Inhoud
Cellen worden door wetenschappers vaak aangeduid als de basisbouwstenen van alle natuurlijke levensvormen. Hoewel lezen over cellen een passief begrip van basiscelstructuren en -functie biedt, bieden driedimensionale celmodellen de mogelijkheid om een tactiele interactie met een cel te delen. Driedimensionale celmodellen gebruiken een verscheidenheid aan creatieve bouwmaterialen om celstructuren te helpen identificeren en de functies die door en binnen een cel worden uitgevoerd om het leven te ondersteunen, te conceptualiseren.
Eetbare modellen
Eetbare celmodellen zijn een praktische en leuke manier om verschillende delen van een cel te demonstreren. Er zijn verschillende veel voorkomende manieren om een celmodel voor te bereiden. Een van de eenvoudigste voorbereidingen is het maken van een kneedbaar basismateriaal zoals knapperige rijstsnacks door een deel gesmolten marshmallow te mengen met twee delen gepofte rijstgraan. Nadat het materiaal is gemengd, kan het in een halve koepel worden gegoten om op een dwarsdoorsnede van een cel te lijken. Gebruik verschillende kleine snoepjes om verschillende celonderdelen in de mal weer te geven; een bal van gemoute melk kan een kern zijn en verschillende druppels drop maken geschikte microtubuli. Een andere optie is om een heldere gelatinevorm in een heldere glazen kom te maken. Nadat de vorm enkele uren is gekoeld, plaatst u andere etenswaren in de vorm om verschillende celonderdelen zoals chromatine en reticulum weer te geven. Wanneer de matrijs volledig vast is geworden, worden de celdelen in de matrijs opgehangen en toch zichtbaar. Gebruik labelvlaggen gemaakt van tandenstokers om elk celonderdeel te identificeren.
Kleicellen
Een ander vormbaar materiaal dat geschikt is voor het maken van een celmodel is klei of deeg. Klei kan worden gekocht of thuis worden gemaakt met behulp van een eenvoudig mengsel van twee delen bloem tot één deel elk zout en water. Maak of koop een breed scala aan kleikleuren zodat elk celonderdeel onderscheidend is. Om een basiscelvorm te maken, lijnt u een ronde kom met vetvrij papier en drukt u de klei tegen de rand van de kom; je kunt de koepel hol laten en extra stukjes klei in de koepel op tandenstokers hangen om celonderdelen weer te geven. Als alternatief kunt u de hele koepel vullen, in welk geval u eenvoudig extra celdelen op het bovenste vlakke oppervlak moet leggen. Vorm extra klei in verschillende kleuren om op integrale celdelen te lijken, waaronder celmembranen en ribosomen. Laat de klei een nacht uitharden voordat u de koepel uit de kom verwijdert; sommige klei kan in een oven worden gekookt volgens de instructies van de fabrikant om de hardheid en duurzaamheid te verhogen.
Plastic zakcellen
Gebruik een plastic zak en een dikke siroop om een driedimensionaal model van een cel te maken die u kunt verplaatsen en voelen. Vul een grote doorzichtige plastic opbergtas met verschillende niet in water oplosbare materialen die verschillende celonderdelen kunnen vertegenwoordigen; een kleine met zand gevulde ballon maakt bijvoorbeeld een geschikte kern, terwijl gomachtige wormen of garen ideale materialen zijn voor celeiwitten. Vul de zak met glucosestroop; je kunt ook babyolie of plantaardige olie gebruiken als je geen glucosestroop hebt, hoewel de consistentie een beetje wateriger zal zijn. Om lekken te voorkomen, plaatst u de gevulde zak in een extra zak en sluit u de zakken met hun sluitingen en een sterke lijm zoals ducttape. Omdat de onderdelen in het model kunnen bewegen, moet u een afzonderlijke sleutel opgeven die aangeeft wat elk materiaal in de cel voorstelt.