die in water wordt afgebroken tot een geïoniseerde vorm en het lichaam in staat stelt elektrische prikkels naar spieren te geleiden. Een belangrijke elektrolyt in het menselijk lichaam is kalium. Het kost een positieve lading om K + te worden.We halen kalium in ons lichaam in het algemeen uit voedingsbronnen zoals bananen, spruitjes, yoghurt, melk, sojaproducten, bonen, pindakaas, kip, rundvlees, vis, citrusvruchten en perziken. Lithium is vaak een onderdeel van geneesmiddelen en de geladen vorm is Li + in lichaamsvloeistoffen. Deze sporenelementen hebben dezelfde valentie-lading, waardoor lithium actief kan concurreren met kalium en dit vaak vervangt bij biochemische reacties in het lichaam.
Lithiumconcurrentie met kalium
Deze stof concurreert niet alleen met kalium, maar ook met soortgelijke sporenelementen zoals natrium, calcium en magnesium, die ook alkalimetalen zijn met een +1 valentie. Wanneer lithium deze elementen in biochemische reacties vervangt, verandert het de algehele fysiologie omdat het elektrolytgradiënten aan beide zijden van de celmembranen beïnvloedt. Lithium diffundeert in rode bloedcellen die het door het lichaam in het vaatstelsel dragen. Het hecht zich aan bindingsplaatsen op zenuwweefsels en kan de elektrische impulsgeleiding en de complexe elektrolytbalans veranderen. Dit veroorzaakt uiteindelijk vermoeidheid en andere spierproblemen. Naarmate lithium kalium vervangt, verwijderen de nieren de kaliumionen uit het lichaam en ontstaat een verdere elektrolytische onbalans naarmate het kalium afneemt.
Bronnen en functies van lithium
De inname van lithium is afhankelijk van het dieet en het gebruik van medicijnen die het in een of andere vorm bevatten. Een arts kan het voorschrijven als lithiumaspartaat als een gezondheids- of voedingssupplement. Artsen schrijven lithium voor aan patiënten met een bipolaire stoornis of manische depressie en klinische depressie. Het is een effectieve therapie voor het verminderen van agressief gedrag bij kinderen. Het is ook een behandeling voor dementie en de ziekte van Alzheimer omdat het het geheugen verbetert en er is aangetoond dat het een toename van de grijze herseninhoud tot 3 procent produceert in vier weken. Voorgeschreven als lithium orotaat of aspartaat, kan het stress, alcoholisme, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en aandachtstekortstoornis (ADD) behandelen. Onder normale omstandigheden is er weinig lithium in het lichaam aanwezig om te concurreren met kalium.
Symptomen van kaliumtekort
Lithium uit medische bronnen kan veel problemen veroorzaken in verband met lage kaliumspiegels. Deze kunnen een droge mond, overmatige dorst, zwakke en onregelmatige hartslag en spierkrampen omvatten. Onder de symptomen zijn elektrolytenstoornissen, nierproblemen, uitdroging en EKG-afwijkingen. Met mogelijke hypokaliëmie of kaliumgebrek als bijwerking, moeten zowel arts als patiënt constant de kaliumspiegels controleren tijdens dit type medicatie.