Inhoud
Hoe meer moleculaire materie er in een object zit, hoe hoger de dichtheid en hoe meer het weegt. Zout water is dichter dan zuiver water omdat de natrium- en chloormoleculen worden afgebroken tot ionen en worden aangetrokken door de waterstof- en zuurstofmoleculen. Meer gesuspendeerde deeltjes - of materie - zitten daarom in hetzelfde volume water. Dit verklaart waarom het zo moeilijk is om onder te dompelen in de Dode Zee of een flotatietank. Om dit principe te demonstreren, kunt u een paar eenvoudige experimenten uitvoeren in uw keuken of klaslokaal met gewoon kraanwater, zout en twee eieren.
Drijvend ei
••• Creatas Images / Creatas / Getty ImagesGiet warm kraanwater in twee grote, heldere drinkglazen. U hebt in elk glas twee kopjes water nodig. Voeg vijf eetlepels zout toe aan een glas en roer stevig totdat al het zout is opgelost. Tafelzout zal werken, maar de additieven maken het water troebel, dus het verdient de voorkeur om beitszout of koosjer zout te gebruiken. Laat één rauw ei voorzichtig in elk glas zakken en bekijk het verschil in flotatie tussen het glas met zout water en het glas met gewoon water.
Opgeschort Ei
Meng een verzadigde zoutoplossing van vijf eetlepels zout toegevoegd aan twee koppen water. Vul een groot glas ongeveer halfvol van deze oplossing. Giet vervolgens voorzichtig en langzaam gewoon leidingwater langs de zijkanten van het glas tot het vol is. Schuif een ei voorzichtig in het water. Waar zweeft het ei?
Rising Egg
••• Jupiterimages / Pixland / Getty ImagesMeet vijf eetlepels zout en giet ze op de bodem van een leeg glas. Voeg net voldoende warm water toe om een kleverige pasta aan de onderkant te vormen. Giet vervolgens, zoals hierboven, langzaam en voorzichtig warm water langs de zijkanten van het glas totdat het vol is. Het is belangrijk om de zoutpasta op de bodem niet te verstoren. Laat het ei voorzichtig in het water zakken. Waar komt het tot rust? Noteer de positie aan de zijkant van het glas met een marker. Plaats het glas op een plaats waar het niet wordt gestoord en blijf de positie van het ei volgen. Wat gebeurt er na verloop van tijd?
conclusies
U zult in het Floating Egg-experiment hebben opgemerkt dat het ei in de zoutoplossing drijft, maar dat het niet in het zuivere leidingwater drijft. Nog een andere variatie zou zijn om het ei onder te dompelen na het toevoegen van slechts één eetlepel zout, dan twee en drie om het punt te vinden waar de dichtheid hoog genoeg is om het ei te laten drijven. In het Suspended Egg-experiment kun je zien dat het ei aan de bovenkant van de zoutwaterlaag zweeft en op de bodem van de leidingwaterlaag rust. Naarmate de lagen zich vermengen, zou het ei na verloop van tijd moeten zinken. Naarmate de lagen zich mengen, wordt de oplossing minder dicht en minder goed bestand tegen het gewicht van het ei. The Rising Egg toont dezelfde principes op een iets andere manier. Na verloop van tijd rijst het ei in het glas. Dit komt omdat het zout geleidelijk oplost in het kraanwater in de bovenstaande laag, waardoor het zoutgehalte en daarmee de dichtheid van het water langzaam toeneemt. Deze experimenten tonen duidelijk aan dat zout water een hogere dichtheid heeft dan zuiver water.